...วันนี้ดีพอหรือยัง...
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธธัสสะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ซึ่งเป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง
กราบเท้า บูชา พระคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง
ขอเชิญรับฟัง...
ในแต่ละวัน ทำดี แม้เล็กน้อย เพิ่มขึ้น บ้างไหม และ ยังคงเป็น “เรา” ที่ดีขึ้น ใช่ไหม แต่ที่จะ ดีขึ้นจริงๆ ก็คือ มีปัญญา ที่คลาย ความเป็นเรา และ ที่ดีที่สุด คือ ดับกิเลสได้หมดสิ้น
คุณอรวรรณ ได้ฟังวลีที่ท่านอาจารย์กล่าว แล้วรู้สึกว่าไพเราะ และก็น่านำมาสนทนา ที่ ท่านอาจารย์ ถามว่า “วันนี้ ทำดีพอ หรือยัง”
ท่านอาจารย์สุจินต์ มองไม่เห็นเลย ผ่านไป ว่า ดีหรือเปล่า หรือ เป็นอกุศล ใช่ไหมคะ จนกระทั่ง ไม่รู้ว่า วันนี้นี่ค่ะ ดีพอหรือยัง หรือว่า ดีขึ้นได้อีก แม้เพียง เล็กน้อย นิดหน่อย กายดีพอหรือยัง วาจาดีพอหรือยัง ใจดีพอหรือยัง แค่นี้ก็รู้แล้ว ใช่ไหมคะ จากการที่ ไม่รู้ ไม่เข้าใจ ธัมมะ แล้วก็เข้าใจ หน่อยหนึ่ง นิดหนึ่ง ดีขึ้นมาแล้ว หน่อยหนึ่ง ใช่ไหมคะ พอหรือยัง ถ้ามีการเข้าใจ วันนี้ แค่นี้ พอ สำหรับวันนี้ แต่พรุ่งนี้มาอีกแล้ว ดีพอหรือยัง ที่จะเพิ่มขึ้นอีก ทีละเล็กทีละน้อย เพราะว่า ทุกคน จะละเลย อกุศล เล็กๆ น้อยๆ แต่ถ้าเป็นผู้ที่ละเอียด และคำนึงถึงอกุศล และรู้ว่า ขณะใดที่ กุศลไม่เกิด ขณะนั้น เป็น อกุศล ก็จะมีการ ระลึกได้ สำนึกได้ว่า เพียงตื่นขึ้นมา ต่อจากนั้นน่ะ ดีบ้างไหม แม้ระหว่างนั้นที่จะ ก่อนรับประทานอาหาร กำลังรับประทานอาหาร หลังรับประทานอาหารเนี่ย เราดีไหม หรือว่า มีโอกาสที่จะดี แต่ก็ไม่ดี ตอนนั้น ก็คือ ความละเอียด แม้แต่ การฟังธัมมะ เช่นเดียวกันนะคะ ใจ นี่ค่ะ ฟัง รู้เรื่องหมดเลย เป็นขันธ์ ไม่ใช่เรา แต่ดีพอหรือยัง โกรธนิดนึง หรือว่า โกรธมากๆ หรือ ลืมไปแล้ว ดีพอหรือยัง ดีขึ้น อีกหน่อย ทีละเล็ก ทีละน้อย ก็ได้
คุณอรวรรณ ศึกษาธัมมะว่า ไม่มีสัตว์ ตัวตน บุคคล ไม่มีเรา ก็เป็นการขัดเกลา
ท่านอาจารย์สุจินต์ ถ้าดีเพิ่มขึ้น เพราะว่าเข้าใจ แล้วดีเพิ่มขึ้น “ก็ยังเป็นเรา” มากมายสักแค่ไหน ที่จะต้องขัดเกลา ถูกต้องไหมคะ วันนี้พิจารณาดู เรามีอะไร ที่ควรจะทำได้ ที่ดี แต่ไม่ได้ทำ พอรู้อย่างนี้นะคะ วันรุ่งขึ้น สิ่งที่คล้ายๆ วันนี้นี่ แต่เราก็มี การทำความดี เพราะว่าได้เริ่มเข้าใจแล้วว่า วันก่อนเนี่ย มีโอกาสที่จะทำดี ก็ไม่ได้ทำ แต่ดีขึ้นอีก ทุกๆ วันนะคะ “ก็ยังเป็นเรา” เพราะฉะนั้น ก็ยังไม่ดี เพราะฉะนั้น กว่าจะ ดีขึ้น ดีขึ้น ดีขึ้น จนสามารถที่จะรู้ว่า “ไม่มีเรา” แล้วก็ ดีขึ้น ดีขึ้น จนกว่าจะ “ดับกิเลส หมด” (หากมีความไม่ถูกต้องเรียบร้อยในสิ่งที่ปรากฏนี้ ช่วยแก้ไขให้ถูกต้องเรียบร้อยด้วยนะคะ)
ขอขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลทุกประการของทุกๆ ท่านค่ะ
ด้วยความเคารพ จาก ธิดารัตน์ เดื่อมขันมณี (ใหญ่ราชบุรี)
กราบขอบพระคุณ และ อนุโมทนาในกุศลวิริยะ ครับ เป็นประโยชน์อย่างมาก ครับ สาธุ
