ช่วงเวลาที่มีค่า ... ณ หาดใหญ่ จ. สงขลา ๒๕ มีนาคม ๒๕๕๗

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

คำขวัญ หาดใหญ่

"ชุมทางปักษ์ใต้ หลากหลายเศรษฐกิจ ชีวิตอุดม รื่นรมย์ธรรมชาติ

ชายหาดแหลมโพธิ์ ส้มโอสีชมพู คู่คลองอู่ตะเภา ขุนเขาโตนงาช้าง"-----------------------------

วันที่ ๒๕ ถึง ๒๗ มีนาคม ๒๕๕๗ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ได้เดินทางมาสนทนาธรรมที่โรงแรมเอเชียน หาดใหญ่ จ. สงขลา ด้วยกุศลศรัทธาของคุณพนิดา มิตรปวงชน สมาชิกชมรมบ้านธัมมะ มศพ. ลำดับที่ ๔๔๓ พร้อมด้วยสมาชิกชมรมบ้านธัมมะ มศพ. ในหาดใหญ่ มี คุณชลธี และคุณสุคันธรส ภู่ชลธี สมาชิกชรมบ้านธัมมะ มศพ. หมายเลข ๙๗๐ และ ๙๗๑ ตามลำดับ เป็นต้น ร่วมกันจัดให้มีการสนทนาธรรมเกิดขึ้นที่ภาคใต้ ซึ่งจัดเป็นครั้งแรก มีวัตถุประสงค์สำคัญคือให้เพื่อนสมาชิกในเขตภาคใต้ ได้มารวมกัน ร่วมกันสนทนาธรรมเพื่อความเข้าใจธรรมถูกต้องตามความเป็นจริง และวันนี้เป็นแรกของการสนทนาธรรม มีสมาชิกชมรมบ้านธัมมะ มศพ. เข้ามาร่วมสนทนา สอบถามปัญหาธรรม ซึ่งเป็นประโยชน์เกื้อกูลอย่างยิ่ง และแต่ละท่านดีใจมากที่ได้พบท่านอาจารย์เป็นครั้งแรกในชีวิต ท่านอาจารย์ก็ได้ให้ความเข้าใจธรรมซึ่งเป็นสิ่งที่มีจริงๆ ในชีวิตประจำวัน

ก่อนที่จะได้พบกับสารธรรมและภาพประกอบในการสนทนาธรรมครั้งนี้โดยละเอียดจากพี่วันชัย ภู่งาม ในโอกาสอันใกล้นี้ ข้าพเจ้าขออนุญาตประมวลสาระสำคัญของการสนทนาธรรมวันแรกมาฝากผู้ศึกษาพระธรรมร่วมกันทุกๆ ท่านได้อ่านและพิจารณาร่วมกัน ในประโยคสั้นๆ ดังนี้

- ถ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ได้ทรงบำเพ็ญพระบารมีมาเพื่อที่จะทรงตรัสรู้ความจริง แล้วใครจะรู้ความจริงของสิ่งที่มีจริงๆ

-เพราะมีศรัทธาเห็นประโยชน์ของพระธรรม จึงมาฟังพระธรรม สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกยิ่งขึ้น และทำให้มีอัธยาศัยที่จะฟังพระธรรมต่อไป

-พระพุทธพจน์ทุกคำมีค่า แสดงถึงสิ่งที่มีจริงโดยละเอียดยิ่ง

-สิ่งที่ควรระลึกถึงบ่อยๆ คือ ความตาย ก่อนตายควรที่จะเป็นอย่างไร? นี้คือสิ่งที่สำคัญ เตรียมตัวที่จะเป็นคนใหม่หรือยัง จะเป็นคนใหม่ในชาติใหม่ก็มาจากคนนี้แหละ

-แต่ละชาติก็มีสุขบ้างมีทุกข์บ้าง แต่ส่วนที่ประเสริฐที่สุดในชีวิต ก็คือ ความเข้าใจถูกเห็นถูก

-ถ้ามีความเข้าใจถูกเห็นถูกแล้ว แม้จะมีความเดือดร้อนก็สามารถเข้าใจถูกเห็นถูกได้ว่าเป็นธรรม ไม่ใช่เรา

-ฟังแล้วฟังอีก ก็เพื่อที่จะได้เข้าใจสิ่งที่มีจริงๆ ในขณะนี้

-อะไรบ้าง คือสิ่งที่มีจริงๆ ในขณะนี้? เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น คิดนึก จำ ฯลฯ แสดงถึงสิ่งที่มีจริงๆ แต่ละหนึ่งซึ่งไม่ใช่เรา

-ความเข้าใจถูกเห็นถูก ค่อยๆ เกิดขึ้นเป็นไปทีละเล็กทีละน้อย

-แต่ละคนป่วยด้วยโรคกิเลส

-จิตนี้ เก่าแก่มาก เกิดดับสืบต่อกันอย่างไม่ขาดสาย เพราะเป็นอย่างนี้มานานแล้วในสังสารวัฏฏ์

-คนตาบอด ไม่สามารถเห็นได้ คนหูหนวกไม่สามารถได้ยินได้

-ไม่มีอะไรติดตามตัวไปได้ มีแต่ชั่ว ดีที่ติดตามไป และสิ่งที่ดีที่ประเสริฐที่สุด คือ ความเข้าใจถูกเห็นถูกเพราะสามารถดับสิ่งที่ไม่ดีได้จนหมดสิ้น

-คิดว่า ธรรม เป็นสิ่งที่นอกเหนือไปจากชีวิตประจำวัน นั่น ผิดแล้ว

-ไปปฏิบัติผิด ไม่ได้เฉียดความเข้าใจถูกเห็นถูกเลยแม้แต่น้อย

-ทำให้ความไม่รู้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ถ้าไปปฏิบัติผิด

-การละ ไม่ใช่เรื่องของความติดข้องและความไม่รู้

-ไม่ว่าจะเป็นเพศไหน บรรพชิตหรือคฤหัสถ์ ก็สามารถอบรมเจริญปัญญาได้

-ท่องเที่ยวไป ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกายและทางใจ ไม่พ้นไปจากนี้เลย

-เพราะไม่มีกิเลส ดับกิเลสได้หมดสิ้น (พระอรหันต์) จึงไม่มีการท่องเที่ยวไปวนเวียนไปในสังสารวัฏฏ์ ไม่ว่าจะเป็นภพภูมิใดก็ตาม

-จิต เป็นจิต ไม่ใช่เรา จิตหลากหลายมากมาย ก็เพราะเจตสิกธรรมที่เกิดร่วมด้วย

-จิตเป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้แจ้งอารมณ์ แสดงว่า ต้องมีธรรมอีกอย่างหนึ่งที่เกิดร่วมกับจิต แต่ไม่ได้เป็นใหญ่เป็นประธานเหมือนกับจิต นั่น ก็คือ เจตสิก เป็นเราหรือเปล่า? ไม่ใช่เราเลย เป็นธรรม

-โลภะ ไม่ใช่จิต โทสะ ไม่ใช่จิต แต่เมื่อเกิดก็ต้องเกิดร่วมกันกับจิต

-กิเลสเพียงเล็กน้อย ก็สามารถนำไปสู่โทษที่ใหญ่ได้ จะประมาทกิเลสไม่ได้เลย

-อาศัยการฟัง การพิจารณาไตร่ตรองจนเข้าใจ ก็เป็นปัญญาในระดับหนึ่ง

-โอกาสเดียวที่จะทำให้เข้าใจสิ่งที่มีจริงในขณะนี้ คือ ฟังพระธรรม เพราะเป็นโอกาสที่ประเสริฐ เป็นโอกาสที่จะไม่ทำให้ความไม่รู้เพิ่มขึ้น มีแต่ทำให้ความรู้เพิ่มขึ้น

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

ขออนุโมทนาในกุศลศรัทธาของท่านผู้จัดสนทนาธรรมในครั้งนี้

และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...