แสงธรรมสาดส่องที่เวียดนาม 5
วันที่ 4 ก.ย. 56
วันสุดท้ายที่ไซ่ง่อน ไม่มีรายการเที่ยวชมสถานที่ต่างๆ แต่บางท่านก็ไปตลาดเพื่อ ซื้อของฝาก คนที่เหลือไปร่วมสนทนาธรรมที่ That's Cafe ยังมีผู้สนใจฟังอย่าง หนาแน่น รวมทั้งพระภิกษุ 2 รูปเดิมด้วย อาหารกลางวันวันนี้ ชาวเวียดนามที่ไซ่ง่อนเป็นเจ้าภาพเลี้ยงทุกคนที่ห้องอาหาร เวียดนามใกล้ๆ ห้องประชุม อ่านชื่อแบบไทยๆ ได้ว่า "ห้องเย็น" ท่านอาจารย์รีบกลับไปพักผ่อนที่โรงแรม เพื่อสนทนาธรรมกับพระภิกษุตอนบ่าย สองครึ่ง และกลับมาสนทนาธรรมต่อที่เก่าตอนบ่ายสามครึ่ง ขอกราบอนุโมทนาค่ะ ท่านเสียสละเวลาและอุทิศตนเพื่อเผยแพร่พระธรรมจริงๆ แม้ท่านจะเหน็ดเหนื่อย (เทียบกับความรู้สึกของตนเองที่อายุน้อยกว่าท่าน 2 รอบ แต่แค่นั่งฟังธรรมบ้าง ไปเที่ยวบ้าง ก็ยังเหนื่อยล้า นั่งหลับเวลาฟังธรรมะเสมอ) ท่านก็ยังแจ่มใสด้วยปีติ ในธรรม ยิ่งมีผู้สนใจและเข้าใจมากขึ้น ก็ยิ่งทำให้ท่านมีความสุข ท่านบอกว่า ความเข้าใจธรรมะที่เวียดนามกำลังเริ่มงอกงาม ขณะที่เมืองไทยกำลังเสื่อมลง หลังจบการสนทนาธรรม ชาวเวียดนามกล่าวคำขอบคุณ อนุโมทนาและมอบ ของขวัญให้ท่านอาจารย์ ช่างภาพจำเป็นก็พักผ่อนอยู่ที่โรงแรม ส่วนเราก็เข้า ห้องน้ำ ไม่ได้เก็บภาพในวินาทีสำคัญนี้ไว้
ได้คุยกับคุณ Tam Bach ผู้มีบทบาทสำคัญในการเผยแพร่พระธรรมในเวียดนาม เธอและทีมงานวัยหนุ่มสาว (ประมาณ 30 - 40 ปี) หลายคนช่วยกันทำเว็บไซต์ www.dhammahome.com ภาคภาษาเวียดนาม ทำให้ผู้ได้อ่านมาร่วมสนทนา ธรรมจากหลากหลายสถานที่ เช่น คุณราเชนทร์ จากสิงคโปร์ และบางคนก็ขับรถ มาไกลถึงกว่า 400 กิโลเมตร เพื่อมาร่วมสนทนาธรรมทุกวัน เธอเล่าว่า ผู้ลงทะเบียน เข้าร่วมสนทนาต้องอ่านหนังสือ "พุทธศาสนาในชีวิตประจำวัน" เขียนโดยคุณนีน่า วัน กอร์คอม ที่เธอแปลเป็นภาษาเวียดนามก่อน เพื่อให้มีพื้นฐานธรรมะ ซึ่งเป็นวิธี การที่ดี ทำให้มีแนวทางเดียวกันในการสนทนา และต่อไปเธอจะแปล "ปรมัตถธรรม สังเขป" ที่ท่านอาจารย์เขียน เป็นภาษาเวียดนามเพื่อพิมพ์เผยแพร่ต่อไป พวกเราคน ไทยหลายคนขอมีส่วนร่วมในการจัดพิมพ์หนังสือเหล่านี้ด้วย เพราะต้องใช้เงินจำนวน มาก และเพื่อความต่อเนื่องในการศึกษาธรรมะต่อไป ชาวเวียดนามจึงเรียนเชิญ ท่านอาจารย์มาสนทนาธรรมครั้งต่อไปที่เวียดนามกลาง (เว้ ดานัง ฮอยอัน) ใน เดือนพฤษภาคม 2557 ขออนุโมทนาค่ะ หวังว่าคงมีส่วนช่วยในการจัดจากเมืองไทยเช่น เคยค่ะ พวกเรา นักทัศนาจร ปิดท้ายรายการวันสุดท้ายในไซ่ง่อนด้วยการล่องเรือชมแม่น้ำ ไซ่ง่อนยามราตรีที่งดงาม พร้อมกับรับประทานค่ำในเรือ และชมการแสดงที่น่า เพลิดเพลิน และก็เหมือนขณะอื่นๆ คือแล้วก็ผ่านไป ไม่มีอะไรเหลือ ไม่กลับมาอีก และที่สำคัญที่สุด คือเหมือนขณะที่ผ่านมาในสังสารวักฏ์ที่ไม่รู้เลยว่าเป็นสิ่งที่มีจริง เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา และยังคงประพฤติเป็นไปเช่นนี้ ตราบใดที่ความเข้าใจธรรมะยังไม่มีกำลังพอที่จะระลึกลักษณะสภาพธรรมะตาม ความเป็นจริงได้
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง
ขออนุโมทนาในกุศลวิริยะของอาจารย์กาญจนา เป็นอย่างยิ่ง
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง
ขออนุโมทนาในกุศลวิริยะของอาจารย์กาญจนา เป็นอย่างยิ่ง
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง
ขออนุโมทนาในกุศลวิริยะของอาจารย์กาญจนา เป็นอย่างยิ่ง
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านค่ะ
จากข้อความ
ท่านเสียสละเวลาและอุทิศตนเพื่อเผยแพร่พระธรรมจริงๆ แม้ท่านจะเหน็ดเหนื่อย (เทียบกับความรู้สึกของตนเองที่อายุน้อยกว่าท่าน 2 รอบ แต่แค่นั่งฟังธรรมบ้าง ไปเที่ยวบ้าง ก็ยังเหนื่อยล้า นั่งหลับเวลาฟังธรรมะเสมอ) ท่านก็ยังแจ่มใสด้วยปีติ ในธรรม ยิ่งมีผู้สนใจและเข้าใจมากขึ้น ก็ยิ่งทำให้ท่านมีความสุข ท่านบอกว่า ความเข้าใจธรรมะที่เวียดนามกำลังเริ่มงอกงาม ขณะที่เมืองไทยกำลังเสื่อมลง อ่านแล้วมีความรู้สึกซาบซึ้งในความวิริยะของท่านอาจารย์จริงๆ กราบอนุโมทนาค่ะ
ถ้อยคำบางตอนจากการสนทนาธรรมของท่านอาจารย์กับสหายธรรมชาวเวียดนามวันสุดท้ายที่ไซ่งอนครับ
If there is no paramattha dhammas or absolute realities, will there be vinaya? Therefore, right behaving according to vinaya, can there be without understanding?
ถ้าไม่มีปรมัตถธรรมแล้วจะมีพระวินัยได้ไหม? ดังนั้นการประพฤติปฏิบัติตามพระวินัยจะขาดความเข้าใจความจริงหรือปรมัตถธรรมได้หรือ?
Just open your eyes, are you aware of big boss? Lobha is the big boss. It controls us all the time.
เพียงแค่ลืมตาขึ้น สังเกตเห็นเจ้านายใหญ่หรือเปล่า? โลภะเป็นเจ้านายใหญ่ เพราะคอยควบคุมเราอยู่ตลอดเวลา
When doubt arises but one not can not see doubt as anatta, this doubt will hinder his understanding.
เมื่อมีความสงสัยเกิดขึ้นแล้วไม่เข้าใจว่าความสงสัยนั้นเป็นอนัตตา ความสงสัยนั้นก็จะกลายเป็นสิ่งที่ขัดขวางความเข้าใจทันที
We are enslaved by lobha for long long time. Does anyone think that lobha will leave us easily?
เราเป็นทาสของโลภะมานานแสนนาน ใครจะคิดว่าโลภะจะปล่อย ไม่ยุ่งกับเราไปได้ง่ายๆ
We know lobha only by name. When more understanding, one will know lobha more as it is.
เรารู้จักโลภะกันเพียงแค่ชื่อ แต่เมื่อเราเข้าใจมากขึ้น เราก็จะรู้จักโลภะมากขึ้นตามความเป็นจริง
We have a lot of lobha so that when we have some understanding but if there is attachment of that understanding, it is yoka or yoke not let anyone move to more understanding. Therefore, we listen dhamma only for understanding. Other than understanding, it is a yoke.
เรามีโลภะมากแสนมากจนทำให้แม้เรามีความเข้าใจเพียงเล็กน้อยแล้วติดข้องในความเข้าใจนั้น นั้นก็จะกลายเป็นโยคะ (หรือแอกรถเทียมคอวัว) ผูกมัดไว้ไม่ให้เข้าใจมากขึ้น ดังนั้นการฟังพระธรรมก็เพื่ือความเข้าใจเท่านั้น หากประสงค์อย่างอื่นจะกลายเป็นโยคะทันที
Wrong understanding doesn't know what's right and what's wrong.
ความเข้าใจผิดย่อมไม่รู้เลยว่าอะไรถูกอะไรผิด
Daily life activity as usual is not a hindance to understanding but dithi or wrong view is the direct obstacle to understand realities.
การใช้ชีวิตประจำวันตามปกติมิได้ขัดขวางความเข้าใจเลย แต่ทิฏฐิหรือความเห็นผิดเป็นส่ิงที่ขวางกั้นโดยตรงของความเข้าใจตามความเป็นจริง
Right understanding is not limited to any certain circumstance otherwise it is not anatta. Who can select an object of understanding?
ความเข้าใจถูกจะไม่จำกัดว่าต้องอยู่ภายใต้สถานการณ์ใด มิฉะนั้นความเข้าใจก็จะไม่เป็นอนัตตา ใครเลือกได้ว่าจะมีอะไรเป็นอารมณ์ของความเข้าใจ
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพย่ิง
ขออนุโมทนาทุกๆ ท่านด้วยครับ
ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ
เห็นคุณปู่อีกครั้ง ในการสนทนาธรรม แข็งแรงเหมือนเดิมเลยค่ะ
อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ คุณปู่
