สนทนาธรรม ณ สนามบินโกลกาตา 8 พฤศจิกายน
ณ สนามบินโกลกาตา บ่ายวันที่ 8 พฤศจิกายน
เดินทางจาก โกลกาตา ไป พุทธคยา สู่ดินแดนตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า
สนทนาธรรม ณ สนามบินโกลกาตา
ท่านอาจารย์ มาอินเดียที่นี่ ลืมอะไรหรือเปล่า คะ
ผู้ฟัง ลืมสิ่งของต่างๆ ครับ
ท่านอาจารย์ ไม่ใช่ค่ะ ลืมว่าเป็นธรรม แล้วลืมมานานเท่าไหร่แล้ว นับชาติไม่ถ้วน หนทางก็มีหนทางเดียวคือ การฟังพระธรรมต่อไป ที่สำคัญที่สุด จะต้องเป็นผู้ละเอียดไม่เผิน เข้าใจธรรมทีละคำ แม้แต่คำว่า ปฏิบัติ ใครจะพูดอย่างไร แต่ถ้าไม่เข้าใจ คำแต่ละหนึ่ง ก็เปล่าประโยชน์ เพราะพูดคำที่ไม่รู้จัก เพียงคำแรกก็ไม่รู้จักแล้ว คำต่อไปจะรู้จักได้อย่างไร
ผู้ฟัง ปฏิบัติ คือ การทำอะไรสักอย่าง ใช่ไหม ครับ
ท่านอาจารย์ ทำอะไร ทำแล้วไม่เข้าใจ จะชื่อว่าปฏิบัติหรือเปล่า ถ้าไม่เข้าใจ เพราะฉะนั้น อย่าทำโดยไม่เข้าใจ แต่ควรเข้าใจเป็นสิ่งอันดับแรก และไม่ต้องห่วงเรื่องปฏิบัติ เพราะไม่มีความเข้าใจ จะปฏิบัติได้อย่างไร การปฏฺิบัติ ไม่ได้เป็นรูปแบบ แต่ธรรมทำหน้าที่ของเขาเอง
ผู้ฟัง การที่ตามดูลมที่มากระทบ และ พยายามจดจ้อง ก็เป็นตัวตนหรือครับ
ท่านอาจารย์ เป็นอะไรล่ะคะ ถ้าไม่ใช่ความต้องการด้วยโลภะที่เป็นตัวตนที่อยากจะรู้
ผู้ฟัง แล้วจะให้ทำอย่างไร ครับ
ท่านอาจารย์ ไม่ต้องทำ ค่ะ ธรรมจะทำหน้าที่เอง ฟังพระธรรมเท่านั้น ค่ะ
ผู้ฟัง ถ้าอย่างนั้นก็อย่าตามดู
ท่านอาจารย์ ไม่มีตัวตนที่จะปล่อยหรือไม่ปล่อย ค่ะ แต่ ปัญญาที่เห็นถูกจริงๆ คือ รู้ทั่วรู้ทั่ว ว่าเป็นแต่เพียงธรรม แม้แต่ขณะที่ต้องการ นี่แสดงถึงความเป็นปกติของการเจริญอบรมปัญญา ที่สามารถรู้ความจริงในสภาพธรรมที่กำลังเกิด แม้อกุศลที่เกิดขึ้น
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ท่านอาจารย์ ไม่เคยว่างเว้นโอกาสแห่งการเกื้อกูลให้ผู้อื่นได้เข้าใจถูก เห็นถูกไม่ว่าจะอยู่ ณ ที่ใดก็ตาม คำจริง ซึ่งเป็นคำอนุเคราะห์ ให้ได้เข้าใจถูกเห็นถูกนั้น น้อยคนนัก ที่จะได้ยินได้ฟัง ครับ
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ที่เคารพยิ่ง
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลวิริยะ เป็นอย่างยิ่ง
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ
ได้ยินไดัฟังสักเท่าไหร่ก็ยังไม่พอครับ สำหรับพระธรรมที่ท่านอาจารย์ได้กล่าวแต่ครั้งครับ
ขอกราบเทัาบูชาคุณ ท่านอาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพอย่างยิ่ง
และขออนุโมทนาในกุศลวิริยะ ของอาจารย์ทุกๆ ท่านดัวยครับ
"...ปัญญาที่เห็นถูกจริงๆ คือ รู้ทั่ว รู้ทั่ว ว่าเป็นแต่เพียงธรรม แม้แต่ขณะที่ต้องการ นี่แสดงถึงความเป็นปกติ ของการอบรมเจริญปัญญา ที่สามารถรู้ความจริงในสภาพธรรมที่กำลังเกิด แม้อกุศลที่เกิดขึ้น..."
กราบท่านอาจารย์
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลวิริยะของคุณเผดิม ยี่สมบุญ เป็นอย่างยิ่ง ครับ
