แต่งงานร่วมสายโลหิต
จากหัวข้อเลยนะครับ ตามธรรมเนียมประเพณี มันเป็นสิ่งที่ผิดผี ผิดประเวณี
แต่ในทางพระพุทธศาสนาเป็นอย่างไร ผิดศีล หรือผิดเรื่องใดบ้างครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ในความเป็นจริงแล้ว พระธรรมเป็นเรื่องละเอียดลึกซึ้ง ซึ่งในพระพุทธศาสนานั้นแสดงระดับของกิเลส และ ระดับความมีโทษของอกุศลธรรมไว้ครับ
บาป อกุศลที่ไม่ดี มีกำลังมาก คือ การล่วงทุจริต ล่วงศีล 5 มีการฆ่าสัตว์ เป็นต้น ย่อมเป็นที่ติเตียนทั้งทางโลก และ ทางธรรมด้วย คือ ย่อมทำให้เกิดในอบายภูมิ ครับ ส่วน บาป อกุศล ที่ไม่ถึงกับการล่วงศีล แต่ เป็นการผิดประเพณีของสังคม เช่น การแต่งงานกันของพี่น้องกันเอง อย่างนี้ เป็นที่ติเตียนของชาวโลก แต่ ในทางธรรมไม่ผิดศีล เพราะ ศีลข้อ 3 นั้น จะต้องละเมิด เพราะ ไม่ได้การยินยอมจากผู้ปกครองของฝ่ายหญิง แต่เพราะ หากมีการยินยอม ของผู้ปกครอง และ แต่งงานกัน แม้มีความสัมพันธ์กัน ก็ไม่ผิดศีล ครับ และไม่ล่วงทุจริต ล่วงศีล ที่จะทำให้เกิดในอบายภูมิ เพราะฉะนั้น เป็นการติเตียนทางโลกได้ แต่ไม่ติเตียนในทางธรรม เพราะไม่ได้ผิดศีล ล่วงศีล ครับ ขออนุโมทนา
ก่อนหน้านี้ตั้งหัวข้อโดยใช้คำไม่สมควร ต้องขออภัยด้วยนะครับ
...ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ...
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ธรรมเกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย การมีคู่ครองแต่งงานกัน ก็เป็นเรื่องของบุคคลผู้ที่ยังมีกิเลสอยู่ คือ ยังมีความติดข้องต้องการในรูปเสียง กลิ่น รส และโผฏฐัพพัพพะ เป็นธรรมดาจริงๆ เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น ถ้าได้กระทำให้ถูกต้อง ไม่ได้ล่วงละเมิดในผู้หญิงที่ผู้ปกครองไม่อนุญาต ก็ไม่ผิดศีล
การเดินทางในสังสารวัฏฏ์ยังอีกยาวไกล ชีวิตไม่ได้สำคัญอยู่ที่การมีคู่ครองหรือการไม่มีคู่ครอง แต่สำคัญอยู่ที่ได้กระทำตนให้คุ้มค่ากับการได้เกิดมาเป็นมนุษย์หรือยัง ชีวิตของแต่ละบุคคลเป็นไปตามการสะสมไม่เหมือนกัน และไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะใดสิ่งที่ขาดไม่ได้เลย คือ การสะสมความดีพร้อมทั้งอบรมเจริญปัญญาในชีวิตประจำวัน เพราะกุศลธรรมเท่านั้นที่จะเป็นที่พึ่งในชีวิตได้อย่างแท้จริง ไม่ใช่อย่างอื่น ตราบใดที่ยังไม่สามารถดับกิเลสได้อย่างหมดสิ้นถึงความเป็นพระอรหันต์ ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดอีกต่อไป เกิดมาในภพนี้ชาตินี้ ก็เพียงชั่วคราว ในชาตินี้ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ไม่ใช่เกิดเป็นสัตว์ในอบายภูมิ มีโอกาส ที่จะเจริญกุศลได้ทุกอย่าง จึงไม่ควรที่จะประมาทในชีวิต เพราะในที่สุดแล้วก็จะต้องละจากโลกนี้ไป ช่วงเวลาที่เหลืออยู่นี้จึงเป็นเวลาที่มีค่าที่จะได้สะสมความดีและ อบรมเจริญปัญญาต่อไป ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
ไม่ผิดศีล ถ้าบิดา มารดาอนุญาต แต่ชาวโลกมองไม่ดีได้ ค่ะ