ธรรมจากหัวหิน

วิชชาเหมือนสินค้าอันมีค่าอยู่แดนไกล

เมื่อวันเสาร์ที่ 5 ม.ค. 56 ได้มีโอกาสร่วมสนทนาธรรมกับชาวต่างประเทศที่บัน ยัน รีสอร์ท หัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ท่านอาจารย์เปิดโอกาสให้ ชาวต่างประเทศที่สนใจได้มีโอกาสสอบถามใกล้ชิด เป็นเวลาเกือบ 1 เดือน โดยย้ายไป ตามสถานที่ต่างๆ เริ่มต้นด้วย หัวหิน 5 – 11 ม.ค. 56 แล้วกลับมาที่มูลนิธิศึกษาและเผย แพร่พระพุทธศาสนาในวันเสาร์อาทิตย์ที่ 12 – 13 ม.ค. 56 ต่อไปก็เป็นวังน้ำเขียว 15 – 18 ม.ค. 56 แก่งกระจาน อยุธยา และอีกหลายๆ แห่ง คุณไพน่าบอกว่าเป็น Intensive course

ชาวต่างประเทศบางท่านก็ศึกษาธรรมกับท่านอาจารย์มาหลายสิบปี เช่น คุณนี น่า วัน กอร์คอม ชาวเนเธอร์แลนด์ ผู้เขียนหนังสือธรรมของมูลนิธิฯ หลายเล่ม คุณไพ น่า ชาวอเมริกัน คุณแอนน์ มาร์แชล จากแคนาดา คุณโจนาธาน ชาวออสเตรเลียและ คุณซาร่าห์ ชาวอังกฤษ แต่อยู่ที่ฮ่องกง คุณเมริฟ คุณอซิตะจากออสเตรเลีย คุณอัลเบิร โต จากอิตาลี และอีกหลายๆ ท่าน ซึ่งจำชื่อไม่ได้ และผู้เพิ่งศึกษาใหม่ เช่น คุณลูคัส จากโปแลนด์ อายุ 26 ปี สหายธรรมจากเวียดนามที่ยังเยาว์วัยอีก 6 คน ที่รู้จักกันแล้วที่ ฮานอยเมื่อเดือนกันยายน 55 รวมถึงชาวเวียดนามจากไซ่ง่อน ซึ่งเป็นชายสูงอายุที่รู้จัก กันที่มูลนิธิฯ

เรา 2 คน ตายาย ออกเดินทางจากกรุงเทพฯเกือบ 9 โมงเช้า ถึงหัวหินเที่ยง กว่า แวะคอนโดมิเนียมหรู รอยัลพรินเซส ของคุณจู กุสุมา โกมลกิติ ที่เอื้อเฟื้อให้เป็นที่ พักค้างแรมร่วมกับสหายธรรมอีกหลายท่าน ขออนุโมทนาในกุศลจิตของคุณจู รวมทั้ง สหายธรรมที่ตั้งใจไปสนับสนุนการบรรยายธรรมของท่านอาจารย์ตามความสามารถของ ตน เช่น คุณนวลวรรณ คุณกฤษณาไปนวดผ่อนคลายความเมื่อยล้า คุณหมอวิภากร คุณ เมตตา คุณจู น้องป๊อบ คุณเอ็ม คุณวันชัยและครอบครัว คุณนภา ท่านพลเอกสพรั่ง กัลยาณมิตรและครอบครัว คุณอ้อมและกัปตันเกื้อกูล แสนทอง คุณหมอเพิ่มสมบัติ และ คุณวีระยุทธ์ สันตยานนท์ คุณเบญจวรรณ คุณปราณี คุณบรรอร คุณมณฑา คุณต่อ ตระกูล และน้องต่อกมล ที่สำคัญที่สุด คือ คุณแก้วตา เอนกพุฒิ และคุณสุกัญญา เพื่อนชอบ ที่ไปส่งท่านอาจารย์และพี่จี๊ดที่หัวหิน เป็นต้น (ถ้ายังไม่ครบ ต้องขออภัยที่ แก่ชราแล้ว ความจำไม่ค่อยดีเหมือนเดิม)

ไปกราบท่านอาจารย์ที่บันยันรีสอร์ทที่อยู่ใกล้ๆ กัน (ขับรถประมาณ 5 นาที) และ เมื่อถึงเวลาบ่าย 4 โมงก็เริ่มสนทนาธรรม นอกจากจะมอบธรรมเป็นทานแล้ว ท่าน อาจารย์ยังมอบของที่ระลึกเป็นไดอารีปี 56 ของ ดร. อนุสรณ์ กุศลวงศ์ พร้อมทั้งน้ำมัน เขียวย่านางของคุณนวลวรรณ แก่ชาวต่างประเทศทุกท่าน แล้วจึงเริ่มสนทนาธรรม

ชาวต่างประเทศทุกท่านมีปัญหามาซักถามมากมายและตั้งใจที่จะฟังให้เข้าใจ ทำให้อดคิดถึงอาขยานที่เคยท่องจำตอนเด็กๆ ว่า “วิชชาเหมือนสินค้าอันมีค่าอยู่แดน ไกล ต้องยากลำบากกายจึงจะได้สินค้ามา” ไม่ได้ เพราะท่านเหล่านี้เดินทางข้ามน้ำ ข้ามทะเลมาเพื่อพบสัตบุรุษ ผู้มีความเข้าใจพระธรรมอย่างลึกซึ้ง ผู้มีเมตตาธรรม ต้องการเผยแพร่ความเห็นถูก ความเข้าใจถูกที่ท่านได้ศึกษาจากพระไตรปิฎกและ อรรถกถามาตลอดชีวิตแก่ผู้มีศรัทธา ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นใคร อยู่ที่ไหนก็ตาม ท่านจึงเป็น กัลยาณมิตรที่สามารถทำให้เข้าใจความจริงของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความ เป็นจริงได้ เพื่อละความไม่รู้ที่สะสมพอกพูนหนาแน่นมาแสนนาน ซึ่งไม่ใช่ของง่ายๆ เลยที่จะเข้าใจความจริงที่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้และทรงแสดงไว้ดีแล้ว เพราะแม้แต่ขณะที่เห็น แล้วไม่รู้ว่า เห็นเป็นสภาพธรรมอย่างหนึ่งที่เกิดเพราะเหตุปัจจัย แล้วก็ดับไป ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล ไม่ใช่ตัวตน ก็เป็นอกุศล เป็นอวิชชาแล้ว ก็จะเห็น ได้ว่า อวิชชานั้นมากมายยิ่งกว่าน้ำในมหาสมุทร เมื่อฟังธรรมเข้าใจ ก็สะสมความเข้าใจ ไปเรื่อยๆ ท่านอาจารย์เปรียบเทียบว่า ขณะที่เข้าใจเหมือนน้ำที่หยดลงตุ่มทีละหยด ใน วันหนึ่งก็สามารถเต็มตุ่มได้

คิดถึงสิ่งที่เป็นไปได้ยาก 4 อย่าง คือ การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ มีอายุยืน พระ อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จมาตรัสรู้ หรือพระธรรมวินัยของพระองค์ยังครบบริบูรณ์ ได้ฟังธรรม และเข้าใจธรรม ซึ่งพวกเราทั้งหลายก็ได้แล้ว แม้ชาวต่างประเทศจะอยู่ไกล แต่ก็ยังอยู่ในโลกมนุษย์เดียวกัน อย่างไรก็ยังไปมา ติดต่อกันได้ และมีธรรมเหตุให้เจริญ ด้วยปัญญา คือ ได้คบสัตบุรุษ คือท่านอาจารย์ ฟังธรรมด้วยความเคารพ ไตร่ตรอง ธรรมที่ได้ฟังแล้ว ปฏิบัติธรรมตามสมควรแก่ธรรมที่ได้เข้าใจแล้วนั้น

แต่ทั้งหมดก็ยังเป็นเพียงหัวข้อธรรมที่จำมา ยังเป็นเรา ยังเป็นตัวตน ตุ่มน้ำที่ สะสมความเข้าใจยังไม่มากพอถึงระดับที่จะเห็นตามความเป็นจริงว่า ทุกอย่างเป็นธรรม และเป็นอนัตตา ไม่ว่าจะเกิดที่ใด จะได้ฟังธรรมหรือไม่ ก็ล้วนขึ้นกับเหตุปัจจัยทั้งนั้น เมื่อยังไม่รู้ ก็คือยังไม่รู้ ต้องศึกษาต่อไป ฟังต่อไป ไตร่ตรองธรรมที่ได้ฟังแล้วต่อไป เท่า นั้นเอง

ควรจะจบแล้ว แต่ได้อ่านข้อความที่สหายธรรมชาวต่างประเทศส่งไปลงที่ website Dhamman Study Group น่าสนใจดี เลยนำมาเล่าต่อ เมื่อเย็นวาน คุณลูคัสและคณะทั้งหมดได้ไปชมทะเลแล้ว พวกเราเป็นห่วง สหายธรรมต่างชาติว่า จะไม่ได้เห็นชายทะเลหัวหินที่สวยงามติดอันดับโลก คุณลูคัสยัง ได้ศึกษาธรรมจากประสบการณ์ตรง เธอเล่าว่า เดินไปตามชายหาดกับคุณอัลเบิรโต เห็นสาวสวย ก็หลงรักทันที คุณอัลเบิรโตบอกว่า นั่นเป็นเพียงนิมิตและอนุพยัญชนะที่ คุณลูคัสติดข้อง ซึ่งดับไปนานแล้ว ส่วนคุณอัลเบิรโตไม่ได้สนใจเลยว่า เป็นอะไร ได้ คัดลอกรายละเอียดข้อความที่คุณลูคัสมาให้อ่านด้วย ค่ะ

Yes, fortunate indeedto be in such good company with friends from all over the world. Very lively dhamma discussions.

L: That's the best actually to see so many Dhamma friends in one place. Today we were with Alberto on a beach. There were Tam and Vietnamese group alsowith us. We talked with Alberto about nimitta and anupayanncana when I saw a beautiful girl on the beach, And I fall in love instantly carrying her with me all the time while she actually disappeared long long ago. Just moments of seeing and visible object says Alberto, gone, and nimitta, the sign and the anupayancana, minor details of things. all just followed by many thinking moments. He said also he saw a girl, but he did not notice her at all. Later we went with Sukin to Hua Hin and see a places there by night with dinner at the Indian restaurant. Nice talks on dhamma in between and wonderful dinner.

This is so great that there are so many people interested in dhamma.

เมื่อได้ทราบข่าวว่า มีความสุขและสะดวกสบาย ก็ดีใจด้วยค่ะที่ได้รับกุศลวิบาก และที่สำคัญที่สุดยังได้อริยทรัพย์ติดตามไปด้วย