อยากเกิดมาเป็นลูกของพ่อแม่ที่ดี

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ทุกคนก็อยากจะพบสิ่งที่ดี พบแต่ เพื่อนที่ดี สิ่งแวดล้อบที่ดี แต่ ไม่ควรลืมความ

เป็นอนัตตาของสภาพธรรม ที่ไม่มีใครสามารถกำหนดได้เลย และ จะต้องเป็นไป

ตามใจดั่งหวัง เพราะทุกอย่างเป็นไปตามกรรม ซึ่งหากพิจารณาในสังสารวัฏฏ์ทีเกิด

มา ก็เกิดมานับชาติไม่ถ้วน และ ในสังสารวัฏฏ์นั้น ก็มีการทำกุศล และ อกุศล

สลับกันไป แต่ชีวิตของปุถุชนที่เกิดมา โดยมาก ก็ทำอกุศลกรรม มากกว่า

กุศลกรรม ดังนั้น การจะได้พบกับสิ่งแวดล้อมที่ดี มีการได้เห็นดี ได้ยินสิ่งที่ดี

มีมิตร สหาย เพื่อน บิดา มารดา ที่ดี ก็ต้องเป็นผลของกุศลกรรมเป็นปัจจัย ดังนั้น

ในสังสารวัฏฏ์ที่ยาวนาน ก็ต้องมีการพบกับ ผู้ที่เป็นคนพาล และ บัณฑิตที่สมมติ

ว่าเป็นเพื่อน บิดา มารดา ด้วยกันทั้งนั้น เมื่อ กุศลกรรมให้ผล ก็ทำให้ได้พบกับ

บุคคลที่ดี เมื่อ อกุศลกรรมให้ผล ก็ทำให้พบกับ บุคลที่ไม่ดี ที่สมมติว่าเป็นคนพาล

ตามเหตุปัจจัย ที่ไม่สามารถเลือกได้ แม้แต่พระโพธิสัตว์ ผู้มีบุญมาก แต่ ก็จะต้อง

มีบางคราวที่เกิดในสิ่งแวดล้อมที่ไม่ดี ได้ บิดา ที่ไม่ดีเป็นต้นก็ได้ เช่น ท่านพระเทวทัต

กับพระพุทธเจ้า ในอดีตชาติของทั้งสอง ท่านพระเทวทัต ก็เกิดเป็นพระราชา เป็น

พระราชบิดา ของ พระโพธิสัตว์ พระโพธิสัตว์ก็ได้ บิดา ที่ไม่ดี พระราชา เกิดความ

โกรธมาก ในตัวของพระโพธิสัตว์ที่ยังเป็นเด็กทารก จับพระโพธิสัตว์โยนขึ้น แล้ว

ใช้ มีดตัด พระโพธิสัตว์ สิ้นชีวิต นี่แสดงเห็นว่า ในสังสารวัฏฏ์ก็เลือกไม่ได้ ถึงคราว

อกุศลกรรมให้ผล ก็ทำให้เกิดในสิ่งแวดล้อมไม่ดี ได้ บิดา ไม่ดีก็ได้ เป็นธรรมดา แม้

แต่พระโพธิสัตว์ ครับ

รวมความได้ว่า เพราะอาศัย บุญที่ได้ทำไว้ ทำให้ได้พบสัตบุรุษ คนดี และ ได้

อยู่ในประเทศที่สมควร ดังข้อความในพระไตรปิฎกที่ว่า

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒- หน้าที่ 116

ปฏิรูปเทสวาโส (การอยู่ในประเทศที่สมควร) สปฺปุริสูปนิสฺสโย (การคบสัตบุรุษ) อตฺตสมฺมาปณิธิ (การตั้งตนไว้ชอบ) ปุพฺเพกตปุญฺตา (ความเป็นผู้มีบุญทำไว้ก่อน)

จักรวรรควรรณนาที่ ๔

อรรถกถาจักกสูตร

ความเป็นผู้มีกุศลอันสั่งสมไว้ในกาลก่อน ชื่อว่า ปุพฺเพ จ กตปฺญฺตา ความ

เป็นผู้ทำบุญมาก่อน. ข้อนี้แหละถือเอาเป็นประมาณในจักร ๔ นี้. เพราะว่า กุศล-

กรรมเท่านั้นอัน คนใดด้วยจิตที่สัมปยุตด้วยญาณอันใด กุศลจิตนั้น แหละย่อม

นำคนนั้นเข้าไปอยู่ในถิ่นที่เหมาะ ให้เขาคบหาสัตบุรุษ. ก็บุคคลนั้น ชื่อว่าตั้ง

คนไว้ชอบด้วยอาการอย่างนี้.

-----------------------------------------------------

หากแต่ว่า ผุ้ที่จะได้เกิดมาร่วมกัน โดยเฉพาะที่มีความเห็นถูก ก็ด้วยการทำบุญ

ร่วมกันในอดีตชาติ ปรารถนา พบเจอกันอีก ดั่งเช่น ครอบครัวของ ท่านเมณฑก

เศรษฐี ที่เป็นครอบครัวเดียวกันกับ นางวิสาขา ซึ่งทั้งสองก็เป็นพระอริยเจ้า และ

ได้มาเกิดเป็นครอบครัวเดียวกัน เมณฑกะก็เป็นปู่ของนางวิสาขา เป็นต้น ทั้ง

ครอบครัวได้ทำบุญ และ อธิษฐานเกิดร่วมกันอีก ทำให้ เมื่อ กุศลกรรมให้ผล

ก็ย่อมจะเป็นเหตุให้ ได้มาเกิดร่วมกัน ในหมู่คนดี บัณฑิตทั้งหลาย ครับ

ดังนั้น ก็ต้องเป็นผลของกุศลกรรม ที่จะทำให้นำเกิดมาและได้พบสิ่งแวดล้อมที่ดี

อันมี ปุพเพกตบุญญตา บุญที่เคยทำไว้ในปางก่อน ทำให้เกิด ใน ปฏิรูปประเทศ

ประเทศที่ดี มีสิ่งแวดล้อมที่ดี มี ญาตที่ดี เป็นต้น ครับ

และ อีกนัยหนึ่ง ข้อความในจริยาปิฎก พระพุทธเจ้าทรงแสดงว่า เพราะ อาศัย

ความเป็นผู้ไม่เห็นผิด ย่อมได้สหายดี คือ เป็นผู้มีความเห็นถูก ความเห็นถูกย่อม

จะเป็นเหตุปัจจัยให้พบกับ ผู้ที่ความเห็นถูกด้วยเช่นกัน ในภพต่อๆ ไปครับ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จริยาปิฎก เล่ม ๙ ภาค ๓ - หน้าที่ 631

เพราะเป็นผู้ไม่เห็นผิดจึงย่อมได้สหายดี. แม้จะถึงตัดศีรษะก็ไม่ทำ

กรรมชั่ว. เป็นผู้ไม่เชื่อมงคลตื่นข่าวเพราะเห็นความที่สัตว์มีกรรมเป็นของ

ตน. ศรัทธาของเราเป็นรากตั้งมั่นในพระสัทธรรม. เชื่อการตรัสรู้ของ

พระตถาคต. ไม่ยินดีในลัทธิอื่นดุจพระยาหงส์ ฯลฯ

--------------------------------------------

สิ่งที่น่าคิด พิจารณา คือ สัตว์ทั้งหลายคบกันโดยธาตุ โดยนิสัยผู้ที่มีความเห็นถูก

ก็ย่อมคบกับผู้ที่ความเห็นถูก ไม่คบกับผู้ที่มีความเห็นผิด ผู้ที่มีความเห็นผิด ก็ย่อม

ไม่คบกับผู้ที่มีความเห็นถูก แต่ คบกับผู้ที่มีความเห็นผิด จะเห็นได้ว่า ในสมัยพุทธกาล

พวกอัญเดียรถีย์ ที่เห็นผิด ก็พบพระพุทธเจ้า พบบัณฑิต แต่ก็ไม่เข้าไปหา แต่ ไป

หาคนที่เห็นผิดด้วยกัน ส่วนผู้ที่มีความเห็นถูก มี ท่านพระสารีบุตร เป็นต้น แม้จะเคย

อยู่ในสำนักของอาจารย์สญชัยที่มีความเห็นผิด แต่ เพราะสะสมความเห็นถูกมา ก็

ทำให้กลับไปสู่การคบหาผู้ที่มีความเห็นถูกได้เป็นธรรมดา แสดงให้เห็นว่า แม้

สิ่งแวดล้อมใกล้ตัวจะเป็นอย่างไร แต่ สัตว์ทั้งหลายก็หมุนไปตามการสะสมของแต่

ละคน ที่สะสมความเห็นถูก หรือ ความเห็นผิด ครับ

แม้ชาตินี้ จะเกิดในสิ่งแวดล้อมอย่างไร แต่ ขณะนี้ ก็มีพระธรรมที่เป็นเหมือนมิตร

ที่ประเสริฐสูงสุด อันเป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้า ก็สามารถเสพคุ้นกับสิ่งที่ถูกที่ดี

ได้ โดยไม่ต้องไปรอบุคคลอื่น ภพอื่นๆ ในชาติหน้าเลย สะสมตั้งแต่เดี๋ยวนี้ คบ

กัลยาณมิตร คือ พระธรรม ปัญญาย่อมเจริญขึ้น และ จะทำให้เป็นผู้สะสมความ

เห็นถูก และ ก็จะเสพคุ้น มั่นคงในหนทางที่ถูก ต่อไปในอนาคต เพราะได้สะสมสิ่ง

ที่ดีมาแล้ว ส่วนคนใกล้ชิดจะเป็นอย่างไร มี บิดา มารดา เป็นต้น ไม่เป็นประมาณ

เพราะ ก็ทำหน้าที่ของบุตร ของญาติด้วยการอนุเคราะห์ช่วยเหลือ ตามฐานะของตน

หากแต่ว่า ถ้าเป็น สิ่งที่ไม่ดี ความไม่ดี ก็ไม่เสพคุ้น แต่อนุเคราะห์ช่วยเหลือได้

จึงควรคบพระธรรม อันเป็น มิตร เป็นสิ่งแวดล้อมที่ประเสริฐสุด ครับ

ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เกิดขึ้นเพราะกุศลกรรม เป็นสิ่งที่ยากมากสำหรับการ

ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เมื่อได้ความเป็นมนุษย์แล้ว ชีวิตยังเป็นอยู่ยาก ต้องประกอบ

การงาน เพื่อความสืบต่อแห่งชีวิต และ ชีวิตก็ไม่ได้ยั่งยืนเลย สั้นมาก และที่สำคัญ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงตรัสรู้และทรงแสดงพระสัทธรรมก็ที่ภูมิมนุษย์ ภูมิมนุษย์นี้

เป็นภูมิที่มีโอกาสเจริญกุศลได้ทุกๆ ประการ ดังนั้น เมื่อได้ในสิ่งที่ยากแล้ว

ก็ไม่ควรที่จะประมาทในชีวิต ควรอย่างยิ่งที่จะได้ทำตนให้คุ้มค่ากับการได้

เกิดมาเป็นมนุษย์ ด้วยการสะสมความดีประการต่างๆ กล่าวคือ ศึกษาพระธรรม

ฟังพระธรรม อบรมเจริญปัญญา พร้อมทั้งเจริญกุศลประการต่างๆ สะสมเป็น

ที่พึ่งให้กับตนเองต่อไป สะสมเหตุที่ดีไว้ ด้วยความเป็นผู้เห็นคุณความดี

เมื่อความดีให้ผลก็ให้ผลเป็นผลที่ดีโดยส่วนเดียว ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ให้ทาน รักษาศีล ประพฤติธรรม และ พ่อแม่ ดี ไม่ดี ก็ทำหน้าที่กตัญญุพ่อแม่ ค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาค อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

คุณ lovedhamma กระผมขอแนะนำให้คุณอ่าน"ปัญหาการดำเนินชีวิต"ของกระผม

แล้วคุณจะรู้ว่ายังมีคนแย่กว่าคุณ มารดากระผมด่ากระผมวันเว้นวันเพราะกระผมออกจากงาน ทำอะไรก็ผิดไปหมด วันๆ กระผมเกิดอกุศลจิตมาก น้องชายก็ไม่เคยมาดูแลครอบครัว

มารดากระผมพูดกับกระผมเหมือนคนหาเรื่อง แต่พูดกับน้องด้วยนำ้เสียงที่นุ่มจนกระผมอิจฉา แต่ถึงกระนั้นกระผมก็ต้องพยายามอดทน

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ