เป็นทุกข์มาก
ตอนนี้ผมเป็นทุกข์มาก ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรเลย สาเหตุจากผมรักแฟนมาก เราอยู่กันมา 10 กว่าปีแล้ว แฟนผมเค้าร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงเป็นหลายโรค ทั้งความดัน ภูมิแพ้ และเสี่ยงกับโรคไต เค้าปวดหัวบ่อยๆ และเค้าก็ชอบบอกว่า เค้าอาจจะไปก่อนผมเพราะเส้นชีวิตเค้าสั้น และผมก็ได้ไปดูลายมือตัวเองพบว่าเส้นคู่สมรสตัดลงเส้นหัวใจ จะบอกว่าคู่สมรสจะต้องจากไป ผมรู้ว่าคำทำนายก็คือคำทำนาย แต่ส่วนใหญ่ในตำราก็เขียนใว้แบบนี้ ตอนนี้เลยทำใจไม่ได้ ผมรู้ว่าคำสอนของพระพุทธองค์ท่านให้ละวาง และอย่ากังวลกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง แต่ก็อดนึกถึงไม่ได้ เพราะผมคงอยู่ไม่ได้แน่ถ้าไม่มีเค้า เพราะผมรักเค้ามาก มากกว่าชีวิตผม เพราะเราก็ไม่มีลูกสาเหตุจากเค้าป่วยเลยมีลูกไม่ได้ เราอยู่ดูแลกันสองคน ผมเสียใจร้องให้มากเพราะอยากให้เราอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า ผมคงจะอยู่ไม่ได้แน่นอน ผมคงต้องตามเค้าไป ถ้าสมมติเกิดอะไรขึ้นตอนนี้ผมเลยอยากจะสงบจิตใจ โดยการสวดมนต์ ผมอยากรู้เกี่ยวกับการสวดพระปริตร เคยได้ฟังพระท่านเทศน์ทางวิทยุบอกว่าพระพุทธองค์เคยให้สวดพระปริตร เพื่อต่ออายุให้กับเด็กคนหนึ่งในสมัยพุทธกาล ถ้าผมจะสวดให้แฟนทุกคืน แฟนจะได้รับบุญกุศลนั้นไหมครับ
กราบขอบพระคุณครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ชีวิตจะยืนยาว หรือสั้น ไม่มีใครรู้ได้เลย เพราะฉะนั้น เรากำลังเศร้าโศกในเรื่องที่เดา ที่ยังมาไม่ถึง และ ไม่จำเป็นจะต้องจริงเลย เพราะฉะนั้น การจะสวดปริตรให้คนอื่นมีอายุยืนยาวนั้น ในความเป็นจริงแล้ว อายุจะยืนก็ต้องเป็นเรื่องเฉพาะตนคือ จะต้องเป็นกุศลของผู้นั้นเอง เพราะฉะนั้น ไม่ต้องไปสวดมนต์แต่เจริญกุศลประการต่างๆ ทุกๆ ประการโดยเฉพาะสำคัญที่สุด คือ การเจริญอบรมปัญญา เพราะที่ทุกข์กันมากมาย ทั้งกาย และ ใจ ก็เพราะ ไม่มีปัญญา ไม่มีความเห็นถูก แม้จะอายุยืน ร้อยปีต่อไป แต่ไม่สนใจพระธรรม ไม่อบรมปัญญา ชีวิตก็ไร้ค่า เหมือนคนที่ตายแล้ว เพราะ ไม่ได้มีปัญญาความเห็นถูก ที่จะสะสมต่อไป ที่จะทำหน้าที่ละกิเลส เพราะกิเลสเป็นต้นเหตุที่แท้จริงที่ทำให้ผู้ถาม และ สัตว์โลกทุกข์ประการต่างๆ ครับ ควรที่จะฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม ปัญญาที่เจริญขึ้น จะทำให้คิดถูก ในเรื่องต่างๆ ทั้งการปวยเพราะ อกุศลกรรมในอดีตให้ผล และ การจะทำให้อายุยืนก็ด้วยกุศลที่ทำมาในอดีต และเข้าใจถูกอีกว่า ไม่มีใครรู้ว่า ใครจะอายุยืนหรือสั้น เราอาจจะจากไปก่อนแฟนก็ได้ เป็นไปได้ทั้งนั้น เพราะฉะนั้น สิ่งที่จะแนะนำที่ดีที่สุด คือ สนใจศึกษาและฟังพระธรรม ครับ ไม่มีอะไรเป็นที่พึ่งที่ดีที่สุด เท่าปัญญาครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เป็นธรรมดาของสัตว์โลกจริงๆ ที่เมื่อเกิดมาแล้ว ความแก่ ความเจ็บไข้ได้ป่วยก็ตามมา และในที่สุด ก็จะต้องละจากโลกนี้ไปด้วยกันทั้งนั้น
ความเศร้าโศกเสียใจ ไม่มีประโยชน์เลย ที่จะเป็นประโยชน์แล้ว คือ ควรที่จะได้ดูแลซึ่งกันและกันให้ดีทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด เป็นธรรมดาของผู้ที่ยังมีโลภะ อยู่ ซึ่งเป็นธรรมดาจริงๆ เป็นธรรมที่เกิดขึ้นเป็นไปเพราะเหตุปัจจัย ตามที่ได้สะสมมา ที่จะติดข้องในสิ่งหนึ่งสิ่งใด และเมื่อติดข้องแล้ว ผลที่ตามมา คือ เศร้าโศกเสียใจเพราะจะต้องพลัดพรากจากสิ่งนั้นหรือสิ่งนั้นไม่เป็นไปตามที่เราต้องการ
ไม่ว่าจะอยู่ด้วยกันในฐานะใดก็ตาม ในที่สุดก็ต้องจากกันอยู่ดี ด้วยความตายที่เกิดขึ้น เพราะฉะนั้นแล้ว สิ่งที่จะเป็นประโยชน์จริงๆ ก็คือ ความเข้าใจพระธรรม เมื่อมีความเข้าใจถูกเห็นถูกไปตามลำดับ เข้าใจความเป็นจริงมากขึ้น ความเศร้าโศกเสียใจ ก็จะค่อยๆ เบาบางลง ก็ขอให้ได้ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูก และไม่ประมาทในการเจริญกุศลต่อไป ขณะที่กุศลธรรมเกิดขึ้นเป็นไป ขณะนั้นไม่เศร้าโศกเสียใจ ครับ
ขออนุโมทนาในกุศลจิของทุกๆ ท่านครับ
