กรรมจะตกที่ผู้คิดหรือไม่
กราบสวัสดีท่านวิทยากรและมิตรธรรมทุกท่าน
ขออนุญาตเรียนถามปัญหาดังนี้ครับ
คือในยุคนี้ ก็เป็นยุคที่เทคโนโลยีก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งก็มีเรื่องที่นักวิทยาศาสาตร์วิเคราะห์กันไปว่าจะตีความคลื่นสมองเป็นความคิด แม้จะไม่แม่นมาก แต่ก็พอจะทราบว่าขณะนั้นอารมณ์ดี อารมณ์เสีย จิตเป็นโลภะหรือโทสะ แบบคร่าวๆ สุด จึงคิดว่า ก็ในโลกยุคก่อนและยุคหน้า ก็น่าจะมียุคที่กุศลวิบากมาก เพียงแค่คิดสิ่งใด สิ่งนั้นก็สมปรารถนา โดยไม่ต้องไหวกายให้ได้สิ่งที่ต้องการ เหมือนดั่งสวรรค์ชั้นสูงๆ เองก็เป็นเช่นนั้น
เพราะฉะนั้น สงสัยว่า ถ้าเป็นยุคที่เพียงนึกคิดก็ได้สมปรารถนา บุคคลนั้นเพียงเกิดจิตโกรธ ปรารถนาให้บุคคลอื่นตาย บุคคลนั้นก็ตายด้วยความคิดนั้น โดยอาจจะมีวัตถุหรือรูป ที่ไหวไปด้วยจิตที่คิดปาณาติบาตนั้น แต่ไม่ใช่กายวิญญัติรูป หรือ วจีวิญญัติรูปของบุคคลที่เกิดจิตโกรธปรารถนาให้บุคคลนั้นตาย แต่มีรูปอื่นๆ ที่ไหวด้วยจิตนั้น เพราะอาศัยยุคสมัยนั้นที่เพียงคิดก็ได้สมปรารถนา จะชื่อว่าปาณาติบาตไหม เพราะกายของบุคคลผู้คิดไม่ได้ไหว อกุศลจิตก็ไม่ได้มีกำลังให้ไหวไป แต่ก็ทำให้บุคคลนั้นสิ้นชีวิต เพราะอาศัยความเป็นไปอย่างนี้ ยกตัวอย่างที่น่าจะชัดที่สุด คือเทพชั้นปรนิมมิตวสวัสดี ปรารถนาจะให้มนุษย์สักคนสิ้นชีวิต ก็เพียงคิดเท่านั้น เทพชั้นนิมมานรดีหรือเทพบริวารล่วงรู้ความคิดนั้น ก็จัดแจงฆ่าให้สมปรารถนา ผู้ฆ่าย่อมเป็นปาณาติบาตแน่นอนอยู่แล้ว แต่ผู้ที่คิดนั้น จะชื่อว่าต้องปาณาติบาตด้วยไหม เพราะถ้าไม่คิด เทพชั้นนิมมานรดีก็ไม่ไหวกายไปกระทำให้มนุษย์นั้นสิ้นชีวิต กายวิญญัติก็ไม่ได้ไหวเป็นลักษณะให้ล่วงรู้ว่าอยากจะฆ่า วจีวิญญัติก็ไม่ได้ไหวกล่าววาจาเพื่อจะใช้ให้ใครไปฆ่า เพียงคิดเท่านั้น
กราบขอบพระคุณครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กรรมบางอย่างสำเร็จทางมโนทวาร เป็นมโนกรรม ซึ่ง หากว่า บุคคลนั้น มีอำนาจ มีกำลังของฤทธิ์ สามารถบันดาลสิ่งต่างๆ ด้วยจิตให้ผู้อื่นสิ้นชีวิตได้ เช่น การทำให้ด้วยฤทธิ์ ให้สิ่งของต่างๆ ตกลงใส่คนอื่น ด้วยการคิดในใจของบุคคลนั้น และ ทำให้ผู้นั้นสิ้นชีวิต การกระทำนั้นก็เป็นอกุศลกรรมบถได้ เป็นบาป และ แม้เทวดา ชั้นที่ ๖ ที่ สามารถนึกคิดทางใจ และ เทวดาที่ล่วงรู้ก็บันดาลให้สมปรารถนา หากว่า มีเจตนาฆ่า และ ต้องการใผู้อื่นฆ่าให้ เมื่อตนเองคิดในใจที่อยากให้ผู้นั้นตาย และ มีเจตนาฆ่า ปรารถนาให้เทวดาอื่นรู้และฆ่าแทน และ เทวดาองค์อื่นก็ฆ่าบุคคลนั้นสำเร็จ ก็เป็นอกุศลกรรมบถ เพราะมีเจตนาฆ่า และ การฆ่านั้นสำเร็จ ครับ
ขออนุโมทนาที่ร่วมสนทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
สำคัญที่เจตนา ถ้ามีเจตนาที่จะฆ่า ที่จะประทุษร้ายเบียดเบียนผู้อื่นแล้ว นั่นเป็นอกุศลที่มีกำลัง แตกต่างไปจากขณะที่เป็นอกุศลที่ไม่มีกำลัง และ แตกต่างไปจากขณะที่จิตเป็นกุศลอย่างสิ้นเชิง เมื่อว่าโดยสภาพธรรมแล้ว ก็ไม่พ้นไปจากความเกิดขึ้นเป็นไปของสภาพธรรมเท่านั้น ไม่มีสัตว์ ไม่มีบุคคล ไม่มีเทวดา มีแต่ธรรม เท่านั้นจริงๆ แม้เจตนาฆ่า เจตนาเบียดเบียน ก็เป็นธรรม แต่เป็นธรรมทางฝ่ายอกุศล เป็นอกุศลเจตนา เมื่อกระทำสำเร็จแล้ว ผู้อื่นถึงแก่ความตาย ก็เป็นอกุศลกรรม ไม่ว่าจะเป็นใครทำก็ตาม ครับ
...ขอบพระคุณ อ. ผเดิม และ ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
