มีจริง ๆ แต่ไม่รู้จัก
สิ่งที่มีจริงๆ ฟัง ศึกษา ก็รู้ว่ามีอยู่จริงๆ ในขณะนี้ เช่นเห็น รู้ว่าเห็นมีจริงๆ ในขณะที่เห็น เพียงได้ยินได้ฟังและเข้าใจได้ว่า เห็นมีแล้วดับ แต่ละคำดูธรรมดาๆ แต่ไม่ธรรมดาอย่างที่คิด เพราะความจริงลึกซึ้งอย่างยิ่ง กระนั้น ก็เพียงรู้ว่าเห็นมีจริงๆ แต่ไม่ได้รู้จักเห็น จนกว่าจะรู้ตรงลักษณะในขณะที่เห็นเกิดขึ้นแล้วดับไป
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
มีจริง แต่ ไม่รู้จัก
อะไรที่มีจริง คือ สภาพธรรมที่มีจริงในขณะนี้ คือ จิต เจตสิก รูป
อะไร ไม่รู้จัก เพราะ มีอวิชชา ที่เป็นสภาพธรรมที่ปกปิด ไม่เห็นตามความเป็นจริง จึงไม่รู้จักสภาพธรรมที่กำลังเกิด กำลังปรากฏ ว่าเป็นแต่เพียงธรรม ไม่ใช่เรา
ปัญญา เป็นสภาพธรรมที่เห็นถูก ที่จะเป็นสภาพธรรมที่จะทำให้รู้ลักษณะของสภาพธรรม ตามความเป็นจริงที่กำลังมี กำลังปรากฏในขณะนี้ ซึ่งปัญญาจะต้องอบรมไปตามลำดับ คือ เริ่มจากขั้นการฟัง จนปัญญาขั้นการฟังมั่นคง ก็จะเกิด สติปัฏฐาน ระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ แต่ยังไม่สามารถรู้การเกิดดับ ต้องอบรมปัญญาอย่างยาวนาน ครับ ขออนุโมทนา
พระอริยบุคคล กว่าจะเป็นได้ ท่านก็อบรมปัญญาอย่างยาวนาน จากไม่รู้ ค่อยๆ รู้ขึ้น จากสิ่งที่มีจริงในขณะนี้ ไม่ได้รู้สิ่งอื่น ครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ทุกขณะ เป็นธรรม ธรรม มีจริงๆ ในชีวิตประจำวัน แต่เพราะไม่รู้ จึงหลงยึดถือว่าเป็นเรา เป็นของของเรา หรือเป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งเป็นอย่างนี้มานานแล้วในสังสารวัฏฏ์ เพราะฉะนั้นแล้ว กว่าจะเข้าใจความจริงของสิ่งที่มีจริงตั้งแต่เกิดจนตาย มีหนทางเดียวเท่านั้นจริงๆ คือ ฟังพระธรรมด้วยความเคารพยิ่ง ไม่ประมาทในพระธรรมคำสอนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทีละเล็กทีละน้อย ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
สภาพธรรมมีจริง แต่ไม่รู้จัก เพราะ อวิชชาเป็นสภาพธรรมที่ปิดบัง ค่ะ
สาธุ
การศึกษาพระธรรมต้องเป็นผู้ละเอียด
ขออนุโมทนาครับ
