เทวดาไม่มีการนอนเหรอครับ แล้วต้องหายใจหรือเปล่าครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
จากคำถามที่ว่า เทวดา หายใจหรือไม่
ลมเป็นสภาพธรรมที่มีจริง อันเป็นวาโยธาตุ ลมเกิดจากสมุฏฐาน คือเหตุหลายประการ ทั้งที่เป็นอุตุ จิต กรรมและอาหาร ส่วนลมที่เป็นลมหายใจ เกิดจากจิตเป็นเหตุ เป็นสมุฏฐาน ลมที่เกิดจากจิต เป็นเหตุ ละเอียดมากครับ
ซึ่งลมหายใจ สำหรับเทวดาแล้ว ก็มีรูปที่เกิดจากกรรม จิต อุตุ อาหาร เพราะฉะนั้น เทวดาก็ยังมีจิต ดังนั้น ก็ยังมีปัจจัยเกิดลมหายใจได้ แต่ลมหายใจของเทวดาก็ต้องละเอียด ประณีต ตามรูปของเทวดาที่ประณีตด้วย เพราะฉะนั้น จึงสรุปได้ว่าเทวดามีลมหายใจ ซึ่งขอยกข้อความที่แสดงว่า เทวดามีลมหายใจ ที่เป็นข้อความที่แสดงว่า เมื่อเทวดา จะจุติ คือ ตายจากความเป็นเทวดา นั้นเป็นอย่างไร ครับ
[เล่มที่ 13] พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่ม ๒ ภาค ๑- หน้าที่ 95
พวกเทวดา ไม่รู้สึกหนาว ไม่รู้สึกร้อน ในกาลนั้นเหงื่อไหลจากสรีระ เป็นหยดๆ ตลอดกาลประมาณเท่านี้ในสรีระของเทวดาเหล่านั้น ย่อมไม่ปรากฏวรรณต่างกันด้วยสามารถฟันหักและผมหงอก เป็นต้น เทพธิดาปรากฏเหมือนมีอายุ ๑๖ เทพบุตรปรากฏเหมือนมีอายุ ๒๐ แต่ในเวลาตาย อัตภาพของเทพบุตรเหล่านั้นทรุดโทรม. อนึ่ง ตลอดกาลประมาณเท่านี้ เทพบุตรเหล่านั้น ไม่มีความกระสันในเทวโลก.แต่ในเวลาจะตาย หายใจไม่ออกกระสับกระส่าย ไม่ยินดี ในอาสนะของตน
ส่วนที่ถามว่า เทวดามีการนอนหลับหรือไม่ ก็ยังมีการนอนหลับได้ ครับ ดังข้อความในพระไตรปิฎกที่ว่า
[เล่มที่ 60] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๖- หน้าที่ 181
[๑๖๘๐] ผู้นี้ คือ จันทเทพบุตร ผู้นี้ คือ สุริยเทพบุตร ผู้นี้ คือ มาตลีเทพสารถี มาแล้วในที่นี้ เราคือท้าวสักกะผู้เป็นจอมแห่งเทวดาชาวไตรทศ ส่วนสุนัขนี้แล เราเรียกว่า ปัญจสิขเทพบุตร
[๑๖๘๑] ฉิ่ง ตะโพน และเปิงมางทั้งหลาย ย่อมปลุกเทพบุตรผู้หลับให้ตื่น และผู้ตื่นอยู่แล้วย่อมเพลิดเพลินใจ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เป็นธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัยทั้งหมดเลย เมื่อว่าโดยสภาพธรรมแล้ว ที่กล่าวเรียกว่าเป็นเทวดา ก็คือ สภาพธรรมที่มีจริงๆ ที่เป็นนามธรรมและรูปธรรม แต่เกิดในภพภูมิที่สูงกว่าภูมิที่เป็นมนุษย์ ยังมีเหตุปัจจัยให้สภาพธรรมเกิดขึ้นเป็นไป มีตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ลมหายใจก็มี การนอนหลับก็มี ซึ่งไม่พ้นไปจากธรรมที่มีจริงเลย ลมหายใจ เป็นรูปที่เกิดจากจิต ส่วนการหลับ ก็คือ ธรรมที่เกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ ขณะที่หลับ จิตเป็นภวังค์ โลกนี้ไม่ปรากฏ ไม่ได้เห็น ไม่ได้ยิน ไม่ได้กลิ่น ไม่ได้ลิ้มรส ไม่ได้รู้สิ่งที่กระทบสัมผัส กุศลไม่เกิด อกุศลไม่เกิด ในขณะที่หลับสนิท ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
