ผู้รู้และเก่งในด้านวินัยมุขช่วยแก้ปัญหาด้วย
ความมีอยู่ว่า ผมได้ไปห้องเณรและเห็นเณรนั่งเล่นเกมอยู่ เป็นเกมออนไลน์ จึงลองนั่งเล่นของเณรดู อาตมาเล่นไปเล่นมา มันเป็นเกมเก็บของ เก็บของอะไรไม่รู้ มีผู้เล่นอื่นเต็มไปหมด พอเจอเพชรเจอพลอย อะไรที่คนอื่นเขาฆ่าสัตว์ในเกมได้ อาตมาก็ไปแย่งเขาเก็บ เณรก็สั่งให้เก็บๆ พออาตมานึกได้ว่า มันเป็นการขโมยของเขาในเกม อาตมาก็ตกใจและเกิดความกังวลในจิตใจว่า อาตมาไปขโมยของแล้ว ผิดแน่ๆ ของชิ้นนั้นในเกมราคาเป็นแสนๆ เลยนะ อย่างนี้อาตมาจะปาราชิกไหม ถ้าเป็นการขโมยของผู้อื่นในเกมแบบนี้ ใครพอรู้และมีความรู้ในวินัย ทิ้งเบอร์โทรไว้ หรือให้คำปรึกษาที เพราะอาตมาเป็นพระบวชใหม่ได้ไม่นาน เลยไม่ค่อยมีความรู้และเป็นที่กลุ้มใจอย่างมาก จะเป็นการดีมากเลย
เพิ่มเติมด้วยว่าเณรบอกว่าเป็นเกมออนไลน์ ซื้อขายเงินจริงได้ด้วยแบบนี้ผิดไหม ช่วยทีนะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบนมัสการพระคุณเจ้า ครับ
จากประเด็นที่พระคุณเจ้าถามมาในเรื่องการขโมยเพชรพลอยในเกม เป็นต้น ไม่ใช่การขโมยของที่มีอยู่จริง เป็นแต่เพียงในเกม จึงไม่ต้องอาบัติปาราชิก ส่วนกรณีที่เป็นเกมออนไลน์ซื้อขายเงินได้จริงนั้น ในส่วนที่พระคุณเจ้าเล่น ไม่ได้อยู่ในส่วนมีการซื้อขายเงินทอง เพราะฉะนั้น ก็ไม่ต้องอาบัติปาราชิกเช่นกัน ครับ
แต่ในความเป็นจริง การเล่นเกมไม่สมควรกับเพศบรรพชิตที่ไม่ใช่ดั่งเช่นคฤหัสถ์ เพราะเพศบรรพชิตเป็นเพศที่ควรขัดเกลากิเลสเป็นสำคัญ คือการประพฤติตามพระวินัย และเป็นไปเพื่อการสละ ละ คลาย อย่างเดียว ครับ ดังนั้น แม้ไม่ต้องอาบัติปาราชิก แต่ก็ต้องอาบัติ ข้ออื่นๆ รองลงมาได้ จึงควรเห็นโทษของกิเลส แม้มีประมาณน้อยก็มีโทษเช่นกัน ครับ
[เล่มที่ 9] พระวินัยปิฎก จุลวรรค เล่ม ๗ ภาค ๒ - หน้าที่ 71
ประพฤติอนาจารต่างๆ
[๑๙๕] สมัยนั้น พระฉัพพัคคีย์ ประพฤติอนาจารเห็นปานดังนี้ คือปลูกต้นไม้ดอกเองบ้าง ใช้ให้ผู้อื่นปลูกบ้าง รดน้ำเอง ... เล่นหมากรุกแถวละแปดตาบ้าง แถวละสิบตาบ้าง เล่นหมากเก็บบ้าง เล่นชิงนางบ้าง เล่นหมากไหวบ้าง เล่นโยนห่วงบ้าง เล่นไม้หึ่งบ้าง เล่นฟาดให้เป็นรูปต่างๆ บ้าง เล่นสกาบ้าง เล่นเป่าใบไม้บ้าง เล่นไถน้อยๆ บ้าง เล่นหกคะเมนบ้าง เล่นไม้กังหันบ้าง เล่นตวงทรายด้วยใบไม้บ้าง เล่นรถน้อยๆ บ้าง เล่นธนูน้อยบ้าง เล่นเขียนทายบ้าง เล่นทายใจบ้าง เล่นเลียนคนพิการบ้าง
พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงประพฤติอนาจารมีอย่างต่างๆ รูปใดประพฤติ พึงปรับอาบัติตามธรรม.
ขออนุโมทนาที่ร่วมสนทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบนมัสการพระคุณเจ้าที่เคารพ ครับ
บุคคลผู้ที่มีอัธยาศัยจริงๆ ในการที่บวชเป็นบรรพชิต ย่อมสามารถที่จะละอาคารบ้านเรือน วงศาคณาญาติ ทรัพย์สมบัติ แล้วบวช ซึ่งเมื่อบวชแล้วก็มีการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญา น้อมประพฤติตามพระธรรมวินัย ขัดเกลากิเลสของตนเอง อย่างนี้คือผู้ที่มีอัธยาศัยน้อมไปในการบวชจริงๆ และเป็นประโยชน์อย่างแน่นอน แต่ถ้ายังมีพฤติกรรมเหมือนคฤหัสถ์ทุกประการ เช่น เล่นเกม เป็นต้น อย่างนี้ ไม่ใช่วิสัยของผู้ที่มีอัธยาศัยที่จะเป็นบรรพชิตที่แท้จริง และการกระทำดังกล่าวนั้นเป็นความประพฤติที่ไม่สมควร เป็นโทษแก่ตนเองอย่างเดียว เพราะจุดประสงค์ของการบวชเป็นบรรพชิตในพระพุทธศาสนานั้น คือเพื่ออบรมเจริญปัญญา ขัดเกลากิเลสของตนเองเท่านั้น ถ้าไม่ได้บวชเพื่อจุดประสงค์ดังกล่าวนี้แล้ว ย่อมเป็นบุคคลผู้เสื่อมอย่างยิ่ง เสื่อมจากคุณความดีประการต่างๆ
ซึ่งเมื่อได้ศึกษาพระธรรมวินัยให้เข้าใจแล้ว ก็จะรู้ได้ว่า สิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควร แก่เพศบรรพชิต ซึ่งจะอุปการะเกื้อกูลให้ได้เว้นในสิ่งที่ไม่ควร และจะได้น้อมประพฤติในสิ่งที่สมควรต่อไป อีกประการหนึ่ง การได้เข้าใจพระธรรมวินัย ก็ยังสามารถที่จะเกื้อกูลแก่ผู้อื่น ให้ได้เข้าใจตามด้วย มีแต่ประโยชน์ เท่านั้น ครับ.
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
