ผู้มีสติหลงเป็นไฉน ? ผู้ไม่มีสัมปชัญญะเป็นไฉน ?

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ข้อความบางตอนจาก

พระอภิธรรมปิฎก ธาตุกถา-บุคคลบัญญัติ เล่ม ๓ - หน้าที่ 257

[๖๕] ๑. มุฏฐัสสติบุคคล บุคคลผู้มีสติหลงเป็นไฉน?

ความเป็นผู้มีสติหลง ในข้อนั้น เป็นไฉน?

ความระลึกไม่ได้ ความตามระลึกไม่ได้

ความกลับระลึกไม่ได้ ความไม่มีสติ ความระลึกไม่ได้

ความทรงจำไม่ได้ ความหลงไหล ความฟั่นเฟือน อันใด

นี้เรียกว่า

ความเป็นผู้มีสติหลง

บุคคลผู้ประกอบด้วยความเป็นผู้มีสติหลงนี้ ชื่อว่า

ผู้มีสติหลง.

๒. อสัมปชานบุคคลบุคคลผู้ไม่มีสัมปชัญญะเป็นไฉน?

อสัมปชัญญะ ในข้อนั้น เป็นไฉน?

ความไม่รู้ ความไม่เห็น ความไม่ตรัสรู้ ความไม่รู้ตาม ความไม่พร้อม

ความไม่แทงตลอด ความไม่รับทราบ ความไม่กำหนดลงทราบ

ความไม่เพ่งเล็ง ความไม่พิจารณา ไม่ทำให้แจ่มแจ้ง ความเป็นผู้ทรามปัญญา

ความเป็นผู้เขลา ความหลงทั่ว ความหลงพร้อม ความโง่ โอฆะคืออวิชชา

โยคะคืออวิชชา อนุสัยคืออวิชชา ปริยุฏฐานคืออวิชชา ลิ่มคืออวิชชา

อกุศลมูลคือโมหะ

นี้เรียกว่า

ความเป็นผู้ไม่มีสัมปชัญญะ

บุคคลเป็นผู้ประกอบด้วยความเป็นผู้ไม่มีสัมปชัญญะนี้ ชื่อว่า

ผู้ไม่มีสมัปชัญญะ.