จะเป็นบาปหรือเป็นกรรมไหมครับ?
คือมีพระที่ผมเคยรู้จักเพราะผมเคยบวชที่นั่น ท่านโทรศัพท์มาหาผม ผมเองก็ไม่รู้ว่าเป็นเบอร์ท่าน โทรมา ผมนึกว่าเพื่อนผม เลยพูดคำหยาบไปและได้ด่าด้วยคำหยาบด้วย เพราะคำถามที่ท่านถาม และผมก็ถามว่าใคร ท่านก็ไม่บอก ผมเลยไม่รู้ เลยใช้คำพูดแบบนั้นไป เพิ่งมารู้ตอนหลังเพราะท่านบอก
แบบนี้จะเป็นบาปกรรมกับตัวผมไหมครับ ผมกลัวมากเลยครับ
กราบนมัสการพระคุณเจ้าที่เคารพ ครับ
บาปไม่บาป สำคัญที่เจตนา หากมีเจตนาว่าร้าย ด้วยจิตที่เป็นโทสะ และกล่าวคำพูดด้วยจิตที่ไม่ดี ชื่อว่าเป็นผรุสวาจา เป็นวาจาที่หยาบ เพราะเกิดจากจิตที่หยาบคืออกุศลจิต มีโทสะ เป็นต้น เป็นบาป ในขณะนั้น แต่ถ้ากล่าวด้วยวาจาที่เคยชิน ไม่ได้มีความประสงค์จะกล่าวว่าร้าย ก็ไม่เป็นบาปที่เป็นอกุศลกรรมที่จะให้ผลในชาติถัดๆ ไปได้ ครับ
เพราะฉะนั้น จะบาปหรือไม่บาปสำคัญที่เจตนาของผู้พูด ที่จะรู้ได้ก็ด้วยตัวผู้นั้นเองครับ
ที่สำคัญที่สุด ไม่ว่าอกุศลจะมากหรือจะน้อย ก็ล้วนแล้วแต่มีโทษ ประโยชน์ที่สำคัญ คือการเห็นโทษของกิเลสด้วยปัญญา สมดังที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า เมื่อเธอรู้โทษ โดยความเป็นโทษแล้ว ทำคืนตามธรรมและสำรวมระวังต่อไป นี้เป็นสิ่งที่สมควรในวินัยของพระอริยเจ้า คือผู้ที่รู้ว่า ทำผิดไปแล้ว ไม่สามารถเรียกคืนหรือย้อนกลับมาได้ ประโยชน์คือการสำรวมระวังต่อไปด้วยปัญญา และอบรมปัญญาเพื่อดับกิเลส ด้วยการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมต่อไป ครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบนมัสการพระคุณเจ้าที่เคารพ ครับ
เรื่องของอกุศล จะประมาทไม่ได้เลยทีเดียว เพราะถ้าสะสมมากขึ้นๆ ก็จะเป็นเหตุให้ล่วงเป็นทุจริตกรรมประการต่างๆ เบียดเบียนผู้อื่นให้เดือดร้อน เป็นการสร้างเหตุที่ไม่ดีให้กับตนเอง ที่จะเป็นเหตุให้ได้รับผลที่ไม่ดีในภายหน้าได้
สำหรับ ในเรื่องของวาจาหรือคำพูดนั้น ก็แสดงถึงจิตใจในขณะนั้นได้ว่า พูดด้วยจิตอะไร ด้วยจิตที่เป็นกุศล หรือด้วยจิตที่เป็นอกุศล ถ้าจิตใจสะอาด คำพูดก็สะอาด แต่ถ้าจิตใจไม่สะอาดแล้ว คําพูดก็ไม่สะอาด
พระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เป็นเครื่องเตือนที่ดี เพื่อความเป็นผู้ไม่ประมาทในชีวิต เพราะถ้าปล่อยให้ชีวิตเป็นไปกับด้วยอกุศลมากขึ้นๆ แล้ว จะขัดเกลาให้เบาลงได้อย่างไร แม้แต่ในเรื่องของการพูดคำหยาบคาย ถ้าจะพิจารณาจริงๆ แล้ว ตัวเราเอง ก็ไม่ชอบคำหยาบคาย ไม่ชอบให้มีคนอื่นมาว่าร้าย หรือกล่าวคำที่ไม่เหมาะสม คนอื่นเขาก็ต้องเป็นอย่างนี้ เมื่อเราไม่ชอบคำหยาบคาย ก็ไม่ควรพูดคำหยาบคายกับบุคคลอื่น ไม่ว่าคนฟังจะเป็นใครก็ตาม ควรเป็นผู้นึกถึงใจเขาใจเรา แล้วก็พูดและกระทำในสิ่งที่ถูกต้องดีงามเท่านั้น
ความเข้าใจพระธรรมเท่านั้น ที่จะเป็นเครื่องเกื้อกูลชีวิตที่ดี สิ่งที่ไม่ดีที่ได้กระทำไปแล้ว ไม่สามารถไปลบล้างได้ แต่สามารถแก้ไขใหม่ ด้วยการตั้งใจที่จะสะสมแต่สิ่งที่ดีต่อไป ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
