เกี่ยวกับค่าตอบแทนของผู้สอนหรือเผยแพร่ธรรมะ
ปัจจุบันมีผู้รู้ทางศาสนาจำนวนไม่น้อยที่มีชื่อเสียงโด่งดัง และมีการจัดพิมพ์หนังสือธรรม หรือเทปออกวางจำหน่าย บ้างก็รับบรรยายตามสถานที่ต่างๆ ซึ่งสิ่งที่ท่านทั้งหลายเหล่านั้นเผยแพร่ก็คือ พระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งสิ้น
จึงเกิดคำถามขึ้นในใจว่า การที่คฤหัสถ์ทั้งหลายหรือพระสงฆ์นำธรรมไปเผยแพร่ ไม่ว่าจะในรูปแบบอย่างหนึ่งอย่างใด แล้วมีการรับเงินหรือค่าตอบแทน ไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อมก็ตาม นี้จะเรียกว่า "เป็นการใช้พระธรรมคำสั่งสอนแลกเงินมาเลี้ยงตัวเองหรือไม่" บัณฑิตติเตียนหรือไม่ ผิดพระธรรมวินัยหรือไม่ เหตุที่ถามเช่นนี้ เพราะประเด็นดังกล่าวนี้ ผู้ถามกับเพื่อนเคยถกประเด็นกันอยู่พักใหญ่ แต่หาข้อสรุปไม่ได้ รบกวนเรียนถามเพื่อความกระจ่างครับ
การเผยแพร่พระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์และพระสาวกในสมัยครั้งพุทธกาล ท่านมีเจตนาเพื่อให้ผู้ฟังได้เข้าใจสัจจธรรมเท่านั้น ไม่ได้หวังสิ่งอื่นตอบแทน ผู้ฟังได้รับประโยชน์จากการฟัง แล้วกระทำการบูชาคุณของผู้แสดงธรรม การรับปัจจัย ๔ ของผู้แสดงธรรมที่ไม่ขัดกับพระวินัยย่อมไม่มีโทษ บัณฑิตไม่ติเตียน แต่ถ้ารับสิ่งของที่ขัดกับพระวินัยย่อมมีโทษ (อาบัติ) เช่น การรับเงินทอง หรือถ้าใช้พระธรรมเป็นเครื่องมือหาเลี้ยงชีพย่อมมีโทษและบัณฑิตติเตียน