รู้ว่าสภาพธรรมะไม่เที่ยง จริงหรือ?

จากคำบรรยายธรรมบางตอน โดยท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวรเขตต์

ชุดโสภณธรรม แผ่นที่ ๖ ตอนที่ ๒๔๘๑

คงจะมีบางท่านนะคะ ซึ่งไม่ได้ฟังพระธรรม แต่ก็มีความรู้สึกว่า สภาพธรรมะไม่เที่ยง เกิดขึ้นแล้วก็เปลี่ยนแปลงไป ไม่คงที่ ไม่น่าที่จะยึดถือสภาพธรรมะนั้นว่า เป็นที่พอใจยินดี คงจะมีบางคน บางขณะ บางครั้ง ที่คิดอย่างนี้ เพียงรู้แค่นั้น ก็ยังนับว่าหยาบมาก เพราะเหตุว่า เป็นแต่เพียง ความคิดเรื่องความไม่เที่ยงของสภาพธรรมะ ไม่ใช่ปัญญารู้แจ้ง ประจักษ์ ลักษณะที่เกิดดับของสภาพธรรมะในขณะนี้จริงๆ เพราะฉะนั้น วันหนึ่งๆ จะเห็นได้นะคะว่า ความคิดในเชิงหรือในทำนองของสภาพธรรมะ มีบ้าง แต่ว่า ถ้าไม่ได้ศึกษาพระธรรมและอบรมเจริญปัญญาจริงๆ แล้ว ก็ยังไม่สามารถที่จะละคลายกิเลสใดๆ ได้เลย เพราะว่า กิจที่จะละกิเลสไม่ใช่กิจของโลภะ หรือความเห็นผิดว่าเป็นตัวตนที่เป็นเราสามารถละได้ แต่ต้องเป็นปัญญาที่สามารถที่จะรู้ลักษณะของสภาพธรรมะที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และก็รู้ว่าไม่ใช่ตัวตน จริงๆ พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงทั้งหมด เป็นไปเพื่อให้ทุกท่าน รู้ตัวว่ายังมีกิเลสอยู่มากๆ อย่าหลงผิดว่าลดน้อยลงไปเยอะแล้ว นะคะ เพราะเหตุว่าถ้าไม่ใช่ปัญญาจริงๆ แล้วกิเลสจะลดไม่ได้ และถ้าไม่มีการกระทำทางกาย ทางวาจา กิเลสคงยังไม่ปรากฏให้รู้ได้ ว่าขณะนั้นสะสมอกุศลไว้มากมายเพียงไร

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ด้วยความเคารพยิ่ง

และขออนุโมทนาทุกท่านด้วยครับ