ไม่ถูกโลภลวง

ขณะฟังธรรมนั้น ฟังด้วยดีหรือเปล่า? ฟังด้วยดี หมายความถึงขณะที่ฟังแล้วพิจารณาตามที่ได้ฟังแล้วเข้าใจ ขณะนั้นก็ฟังด้วยดี เช่น ฟังเรื่อง เห็น เห็นมีจริงๆ มีลักษณะที่เกิดขึ้นเห็นเพียงสิ่งที่ปรากฏทางตา จะเรียกเห็น หรือจักขุวิญญาณก็ได้เห็นไม่ใช่อยู่ในพระไตรปิฎก แต่มีจริงๆ ขณะนี้ที่เห็น ถ้าเข้าใจอย่างนี้ ฟังด้วยดีหรือเปล่า ถ้าฟังแล้วไม่เข้าใจก็ ฟังไม่ดี ฟังด้วยดีคือ ฟังให้รู้ว่าเป็นธรรม สิ่งที่มีจริงๆ นั้นเป็นธรรม ขณะที่ฟังเข้าใจนั้นเป็นปัญญา สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกในสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏ ชีวิตที่ได้เกิดมาได้เข้าใจสิ่งที่มีจริงเป็นธรรมทั้งนั้น ไม่มีเราเลยแม้ขณะเดียว เป็นสิ่งที่ยากที่จะเข้าใจได้ ค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทุกภพทุกชาติ ไม่ถูกโลภลวงที่อยากจะเข้าใจเร็วๆ อยากก้าวหน้าให้มากกว่านี้ การที่อยากรู้มากกว่านี้ อยากเข้าใจมากกว่านี้ ก็ถูกโลภลวง เพราะฟังจริงๆ นั้นเพื่อเข้าใจ ไม่ใช่ว่าอยากเข้าใจ อยากก้าวหน้า ขณะที่ฟังแล้วเข้าใจขณะนั้นก้าวหน้า แต่ขณะที่อยาก ก้าวหน้าขณะนั้นเป็นอกุศล เป็นโลภ

การฟังเพื่อเข้าใจถูกเห็นถูกในสิ่งที่มีจริงนั้นเป็นหนทางเดียว ฟังจนกว่ามีเหตุปัจจัยพอ สติรู้ตรงลักษณะที่กำลังปรากฏตรงตามความเป็นจริง ที่เราพูดว่าฟังให้เข้าใจนั้นเพราะเหตุยังไม่พอที่จะรู้ตรงเห็นที่กำลังมีขณะนี้หนทางเดียวที่จะละความเป็นตัวตนที่ยังมีมาก เมื่อไหร่จะรู้มากกว่านี้ ก็ควรที่จะเห็น โลภว่า ควรละ ละไปเรื่อยๆ ต้องมีความเข้าใจขึ้นจึงจะละโลภได้ กว่าจะละความเป็นเราออกหมด ก็ต้องเข้าใจความจริงของสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏ ที่เรียกว่าคนก็เป็นเพียงเห็นเกิดขึ้นเห็นสิ่งที่เพียงปรากฏให้เห็นได้เท่านั้น แต่เพราะความไม่รู้ความจริง ยังอยู่ในโลกของความจำและความคิดจึงมีคน มีสัตว์ มีสิ่งต่างๆ มากมาย

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ อย่างยิ่งค่ะ...