น้ำตาแห่งความปลื้มปิติ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขณะที่น้ำตาไหล เกิดจากจิตที่เป็น กุศลจิต หรือ อกุศลจิต ก็ได้ครับ ขึ้นอยู่กับสภาพจิตในขณะนั้น น้ำตาไหลเพราะ โทสะก็ได้ เช่น เศร้าโศกเสียใจ แต่ขณะใดที่น้ำตาไหล เกิดกุศล น้ำตาไหลก็ได้ เช่นขณะที่ ระลึกถึงพระคุณของพระรัตนตรัย ปิติ และกุศลจิตเกิดขึ้น เป็นปัจจัยให้รูปไหวไป ทำให้น้ำตาไหลก็ได้ ครับ

ความยินดีในธรรมที่เป็นกุศลจิตย่อมน้ำตาไหลได้

[เล่มที่ 43] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๔ - หน้าที่ 323

๑๐. เรื่องท้าวสักกเทวราช [๒๔๙]

อนึ่ง แม้ความยินดีในบุตร ความยินดีในธิดา ความยินดีในทรัพย์ ความยินดีในสตรี และความยินดีมีประเภท มิใช่อย่างเดียว อันต่างด้วยความยินดี ในการฟ้อน การขับ การประโคม เป็นต้น ย่อมเป็นปัจจัย แห่งการยังสัตว์ให้ตกไปในสังสารวัฏฏ์ แล้วเสวยทุกข์โดยแท้ ส่วนความอิ่มใจ ซึ่งเกิดขึ้น ณ ภายในของผู้แสดงก็ดี ผู้ฟังก็ดี ผู้กล่าวสอนก็ดี ซึ่งธรรม ย่อมให้เกิดความเบิกบานใจ ให้น้ำตาไหล ให้เกิดขนชูชัน ความอิ่มใจนั้นย่อมทำที่สุด แห่งสังสารวัฏฏ์ มีพระอรหัตเป็นที่สุด ความยินดี ในธรรม เห็นปานนี้แหละ ประเสริฐกว่าความยินดีทั้งปวง เพราะเหตุนั้น พระศาสดา จึงตรัสว่า "สพฺพรตึ ธมฺมรติ ชินาติ"

เชิญคลิกอ่านเพิ่มเติมที่นี่ครับ

การร้องไห้เป็นกุศลหรืออกุศล

ขออนุโมทนา

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ไม่ว่าจะกล่าวถึงอะไร ก็ไม่พ้นไปจากสภาพธรรม ที่มีจริงในขณะนี้ แม้แต่ในเรื่องของปีติ ก็เช่นเดียวกัน เป็นสภาพธรรมที่มีจริงๆ เป็นความเอิบอิ่ม ปลาบปลื้มใจ เกิดร่วมกับโสมนัสเวทนา ซึ่งจะเป็นกุศลก็ได้ เป็นอกุศลก็ได้ เพราะเหตุว่า ปีติ เป็นปกิณณกเจตสิก เกิดได้กับจิตทั้ง ๔ ชาติเลย ตามควรแก่จิตประเภทนั้นๆ เป็นธรรม ที่เกิดเพราะ เหตุปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

น้ำตาไหลของปุถุชนโดยมากเป็นอกุศล เป็นโลภะ หรือ โทสะ แต่ถ้าเป็นไปในกุศลเช่น ถ้าไปสังเวชนียสถาน เห็นต้นพระศรีมหาโพธิ์ เกิดปิติ น้ำตาไหล กุศลก็เกิดสั้นๆ สลับ กับ อกุศลก็ได้ ค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

...ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ...

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ