ยังไม่เข้าใจเกี่ยวกับพระสูตรครับ
เรียน อาจารย์ทั้งสองท่าน
"บุคคลย่อมไม่กระทำความสบายแก่ตนเอง ๑ ไม่รู้จักประมาณในสิ่งที่สบาย ๑ บริโภคสิ่งที่ย่อยยาก ๑ เป็นคนทุศีล ๑ มีมิตรเลวทราม ๑ "พระสูตรนี้กระผมไม่เข้าใจ "บุคคลย่อมไม่กระทำความสบายแก่ตนเอง ๑ ไม่รู้จักประมาณในสิ่งที่สบาย ๑"
ขออาจารย์ช่วยอธิบายให้ด้วยครับ
ขออนุโมทนาครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ หน้าที่ 267
๖. ทุติยอนายุสสสูตร
ว่าด้วยธรรมเป็นเหตุให้อายุสั้น และอายุยืน
[๑๒๖] ดูก่อนภิกษุทั้งหลายธรรม ๕ ประการนี้แล เป็นเหตุให้อายุสั้น ๕ ประการเป็นไฉน คือ
บุคคลย่อมไม่กระทำความสบายแก่ตนเอง ๑
ไม่รู้จักประมาณในสิ่งที่สบาย ๑
บริโภคสิ่งที่ย่อยยาก ๑
เป็นคนทุศีล ๑
มีมิตรเลวทราม ๑
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้แล เป็นเหตุให้อายุสั้นดูก่อนภิกษุทั้งหลายธรรม ๕ ประการนี้ เป็นเหตุให้อายุยืน ๕ ประการเป็นไฉน คือ
บุคคลย่อมเป็นผู้ทำความสบายแก่ตนเอง ๑
รู้จักประมาณในสิ่งที่สบาย ๑
บริโภคสิ่งที่ย่อยง่าย ๑
เป็นผู้มีศีล ๑
มีมิตรดีงาม ๑
พระสูตรนี้ เป็นการแสดงถึงเหตุปัจจัย ที่ทำให้อายุยืน และ อายุสั้น ซึ่งมีหลายเหตุปัจจัย มี ๕ ประการ ครับ
บุคคลย่อมไม่กระทำความไม่สบายแก่ตน
ความสบาย ก็หมายถึง อากาศ เป็นต้น ถ้า อากาศกำลังดี ก็เป้นที่สบาย อากาศที่ไม่ดีก็ไม่เป็นที่สบาย ผู้ที่ไม่กระทำความสบายแก่ตน ก็เช่น การอยู่ในสถานที่ที่ไม่เหมาะสมเช่น อยู่ในที่ที่ร้อนมากๆ หนาวมากๆ และ ไม่มีเครื่องนุ่งห่ม หรือ เครื่องป้องกันที่ดี ย่อมมีผลกับรูป ใน อุตุ อากาศที่ไม่สบาย ก็เป็นเหตุให้อายุสั้นได้ และ สิ่งที่สบายก็หมายถึงอาหารด้วยก็ได้ ที่ เมื่อเป็นคนที่ไม่รู้จักความเป็นที่สบาย ก็ทานสิ่งที่เป็นโทษกับร่างกาย ก็ทำให้ อายุสั้นได้ และ การไม่ออกกำลังกาย ที่จะทำให้ร่างกาย สบาย ก็เป็น เหตุให้อายุสั้นเช่นกัน ครับ
ไม่รู้จักประมาณในสิ่งที่สบาย
แม้รู้ว่า อาหาร อากาศดีแล้ว แต่ ไม่รู้ประมาณ คือ บริโภคอาหารที่ดี ที่เป็นที่สบายมากเกินไป ก็ย่อมมีโทษกับร่างกาย ทำให้อายุสั้น เพราะ การไม่รู้จักประมาณในสิ่งที่สบาย มี การไม่ประมาณในการบริโภคอาหารที่ดี เป็นต้น และ ออกกำลังกายหักโหมไม่ประมาณ หรือ มากเกินไป ก็ทำให้อายุสั้นได้ ครับ
บริโภคสิ่งที่ย่อยยาก การบริโภคอาหารที่ย่อยยาก เช่น เนื้อสัตว์ ปิ้ง ย่าง เหล่านี้ ย่อยยาก ทำให้ ร่างกายไม่สมดุล ก็ทำให้ อายุสั้นเพราะ เกิดโรคร้ายได้ มี โรคมะเร็ง เป็นต้น ครับ
เป็นผู้ทุศีล เพราะ ทำอกุศลกรรม เนืองนิตย์ ไม่มีศีล มี การฆ่าสัตว์ เป็นต้น อกุศลกรรมเปล่านั้นย่อมตัดรอน ให้ผล ในชาติปัจจุบันได้ ทำให้ มีอายุสั้น ครับ
มีมิตรเลวทราม เพราะ อาศัย เพื่อนที่ไม่ดี ย่อมแนะนำสิ่งที่ไม่ดี ย่อมเป็นอันตรายกับชีวิตได้ เช่นชวนให้ทำอกุศลกรรมบถ และ เพราะทำชั่ว กรรม ก็ย่อมทำให้ ตัดรอนให้อายุสั้นได้เพราะ อาศัยการคบมิตรชั่ว ที่แนะนำ ชักชวนในสิ่งที่ไม่ดี ครับ นี่คือ เหตุปัจจัย 5 ประกากรที่ทำให้ อายุสั้น ส่วนเหตุปัจจัยที่ทำให้อายุยืน มี 5 ประการ ดังนี้ ครับ
บุคคลย่อมเป็นผู้ทำความสบายแก่ตนเอง คือ รู้จักอยู่ในที่สบาย เช่น อากาศที่ดี ที่เหมาะสม และ บริโภคอาหารที่สบาย ที่ดีมี ผัก ผลไม้ ไม่ใช่เนื้อสัตว์ ก็ย่อมทำให้เกิด รูปที่ดี ทำให้ชีวิตอายุยืนยาวได้ และ การออกกำลังกายที่จะทำให้ร่างกายดี ที่ทำให้ร่างกาย สบาย ก็ทำให้อายุยืนได้ ครับ
รู้จักประมาณในสิ่งที่สบาย การรู้จัก ประมาณในอาหารที่ดี ไม่บริโภคมากเกินไปก็ทำให้มีอายุยืนได้ และ รู้จักประมาณในการออกกำลังกาย ไม่หักโหมมากเกินไป ก็ทำให้อายุยืนได้ ครับ
บริโภคสิ่งที่ย่อยง่าย การทานอาหารที่ดี เช่น ผัก ผลไม้ อันเป้นอาหารที่มีประโยชน์ ย่อยง่าย และ ไม่มีโทษ ไม่ทานเนื้อสัตว์ โดยเฉพาะ เนื้อสัตว์ที่ ปิ้ง ย่าง เหล่านี้ เป็นอาหารที่ย่อยยาก การรู้จักทานอาหารที่ดี ย่อยง่าย ก็ทำให้อายุยืน ครับ
เป็นผู้มีศีล เป็นผู้ที่มีคุณธรรม ทำความดี และ ศึกษาพระธรรม ความดีต่างๆ ก็ย่อมอุปถัมภ์ให้เป็นผู้อายุยืนได้ เพราะกุศลกรรม ย่อมนำมาซึ่งสิ่งที่ดี มี อายุ วรรณะ สุข พละ เป็นต้น ครับ
มีมิตรที่ดีงาม อาศัยเพื่อนที่ดี แนะนำในสิ่งที่ดี ไม่ไปที่อโคจร ไม่ทำบาป ทำอกุศล แนะนำให้ทำแต่ กุศลกรรม ทำความดี และ ศึกษาพระธรรม กุศลก็ย่อมน้อมนำให้มีอายุยืน เพราะ อาศัยมิตรที่ดี แนะนำให้เข้าใจถูก และ ทำความดี ครับ นี่คือ เหตุปัจจัย ๕ ประการที่ทำให้อายุยืน และ ทั้งหมด คือ เนื้อหาสาระของพระสูตรนี้ ครับ ที่แสดงว่า เหตุปัจจัยให้อายุยืนและสั้น มีหลายประการ ไม่ใช่แค่กรรมเท่านั้น การดูแลรักษาร่างกายในปัจจุบันก็สำคัญ และ สำคัญที่สุด คือ การทำกรรมในปัจจุบัน โดยเฉพาะสิ่งที่ดี คือ ทำความดี และ ศึกษาพระธรรม ครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแ่ด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เป็นความละเอียดลึกซึ้งของพระธรรมทีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ที่แสดงถึงความเป็นจริง ตามความเป็นจริง ซึ่งก็ไม่พ้นไปจากธรรมที่เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย แสดงถึงความเป็นจริงของสภาพธรรมที่เป็นอนัตตา ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น แม้แต่เหตุที่ทำให้มีอายุยืน หรือ อายุสั้น ก็ทรงแสดงไว้
เพราะตามความเป็นจริงแล้ว เกิดมาเป็นมนุษย์ ได้อัตภาพความเป็นบุคคลนี้ ซึ่งเป็นสิ่งที่ได้ยากแสนยากแล้ว ควรหรือที่จะปล่อยปละละเลย ไม่ดูแลตัวเอง ให้มีชีวิตเป็นไปต่อไปได้เพื่อจะได้สะสมความดี อบรมเจริญปัญญาต่อไป เพราะยิ่งชีวิตเป็นไปนานเท่าใด สำหรับผู้ที่เห็นคุณประโยชน์ของการสะสมคุณความดีแล้ว ก็ยิ่งจะเอื้ออำนวยให้ได้สะสมคุณความดีเพิ่มขึ้น ถ้าน้อมประพฤติตามในสิ่งที่พระองค์ทรงแสดงไว้ ก็จะเป็นปัจจัยส่วนหนึ่งที่ทำให้ชีวิตเป็นไปต่อไปได้ ด้วยการกระทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อตนเอง หลีกเลี่ยงสิ่งที่เป็นโทษ เป็นภัยต่อร่างกาย บริโภคแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ (เพราะการที่ไม่กระทำสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ร่างกาย ก็เป็นที่มาของโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ มากมาย) พร้อมกันนั้นก็ต้อง ไม่คบคนพาล เพราะการคบคนพาล มีแต่จะนำมาซึ่งความพินาศมาให้ถึงกับสิ้นชีวิตก็ได้ และที่สำคัญเมื่อไม่คบคนพาลแล้ว ก็ต้องคบคนดี ที่จะคอยแนะนำในสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่เรา และจะเกื้อกูลให้มีความเจริญยิ่งขึ้นในกุศลธรรม ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...