อวิชชากับวิชชา เป็นธรรม ไม่ใช่เรา

ธรรมที่จะละ ความไม่รู้ คืออวิชชา ได้หมดสิ้นจริงๆ ก็คือ สัมมาทิฏฐิ เป็นอันดับแรกของอริยมรรคมีองค์ ๘ คือ การอบรมเจริญสติปัฏฐาน ก็ไม่พ้นจากการรู้สิ่งที่มีจริง ขณะนี้ ธรรมลึกซึ้ง เห็นขณะนี้ก็ไม่รู้ อวิชชามากเหลือเกิน อวิชชาก็มีจริง จึงควรสะสมวิชชาคือ ความเห็นถูกเข้าใจถูกสิ่งที่กำลังปรากฏขณะนี้ ไม่ใช่ขณะอื่นที่ล่วงไปแล้ว ไม่ใช่ขณะที่ยังไม่มาถึง จะละอวิชชาโดยไม่ฟังธรรม ไม่เข้าใจความจริงขณะนี้ ไม่ได้เลย เริ่มเข้าใจสิ่งที่มีจริงขณะนี้ ฟังให้เข้าใจสิ่งที่มีแต่ละขณะที่เกิดขึ้น ไม่ใช่เรา เริ่มมีวิชชา ขณะนี้เริ่มเข้าใจถูกเห็นถูกว่า เห็นมีจริง เกิดแล้วดับไป ว่างเปล่า ค่อยๆ ละคลายความไม่รู้ด้วยปัญญาซึ่งเกิดจากความเห็นถูกเข้าใจถูกจากการฟัง เริ่มเข้าใจสิ่งที่มีจริง แต่ละหนึ่ง จนกว่าจะถึงการดับอวิชชาได้หมดจริงๆ จะดับความเพลิดเพลินได้ต่อเมื่อไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดเกิดขึ้นเลย อย่าเพิ่งคิดจะดับอะไรเลย แค่วันหนึ่งๆ ลดความติดข้องนิดหน่อยได้ไหม เมื่อความเห็นถูกเข้าใจถูกเพิ่มขึ้น ก็ค่อยๆ ละคลายความติดข้องได้ เพราะเริ่มเห็นถูกตามความเป็นจริง

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ อย่างยิ่งค่ะ