ความท้อแท้เป็นสภาพธรรมแบบไหนครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เป็นการกล่าวถึงสภาพธรรมที่มีจริงๆ ที่เป็นอกุศลธรรม ที่เกิดร่วมกับจิตที่มีกำลังอ่อนประเภทที่มีโลภะเกิดร่วมด้วย กับ ประเภทที่มีโทสะเกิดร่วมด้วย นั่นก็คือ ถีนมิทธะ เป็นชาติอกุศล ซึ่งก็มีจริงๆ ในชีวิตประจำวัน ความท้อแท้ ท้อถอย ง่วงเหงาหาวนอน เซื่องซึม มีจริงๆ แม้จะไม่ใช้ชื่อ หรือ ไม่เรียกชื่อ ความเป็นจริงของสภาพธรรมก็ไม่เปลี่ยนแปลง เป็นจริงอย่างไร ก็เป็นจริงอย่างนั้น หนทางแห่งการอบรมเจริญปัญญาเท่านั้นที่จะทำให้เข้าใจถูกเห็นถูกในสภาพธรรมที่มีจริงๆ เข้าใจว่า แม้ความความท้อแท้ท้อถอยง่วงเหงาหาวนอน เซื่องซึม เป็นธรรมที่มีจริง เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุปัจจัย ไม่ใช่เรา ที่น่าพิจารณาเพิ่มเติม คือ ถ้าเป็นความเบื่อ ความไม่สบายใจ หรือจะบอกว่า เป็นความท้อแท้ในขณะนั้น ก็คือ สภาพธรรมที่เป็นอกุศลประเภทที่มีโทสะเกิดร่วมด้วย ประกอบด้วยความรู้สึกไม่สบายใจ ทั้งหมด เป็นอกุศล ครับ ธรรมที่ตรงกันข้ามกับความท้อแท้ ก็ต้องเป็นกุศล คือ ความเพียร ไม่เกียจคร้าน มีความเพียรที่จะอบรมเจริญปัญญา สนทนาธรรม ใส่ใจในพระธรรมที่ได้ยินได้ฟัง เป็นต้น ตลอดจนถึง แม้การเป็นผู้รู้จักประมาณในการบริโภคอาหาร ก็เป็นสิ่งที่สมควร ครับ

ขอเชิญคลิกอ่านข้อความเพิ่มเติมได้ที่นี่ครับ

ธรรมสำหรับละถีนมิทธะ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ