ช่วงเวลาที่มีค่า ... ณ หาดใหญ่ จ. สงขลา ๒๖ มี.ค. ๒๕๕๗ [ตอนที่ ๒]

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

วันนี้ วันที่ ๒๖ มีนาคม ๒๕๕๗ มีสนทนาธรรมที่โรงแรมเอเชี่ยน หาดใหญ่ จ. สงขลา เป็นวันที่ ๒ มีผู้ศึกษาพระธรรมในเขตภาคใต้ เข้ามาร่วมฟังพระธรรมมากกว่าวันแรกอย่างเห็นได้ชัด และมีหนึ่งท่านเดินมาซื้อของ แล้วเห็นป้ายประกาศการสนทนาธรรม รู้สึกดีใจมากที่ได้ทราบข่าวนี้เพราะตนเองติดตามรับชมรายการบ้านธัมมะ มาโดยตลอด ก็เลยถือโอกาสเข้ามาร่วมสนทนาธรรม ด้วย ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ได้สนทนาเพื่อให้เข้าใจสิ่งที่มีจริงๆ ในขณะนี้ ไม่ว่าจะกล่าวถึงเรื่องใด ก็ไม่พ้นไปจากธรรมในชีวิตประจำวัน เป็นประโยชน์อย่างยิ่ง ข้าพเจ้าขออนุญาตประมวลสาระสำคัญของการสนทนาธรรมในวันนี้ มาฝากผู้ศึกษาพระธรรมร่วมกันทุกๆ ท่าน ได้อ่านและพิจารณาร่วมกัน ในประโยคสั้นๆ ดังต่อไปนี้

(สมาชิกชมรมบ้านธัมมะ มศพ. อาสาสมัคร ฝ่ายบันทึกวีดีโอการสนทนาธรรม)

- สิ่งที่ไม่สะอาด (กิเลส) ติดจิตเพิ่มมากขึ้น โอกาสที่จะละกิเลสน้อยมาก ก็เพราะโอกาสแห่งการฟังพระธรรม น้อยมาก หรือ ไม่มีเลย

-ถ้าไม่มีกิเลสแล้ว แสนสุขสบาย ไม่มีทุกข์เพราะกิเลสใดๆ เลย

-ไป ต่อไป ไม่มีวันจบ ตราบใดที่ยังมีกิเลสอยู่

-ธรรม มีแต่ไป มีแต่ไป ไม่กลับมาอีกเลย

-ไม่มีอะไรที่ละเอียดลึกซึ้งเท่ากับพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง

-เพียงแค่ฟัง ใครลำบากบ้าง ไม่ลำบากเลย ขอเพียงฟัง และสะสมความเข้าใจไปตามลำดับ

-ฟังอะไรจึงจะเป็นประโยชน์ที่สุดสำหรับชีวิต? ฟังพระธรรม

-ทุกสิ่งที่เกิดดับ เป็นขันธ์ทั้งหมด เพราะขันธ์ คือ สภาพธรรมที่มีจริง เกิดเพราะเหตุปัจจัยแล้วก็ดับไป ทรงไว้ซึ่งความว่างเปล่าจากความเป็นตัวตนเป็นสัตว์บุคคล

-ความจริง สามารถรู้ได้ แต่ไม่ใช่ด้วยความไม่รู้ แต่ต้อง ด้วยความรู้

-เข้าใจขึ้น นี้คือ ผลของการฟังพระธรรม, ค่อยๆ ฟัง ค่อยๆ สะสมความเข้าใจไปทีละเล็กทีละน้อย

-เมื่อเป็นเหตุที่ดีแล้ว ผลจะไม่ดี ได้ไหม? ไม่ได้เลย เพราะถ้าเป็นเหตุดี ย่อมเป็นเหตุให้ผลที่ดีเกิดขึ้น

-เพราะความไม่รู้ ทำให้ติดข้องไปได้ทุกอย่าง

-ธาตุรู้ (จิตและสภาพธรรมที่เกิดร่วมกับจิต) เกิดดับสืบต่ออย่างไม่หยุดเลย

-ถ้ามีปัญญาความเข้าใจถูกเห็นถูก ก็เป็นอุบาสก อุบาสิกา ที่ดี

-ที่มีการคิดที่จะฟังในสิ่งที่เป็นประโยชน์ที่สุดในชีวิต นั่นไม่ใช่เรา แต่เป็นเพราะธรรมฝ่ายดี มี สติ เป็นต้นเกิดขึ้นทำกิจหน้าที่

-ศึกษาให้เข้าใจสิ่งที่มีจริงๆ ในขณะนี้ นี้แหละ คือ การศึกษาธรรม

-เห็น เป็นสิ่งที่มีจริงชนิดหนึ่ง สิ่งที่ปรากฏทางตา ก็เป็นสิ่งที่มีจริงอีกชนิดหนึ่ง ไม่ใช่เรา

-ความเข้าใจ เป็น ความเข้าใจ จะเปลี่ยนความเข้าใจเป็นความไม่เข้าใจ ไม่ได้

-ดี เป็น ดี ชั่ว เป็น ชั่ว ไม่มีกลาง

-อัพยากตธรรม เป็นธรรมที่ไม่ใช่กุศล เป็นธรรมที่ไม่ใช่อกุศล แต่ไม่ใช่กลาง แต่เป็นธรรมที่มีจริงๆ (ได้แก่ รูปทั้งหมด จิตชาติวิบากและเจตสิกที่เกิดร่วมด้วย กิริยาจิตและเจตสิกที่เกิดร่วมด้วย และพระนิพพาน)

-รูป ไม่ใช่กุศล รูป ไม่ใช่ อกุศล รูปจะดีจะชั่วไม่ได้

-คำสอนใดก็ตามที่ไม่ทำให้เข้าใจสิ่งที่มีจริงๆ ในขณะนี้ นั่น ไม่ใช่คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

-ชั่ว ไม่ใช่เรา ละชั่ว ก็ไม่ใช่เรา แต่ต้องเป็นธรรมฝ่ายดีเท่านั้นจึงจะละชั่วได้

-คนโกรธ เป็นผู้เสียหาย เพราะอกุศลทำร้ายจิต ก่อนที่จะทำร้ายคนอื่น ก็ทำร้ายตนเอง ขณะที่ทำร้ายคนอื่น ก็คือ ทำร้ายตนเองด้วยอกุศลของตนเอง และเมื่อถึงคราวที่อกุศลให้ผล ก็ต้องให้ผลกับตนเองเท่านั้น เพราะเป็นอกุศลของตนเอง ไม่ใช่ของคนอื่น

-เกิดมาในชาตินี้ ในที่สุดก็จะต้องตาย แล้วจะมีประโยชน์อะไรสำหรับการที่จะไม่ชอบคนนั้นไม่ชอบคนนี้

-แรงของกรรม ทำให้ไปเกิดได้ในทุกแห่ง อกุศลกรรมทำให้เกิดในอบายภูมิ กุศลกรรมทำให้เกิดในสุคติภูมิ

-เข้าใจธรรม เป็นบุญ ความไม่รู้ ไม่ใช่บุญ

-ให้ สิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น เพื่อเขา ไม่ใช่เพื่อเราจะได้บุญ

-ถ้าไม่รู้หนทางแห่งการเจริญกุศล ก็มีแต่จะพอกพูนสิ่งที่ไม่ดีเพิ่มมากขึ้น

-ตกใจกลัวไปหมด เพราะไม่รู้ความจริง, อกุศลจะค่อยๆ ลดลงได้ ก็ด้วยความเข้าใจพระธรรม

-ความดีงาม ไม่ใช่เฉพาะกาย และวาจา เท่านั้น แต่ต้องถึงใจ ด้วย

-อนุโมทนาชื่นชมยินดีในกุศล (ความดี) ของผู้อื่น แต่ถ้าเป็นสิ่งที่เป็นอกุศลแล้วไม่ใช่สิ่งที่จะต้องอนุโมทนา

-เพราะไม่ได้อาศัยพระพุทธศาสนาคือคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงเสื่อมจากคุณธรรม เสื่อมจากคุณความดีทุกอย่าง.

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

ขออนุโมทนาในกุศลศรัทธาของผู้จัดให้มีการสนทนาธรรมในครั้งนี้

(คุณพนิดา มิตรปวงชน, คุณชลธี - คุณสุคันธรส ภู่ชลธี เป็นต้น)

และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...