มีคนบอกว่า กุศลและอกุศลเกิดเป็นปกติอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องเรียกชื่อ

การรู้ว่าสิ่งใดเป็นกุศล หรือ อกุศล ต้องเป็นปัญญาระระดับสูงที่เป็นสติปัฏฐานที่รู้ลักษณะของสภาพธรรมในขณะนั้น ที่กำลังปรากฏ โดยเป็นปัญญาเฉพาะตัวของผู้นั้น แต่ไม่ใช่จากการสอบถามผู้อื่น อย่างไรก็ดี ก็สามารถศึกษาชื่อ เรื่องราวธรรมได้ เพื่อเป็นปัจจัยให้เกิดสติและปัญญาในอนาคต แต่ไม่ใช่การเอาชื่อที่เรียนไปเทียบเคียงนึกคิดในสภาพธรรมที่ดับไปแล้ว เพราะไม่มีทางที่จะรู้ได้ แต่อาศัยการฟังศึกษาพระธรรมไปเรื่อยๆ สติและปัญญาจะเกิดขึ้นเองครับ ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เป็นสิ่งที่มีจริงทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นอกุศลธรรมหรือกุศลธรรม ก็เป็นสภาพธรรมที่มีจริง เป็นธรรม ไม่ใช่เรา ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น ใครๆ ก็เปลี่ยนแปลงลักษณะของสภาพธรรมนั้นๆ ไม่ได้ ปกติในชีวิตประจำวันของผู้ที่ยังมีกิเลส ยังถูกผูกมัดไว้ด้วยกิเลสประการต่างๆ จึงมีอกุศลจิตเกิดขึ้นเป็นปกติธรรมดา และเกิดมากกว่ากุศลด้วย

การฟังพระธรรม ก็ย่อมจะเกื้อกูลต่อการที่จะเข้าใจสภาพธรรมที่มีจริงๆ ในขณะนี้

อกุศล เป็นสิ่งที่ควรละ ควรงดเว้น ในทางตรงกันข้าม กุศลเป็นสิ่งที่ควรเจริญ ควรสะสมให้มีขึ้น ให้เจริญขึ้นในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือ การสะสมปัญญาซึ่งเป็นความเข้าใจถูก เห็นถูก ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขั้นการฟัง ยังไม่รู้ว่าเป็นกุศล หรือ อกุศล แต่สะสมการฟัง จึงจะรู้ได้ ค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ