พระสงฆ์ หรือนักบวช ที่เข้าไปแสดงความเห็นทางการเมือง
ผิดหรือไม่ครับ ที่พระหรือนักบวชที่เข้าไปทำกิจกรรม เช่น ไปประท้วงเดินขบวนเพื่อต่อต้านคนไม่ดี หรือเพื่อทำให้สังคมดีขึ้น น่าอยู่ขึ้น หรือควรจะอยู่แบบทางใครทางมัน
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เพศบรรพชิต จุดประสงค์ของการบวช คือ เป็นไปเพื่อละคลายกิเลสจนหมดสิ้น และ การบวช คือ การสละเพศคฤหัสถ์ การกระทำดังเช่นคฤหัสถ์แล้ว ไม่สามารถประพฤติได้ดังเช่นคฤหัสถ์ เพราะ เป็นเพศที่สละขัดเกลากิเลส การกระทำดังเช่นคฤหัสถ์ย่อมเพิ่มกิเลส ย่อมถูกติเตียนจากผู้พบเห็น ทำให้ไม่มีผู้เลื่อมใส หรือ เสื่อมความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาได้ ควรเข้าใจความจริงว่า ขณะที่ประท้วงเรียกร้องดังเช่นคฤหัสถ์ กระทำด้วยจิตอะไร เป็นไปเพื่อความเจริญขึ้นของกุศลและละอกุศลหรือไม่ หรือทำแล้วอกุศลเจริญขึ้น หากทำแล้ว อกุศลของตนเองเจริญขึ้น ก็ไม่ควรทำ ดังนั้นพระภิกษุเมื่อบวชแล้ว มีกิจสองอย่างคือ ศึกษาพระธรรมของพระพุทธเจ้าและอีกกิจหนึ่ง คือ ปฏิบัติธรรมตามที่พระพุทธเจ้าทรงแสดง กิจอื่นนอกนี้ไม่สมควรกับพระภิกษุเลย ครับ
สังคมคฤหัสถ์ก็ต้องแก้ด้วยส่วนของคฤหัสถ์ หากจะแก้ก็ต้องเป็นคฤหัสถ์ ไม่ใช่เพศบรรพชิต แต่เมื่อเป็นบรรพชิต มีสังคมใหม่แล้ว ก็ควรเป็นผู้ประพฤติตามหน้าที่ของสังคมบรรพชิต คือ การดูแลอุปัชฌาย์ อาจารย์ให้เหมาะสม ดูแลพระอาคันตุกะ นี่คือ การประพฤติในสังคมที่ถูกต้องของบรรพชิต และ เมื่อมีการทำผิดในกลุ่มสงฆ์ก็มีการทำตามกฎเกณฑ์ที่ถูกต้อง เพื่อความอยู่ผาสุกของหมู่สงฆ์ แต่ไม่ใช่การเข้าไปเกี่ยวข้องกับคฤหัสถ์ ครับ
ถ้าจะต่อต้านคนไม่ดี หนทางมีอยู่ คือ คนไม่ดีที่อยู่ในจิตใจของตนเอง คือ อกุศล กิเลสประการต่างๆ ด้วยการอบรมปัญญา ศึกษาพระธรรม ในการแก้กิเลสอกุศลที่ไม่ดีอยู่ในจิตใจของตนเองเป็นสำคัญ ครับ
ขออนุโมทนาที่ร่วมสนทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระภิกษุสามเณรเป็นเพศบรรพชิตที่มีศรัทธา มีความจริงใจในการที่จะสละอาคารบ้านเรือน เพื่อมุ่งสู่เพศที่สูงยิ่ง เพื่อฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญาขัดเกลากิเลสของตนเองเป็นสำคัญ ไม่ใช่ว่าบวชเข้ามาแล้วจะทำอะไรก็ได้ จะทำเหมือนอย่างคฤหัสถ์ทุกอย่างก็ได้ อย่างนี้ไม่ใช่ความเข้าใจที่ถูกต้อง เป็นการย่ำยีธรรมวินัย
กิจหรือภาระหน้าที่ที่สำคัญของเพศบรรพชิต คือ ฟังพระธรรมศึกษาพระธรรม น้อมประพฤติตามพระธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือการศึกษาพระวินัยให้เข้าใจ ก็จะทำให้รู้ได้ถึงสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติห้ามไว้ และในส่วนที่พระองค์ทรงอนุญาต ก็จะเป็นเครื่องอุปการะเกื้อกูลที่ดีให้ได้กระทำเฉพาะในสิ่งที่ถูกที่ควร และเว้นในสิ่งที่ไม่เหมาะสมกับเพศของตนซึ่งเป็นเพศที่สูงยิ่ง ถ้าย่อหย่อนไม่สำรวมตามพระธรรมวินัย ย่อมมีแต่จะเพิ่มโทษคืออกุศลธรรมให้ตนเองโดยส่วนเดียว และถ้าได้มีความเข้าใจพระธรรมอย่างถูกต้องแล้ว ก็สามารถเกื้อกูลผู้อื่นทั้งที่เป็นบรรพชิตด้วยกันและคฤหัสถ์ให้มีความเข้าใจธรรมอย่างถูกต้องได้ ความเข้าใจพระธรรมนี้แหละ ที่จะเป็นเครื่องนำทางชีวิตที่ดี ที่ทำให้แต่ละคน เป็นคนดี ซึ่งถ้าแต่ละคนเป็นคนดี ปัญหาจะไม่เกิดขึ้นเลยครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
