พรหม มีความชำนาญในการเข้าฌาณ

ผู้ที่มีความชำนาญในการเข้าออกฌาน จนถึงเวลาใกล้มรณะ ฌานไม่เสื่อมย่อมเกิดในพรหมโลก ส่วนผู้ที่ไม่ได้ฌานหรือมีฌานเสื่อมแล้ว ย่อมเกิดในพรหมโลกไม่ได้ (เว้นพระอนาคามีบุคคล) ปุถุชนผู้ที่เป็นฌานลาภีบุคคล เมื่ออกุศลจิตเกิดขึ้น ย่อมไม่สามารถเข้าฌานได้ เรียกว่าฌานเสื่อม คือ นิวรณธรรมเกิดขึ้นกั้นกุศลขั้นมหัคคตจิต

....นิวรณ์....

นิวรณ์คือ กิเลส ที่ กลุ้มรุมจิตใจ ซึ่ง ก็ คือ โลภะ โทสะ โมหะ นั่นเอง

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ