โสรัจจะ
เรียนอาจารย์ทั้งสองท่าน
"โสรัจจะ" ขอความอนุเคราะห์อาจารย์ช่วยกรุณาให้อรรถาธิบายในคำนี้ด้วยครับ
ขอบคุณและขออนุโมทนาครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
โสรัจจะ หมายถึง สภาพธรรมที่ดีงาม ที่เป็นผู้สงบเสงี่ยมด้วย กาย วาจา และ ใจ ด้วยจิตที่ดีงาม รวมทั้ง การสำรวมด้วยศีล มีศีลในขณะนั้นทาง กาย วาจา และใจ ก็เป็นโสรัจจะครับ ดังข้อความในพระไตรปิฎก ดังนี้
[เล่มที่ 16] พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค เล่ม ๓ ภาค ๒ - หน้าที่ 281
คำว่า โสรจฺจํ ได้แก่ความเสงี่ยม ที่ท่านกล่าวไว้อยู่ไว้อย่างนี้ว่า "บรรดาธรรมเหล่านั้น โสรัจจะ คือ อะไร คือ ความไม่ล่วงล้นออกมาทางกาย ความไม่ล่วงล้นออกมาทางวาจา ความไม่ล่วงล้นออกมาทางกายและวาจา, นี้เรียกว่า โสรัจจะ, แม้ศีลสังวรทั้งหมดก็จัดว่าเป็น โสรัจจะ".
...ขออนุโมทนา ครับ...
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ความสงบเสงี่ยม ไม่ใช่ที่ดูภายนอก แต่เป็นเรื่องของสภาพจิตที่ดีงาม ที่เป็นกุศล ไม่กระทำการใดๆ ที่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนผู้อื่นให้เดือดร้อน เป็นการสงบ เพราะจิตเป็นกุศล ซึ่งจะแตกต่างจากขณะที่ไม่สงบเสงี่ยมอย่างสิ้นเชิง ถ้ามีกาย วาจา ใจ แต่ก็ประพฤติเป็นไปเพื่อเบียดเบียนประทุษร้ายผู้อื่น อย่างนี้ไม่ใช่ความสงบเสงี่ยมเลย เป็นการสะสมเหตุที่ไม่ดี โปรยสิ่งที่ไม่ดี คือ อกุศลลงไปในจิต หมักหมมพอกพูนสิ่งที่ไม่ดีมากยิ่งขึ้น ดังนั้น ความเข้าใจพระธรรมเท่านั้นที่จะคอยประคับประคอง ให้เป็นผู้มีความประพฤติเป็นไปในทางที่ดีงามในชีวิตประจำวัน เป็นประโยชน์ทั้งแก่ตนเองและผู้อื่น ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
