ภาวนาธิษฐานชีวิตัง
เรียนอาจารย์ทั้งสองท่าน
"ภาวนาธิษฐานชีวิตัง" ขอความกรุณาอาจารย์อนุเคราะห์ให้อรรถาธิบายในคำนี้ด้วยครับ ขอบคุณและขออนุโมทนาครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
คำว่า ภาวนาธิฏฐานชีวิตัง ภาษาบาลี คือ ภาวนาธิฏฺฐานชีวิตํ แต่พอเวลาเป็นคำภาษาไทยแล้ว นิยมเขียนเป็น ภาวนาธิษฐานชีวิตัง มาจากคำ ๓ คำรวมกัน คือภาวนา (การอบรมเจริญปัญญา) + อธิษฐานะ (ความตั้งมั่น ความตั้งใจมั่น ความมั่นคง) + ชีวิตัง (ชีวิต หรือ ความเป็นอยู่) จึงแปลรวมกันได้ความว่า "มีชีวิตอยู่ด้วยความมั่นคงในการที่จะอบรมเจริญปัญญา หรือ มีชีวิตที่มั่นคงในการอบรมเจริญปัญญา" เป็นเครื่องเตือนที่ดี เตือนให้เป็นผู้มีความมั่นคง มีความตั้งใจมั่นที่จะศึกษาอบรม-เจริญปัญญา มั่นคงในหนทางที่จะเป็นไปเพื่อความเข้าใจถูก เห็นถูก ในลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง ปัญญาเท่านั้นที่จะเป็นที่พึ่งที่แท้จริง
ภาวนาธิษฐานชีวิตัง คือ มีชีวิตอยู่ด้วยความ มั่นคงในการที่จะอบรมเจริญปัญญา หรือมีชีวิตที่มั่นคงในการอบรมเจริญปัญญาในชีวิตปัจจุบันแม้อกุศลจิตจะเกิดมากกว่ากุศลจิตก็ตาม เพราะตามเหตุปัจจัยที่ได้สั่งสมกิเลสมาแต่อดีตไว้มากมาย แต่เมื่อได้มาศึกษาพระธรรม ได้ฟังพระธรรมจนเกิด ความเข้าใจถูกในการอบรมเจริญปัญญาว่าเมื่อได้ปฎิบัติในหนทางที่ถูกต้องตรงตามที่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงตรัสรู้และทรงแสดงหนทางไว้ ก็จะขอเป็นผู้ที่มีชีวิตอยู่ด้วยความม้่นคงในการที่จะอบรมเจริญปัญญาต่อไปด้วยหนทางที่ถูกต้อง คือ การฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม ครับ
เชิญคลิกอ่านที่นี่ ครับ
กว่าจะเป็น...ภาวนาธิฏฐานชีวิตัง
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
สะสมการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญา เป็นความเข้าใจถูกเห็นถูกของตัวเราเอง เพิ่มพูนความเข้าใจถูกเห็นถูกไปตามลำดับ ถึงแม้ว่าวันหนึ่งๆ ชีวิตของเราจะเต็มไปด้วยกิเลสนานาประการ ถูกไฟคือกิเลสครอบงำและลุกโพลงอยู่ในจิตใจตลอดเวลา ทั้งความติดข้องยินดีพอใจ ความโกรธขุ่นเคืองใจ ความไม่พอใจ และกิเลสตัวสำคัญ คือ อวิชชา ความไม่รู้ เป็นต้น ซึ่งเป็นปกติของผู้ที่ยังมีกิเลสอยู่ ก็ตาม แต่สิ่งที่ควรมีเป็นอย่างยิ่งนั้น ก็คือ ความมั่นคง และมีศรัทธาที่จะฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญาต่อไป และไม่ประมาทในการเจริญกุศลในชีวิตประจำวัน โอกาสของชีวิตที่ยังเหลืออยู่นี้ ก็ควรที่จะเป็นไปเพื่อการสะสมกุศลและอบรมเจริญปัญญา ในท่ามกลางคลื่นของอกุศลธรรมซึ่งมีมากเป็นอย่างยิ่งในชีวิตประจำวัน เพราะถ้ากุศลไม่เกิดแล้ว ก็ย่อมจะเป็นโอกาสเกิดขึ้นของอกุศลธรรม และที่สำคัญ คือ ความดี และ ความเข้าใจพระธรรมเท่านั้น ที่จะเป็นที่พึ่งได้อย่างแท้จริง อกุศลธรรมใดๆ เป็นที่พึ่งไม่ได้เลย มีแต่จะนำทุกข์นำความเดือดร้อนมาให้โดยส่วนเดียว ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
