มีวัดไหนที่ไม่รับเงินบ้างครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สัจจะ ความจริงไม่เปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัยเลย อกุศลเป็นอกุศลไม่เปลี่ยน แปลง กุศลเป็นกุศล ไม่เปลี่ยนแปลงลักษณะ ไม่ว่าเกิดกับใคร และ ช่วงเวลาไหน แม้ อดีต ปัจจุบันนี้ และ อนาคต พระธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงแสดง แม้ในส่วน สิกขาบทที่เป็นพระวินัยของพระภิกษุ ประโยชน์ คือ เพื่อไม่ให้กิเลสที่ยังไม่เกิด เกิด ขึ้น และกิเลสที่เกิดขึ้นแล้ว เจริญขึ้น ดังนั้น พระบัญญัติของพระพุทธองค์เป็นสัจจะ ความจริง ไม่เปลี่ยนแปลงตามยุคสมัย ว่าถ้าเป็นสมัยนี้จะใช้ไม่ได้ เพราะโลกเปลี่ยน แปลงไป โลกเปลี่ยนแปลงไปตาม สมมติเรื่องราว ที่เป็นบัญญัติ ไม่ใช่สัจจะ แต่สภาพ ธรรมที่มีจริง คือ กุศล อกุศล ไม่เปลี่ยนไปตามโลก เรื่องราวเลย สิ่งใดมีโทษ พระองค์ ตรัสว่ามีโทษ ความมีโทษที่ทำให้อกุศลเจริญ ก็ไม่เปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย แม้แต่ การรับและยินดีเงินทองนั้น ของพระภิกษุ พระพุทธองค์ก็ตรัสว่ามีโทษ และไม่สมควร กับพระภิกษุ ไม่ว่า กาละเวลาไหน อดีต ปัจจุบันและอนาคต เพราะก็ต้องเข้าใจความ จริงที่ไม่เปลี่ยนแปลงว่า บวช บรรพชา คือ การเว้นทั่วจากกิเลส และเป็นการสละ อาคาร บ้านเรือน ไม่ใช่เพศคฤหัสถ์แล้ว ดังนั้นจะทำดังเช่น คฤหัสถ์ที่มีการใช้จ่ายเงิน และทอง ไม่ได้เลย แต่ถ้าจะใช้เงินทอง หรือ ปฏิบัตตนดังเช่น คฤหัสถ์ก็ต้องกลับมา เป็นเพศคฤหัสถ์ดังเดิม สละเพศบรรพชิต ครับ

ส่วนการทำกุศล ไม่ได้อยู่ที่จะได้บุญมาก หรือ น้อย แต่เจริญกุศลเพื่อประโยชน์ของ ผู้อื่น หรือ บูชาคุณ เพราะฉะนั้น การให้ ก็สามารถให้ได้ทุกคน ไม่ว่าจะเป็นผุ้ที่เห็นผิด เห็นถูก มีคุณธรรมน้อย หรือ มาก หรือ แม้แต่สัตว์เดรัจฉานก็ควรให้ ไม่ต้องกล่าวถึง มนุษย์ผู้ไม่มีศีล เพราะฉะนั้น ผู้ที่มีปัญญาย่อมเห็นประโยชน์ของการเจริญกุศลทุกๆ ประการ ก็สามารถที่จะให้กับพระภิกษุได้ เพื่ออนุเคราะห์ให้ท่านสามารถเำรงชีวิตอยู่ได้ แต่ให้ในสิ่งที่เหมาะสม คือ เป็นกัปปิยะ ที่เป็นปัจจัย สี่ ที่เป็นอาหาร ผ้าไรจีวร เครื่องใช้ ที่เหมาะสมที่จะไม่ทำให้ท่านอาบัติ แต่ ไม่ใช่การให้เงินทอง เพราะ จะทำให้พระท่าน อาบัติครับ

ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระธรรมวินัย ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดง เป็นไปเพื่อการกำจัดกิเลสที่แต่ละบุคคลได้สะสมมาอย่างเนิ่นนานในสังสารวัฏฏ์ แต่ถ้าไม่ได้ศึกษา ไม่ได้เข้าใจถูกต้องตรงตามพระธรรมวินัยแล้วโอกาสที่จะกระทำผิด ก็ย่อมจะมีได้ หรือ ในอีกกรณีหนึ่ง คือ ทั้งๆ ที่รู้ว่า เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ไม่ตรงตามพระธรรมวินัย แต่ก็มีเจตนาที่จะล่วงละเมิดสิกขาบทนั้นๆ เพราะกำลังของกิเลส โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือ ความไม่ละอาย ความไม่เกรงกลัวต่ออกุศล นั่นเอง

สำหรับเงินและทอง นั้น เป็นสิ่งที่ไม่สมควรแก่เพศพระภิกษุ โดยประการทั้งปวง เป็นเครื่องเศร้าหมองของบรรพชิตจริงๆ ทำให้เกิดความติดข้อง เป็นห่วงกังวล และไม่ต่างอะไรกับคฤหัสถ์ เพราะพระภิกษุ รับเงินและทอง ไม่ได้ เป็นอาบัติ ชีวิตพระภิกษุ เป็นชีวิตที่ขัดเกลาเป็นอย่างยิ่ง เงินทองไม่จำเป็นสำหรับพระภิกษุ พระภิกษุผู้ที่ไม่ละอาย ไม่เคารพยำเกรงในพระธรรมวินัย ก็มีการล่วงสิกขาบทต่างๆ มากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ก็คือ การรับเงินรับทอง ไม่ควรเห็นว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย เพราะเป็นเรื่องใหญ่มาก ต้องไม่ลืมถึงจุดประสงค์ของการบวชว่า เพื่ออะไร เพื่อรับเงินทอง หรือว่าเพื่อขัดเกลากิเลส? ถ้าคำนึงถึงจุดนี้อยู่เสมอ ก็จะทำให้เป็นผู้ไม่ประมาท ที่จะได้ศึกษาพระธรรมวินัยให้เข้าใจ น้อมประพฤติปฏิบัติตามด้วยความจริงใจ ศาสนา เจริญเมื่อมีผู้ได้ฟังได้ศึกษา มีความเข้าใจอย่างถูกต้อง ดังนั้น จึงสำคัญที่การฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ เมื่อเข้าใจอย่างถูกต้องแล้วก็จะอุปการะเกื้อกูลไม่ไปกระทำในสิ่งที่ผิด ไม่ว่าจะเป็นบรรพชิตหรือคฤหัสถ์ก็ตาม บรรพชิตที่เข้าใจ ก็สามารถเกื้อกูลคฤหัสถ์ให้มีความเข้าใจถูกเห็นถูก ด้วย และ สำหรับคฤหัสถ์ที่มีความเข้าใจ ก็จะไม่กระทำการใดๆ ที่ะจเป็นเหตุให้พระภิกษุท่านต้องอาบัติ เช่น เมื่อศึกษาเข้าใจแล้วว่า พระภิกษุรับเงินทอง ไม่ได้ ก็ไม่ถวายเงินแต่จะถวายสิ่งที่สมควรแก่ท่าน กระทำในสิ่งที่ถูกต้องตามพระธรรมวินัย เท่านั้น ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

วัดบวร วัดปทุมวนารามราชวิหาร วัดป่า และ พระนิกายธรรมยุต ส่วนมากไม่ได้รับเงินโดยตรง แต่จะใช้เป็นใบปวารณาแทน ค่าน้ำ ค่าไฟ ก็จะมีไวยาวัจกรคอยดูแลจัดการให้ ถ้ารักษาพระวินัยก็จะต้องมีฆราวาสที่รู้พระวินัยคอยช่วยเหลือด้วยค่ะ

ยินดีในกุศลจิตครับ