การเลี้ยงปลาเป็นอาชีพที่ไม่สุจริต
การเลี้ยงปลาเป็นอาชีพที่ไม่สุจริต หรือไม่ อย่างไรครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ในชีวิตประจำวัน ชีวิตของคฤหัสถ์มีความจำเป็นที่จะต้องประกอบอาชีพ เพื่อให้ได้มาซึ่งทรัพย์สิน ซึ่งจะเป็นประโยชน์ในการดำรงชีวิตไม่ให้ลำบาก ไม่ให้เดือดร้อน แต่ก็จะต้องพิจารณาด้วยว่า คำว่าอาชีพที่สุจริต บางอาชีพที่เข้าใจกันในสังคมไทย ยังไม่ถูกต้องตรงตามพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เพราะอาชีพที่สุจริตจริงๆ จะต้องไม่เบียดเบียนสัตว์อื่นหรือผู้อื่น ให้ได้รับความเดือดร้อนลำบากเลย
อาชีพเลี้ยงปลา ตลอดจนถึงสัตว์อื่นๆ เช่น หมู ไก่ เป็ด เป็นต้น เพื่อให้เขาฆ่าทำเป็นอาหาร พระพุทธเจ้าตรัสว่า เป็นอาชีพที่ไม่ควรทำ เป็นอาชีพที่เศร้าหมอง เพราะเนื่องด้วยการทำปาณาติบาต ควรทำอาชีพอื่นๆ ที่สมควรอันไม่เกี่ยวข้องกับการล่วงศีลห้า ควรทำอาชีพที่ไม่ทำให้เดือดร้อนใจในภายหลังจะดีกว่า เพราะอาชีพที่สุจริตมีมากทีเดียว ที่สามารถประกอบได้ โดยไม่เกี่ยวข้องกับการเบียดเบียนสัตว์อื่น ครับ
ขอเชิญคลิกอ่านข้อความเพิ่มเติมได้ที่นี่ครับ
ทำร้านอาหาร ขายเหล้าเบียร์ สัตว์เป็นๆ ทำอย่างไรดี
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่าน ครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ควรพิจารณาให้ละเอียด แม้แต่การทำอาชีพเลี้ยงปลา ถ้าเลี้ยงปลา เพื่อความสวยงาม ไม่ได้เลี้ยง เพื่อให้เป็นอาหารกับคนอื่น อย่างนี้ไม่ได้เป็นมิจฉาอาชีวะ ตามที่เข้าใจกัน แต่ถ้าเลี้ยงปลา เพื่อส่งให้เขาเอาไปฆ่า อย่างนี้เป็นอาชีพที่เศร้าหมอง ไม่สมควรทำ อย่างไรก็ดี ไม่มีใครเลือกอาชีพได้ เพราะเป็นธรรมและเป็นอนัตตา สำคัญที่ว่า แม้จะประกอบอาชีพอะไรก็ตาม ก็ควรที่จะอบรมปัญญา ศึกษาพระธรรม เพราะการสะสมปัญญาต่อไปในภพหน้า แม้จะเกิดไปทำอาชีพที่ไม่เหมาะสม เช่น พระอริยสาวกในอดีต ไปเป็นนายพรานฆ่าสัตว์ แต่เมื่อได้สะสมปัญญามา เมื่อได้ฟังพระธรรมก็บรรลุธรรมเป็นพระอริยเจ้าได้ นี่แสดงว่า แม้จะประกอบอาชีพอะไร ปัญญาก็สามารถเกิดได้ เพราะฉะนั้น ดีที่สุดคือ ศึกษาพระธรรม ครับ
ขออนุโมทนา
สอบถาม อาจารย์คำปั่น ครับ ถ้าเขาเลี้ยงปลาด้วยเจตนาเลี้ยงชีพไว้กินพอประทังชีวิต และค้าขายเพื่อนำเงินมาเลี้ยงครอบครัวเขาตามความพอเพียง ความจำเป็น ไม่ได้ด้วยความโลภ ไม่ได้ด้วยเจตนาความสนุกเพลิดเพลิน แบบนี้จะผิดหลักที่พระพุทธเจ้าทรงห้ามหรือไม่ครับ
