บุคคลผู้ล่วงศีลข้อ "อุจฺจาสยนมหาสยนา เวรมณี" เป็นอกุศลกรรมหรือไม่อย่างไร ?
บุคคลผู้ล่วงศีลข้อ "อุจฺจาสยนมหาสยนา เวรมณี" เป็นอกุศลกรรมหรือไม่อย่างไร?
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
อุจฺจาสยนมหาสยนา เวรมณี หมายถึง ศีลที่เป็นการงดเว้นจากการนั่ง นอน บนที่นั่งที่นอนสูงใหญ่ ซึ่งเป็นศีลที่ขัดเกลากิเลสละเอียดมากขึ้น มากกว่า ศีล 5 คือ อยู่ในศีล 8 ศีล 10 และ ศีลของพระภิกษุ
สภาพธรรมที่เป็นอกุศล มีหลายระดับ ตามระดับกำลังของกิเลส อกุศล ที่เป็นเพียงอกุศลจิต ที่เกิดขึ้นในจิตใจ ไม่ได้ล่วงออกมาทางกาย วาจา เช่น โกรธ ไม่พอใจ เป็นต้น เป็นอกุศลจิต แต่ไม่ได้มีกำลัง และ อกุศล ที่ ประพฤติแสดงออกมาทางกาย วาจา แต่ไม่ถึง กับเป็นอกุศลกรรม เรียกว่า กายทุจริต วจีทุจริต ที่ทำด้วยกาย วาจา ด้วยจิตที่เป็นอกุศล แต่ไม่ถึงกับเป็นอกุศลกรรม ที่จะทำให้เกิดในอบายภูมิได้ ครับ เช่น การทานข้าว การแปรงฟัน ที่ทำด้วยอกุศลจิต เป็นกายทุจริต เป็นต้น
อกุศล ที่มีกำลัง คือ อกุศลกรรมที่ล่วงศีล ที่ประพฤติผิดทางกาย วาจาและใจ มีอกุศลกรรมบถ 10 คือ การฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ พูดหยาบ พูดส่อเสียด พูดเพ้อเจ้อ มีความเห็นผิด เป็นต้น ที่เป็นกรรมที่ล่วงกรรมบถ ครบองค์กรรมบถ จัดเป็นอกุศลกรรม ที่จะสามารถให้ผลนำเกิดในอบายภูมิได้ ครับ
เพราะฉะนั้น การที่ล่วงศีลข้อ การนั่งนอน บนที่นอนสูงใหญ่ ไม่อยู่ในอกุศลกรรมบถ 10 ข้อ จึงไม่จัดเป็น อกุศลกรรมบถที่จะให้ผลเกิดในนรก ครับ นี่สำหรับ เพศคฤหัสถ์ สามเณร และ พระภิกษุ ไม่จัดเป็นอกุศลกรรมบถ แต่ ถ้า เป็นพระภิกษุ ต้องอาบัติข้อนี้ และ ไม่ได้ปลงอาบัติ แม้ไม่ได้เป็นอกุศลกรรมบถ แต่ อาบัตินั้นเป็นเครื่องกั้นการเกิดในสวรรค์ได้ ครับ ไปอบายภูมิได้
แต่ สรุปได้ว่า การนั่งนอน บนที่นั่งที่นอนสูงใหญ่ ไม่จัดเป็นอกุศลกรรมที่เป็นอกุศลกรรมบถ ครับ ขออนุโมทนา
สรุปว่า การล่วงศีล ที่เป็นการนั่งนอน บนที่นั่งที่นอนสูงใหญ่ ไม่จัดเป็นอกุศลกรรมที่เป็นอกุศลกรรมบถ ครับ ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เมื่อสมาทาน คือ ถือเอาเป็นข้อปฏิบัติด้วยดี ที่จะงดเว้นจากการนั่งนอนบนที่นั่งที่นอนสูงใหญ่ สำหรับผู้ที่ประสงค์จะขัดเกลากิเลสยิ่งขึ้น ที่เป็นการรักษาศีล ๘ หรือ ศีล ๑๐ ตลอดจนถึงความเป็นพระภิกษุด้วย แต่ไม่สามารถที่จะกระทำได้ ไม่สามารถเว้นได้ ก็เป็นการล่วงสิกขาบทข้อดังกล่าว แต่ไม่ได้เป็นการกระทำอกุศลกรรมบถใดๆ ที่เป็นการฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ เป็นต้น
สำคัญที่จุดประสงค์ต้องตรงว่า ที่รักษาศีล ๘ หรือ ศีล ๑๐ นั้น เพื่ออะไร ไม่ใช่เพื่ออย่างอื่น ไม่ใช่เพียงเห็นว่าศีล ๘ ศีล ๑๐ มากกว่าศีล ๕ จะได้ผลมากกว่ารักษาศีล ๕ แต่ทั้งหมดนั้นเพื่อ เป็นการขัดเกลาละคลายกิเลสของตนเอง อยู่อย่างผู้ประเสริฐจริงๆ เพราะสิ่งใดก็ตามที่เป็นไปเพื่อขัดเกลากิเลส ย่อมเป็นสิ่งที่สมควร ถูกต้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือการฟังพระธรรม ศึกษา สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกในสิ่งที่มีจริงตามความเป็นจริง ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
บาปในเพศพระภิกษุ หรือ รักษาศีล 8 แต่ไม่เป็นอกุศลกรรมบถ ค่ะ