ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๑๕๔

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขออนุญาตแบ่งปันข้อความธรรม (ปันธรรม) ที่ได้จากการฟังพระธรรมจากท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ในแต่ละครั้ง รวบรวมเป็นธรรมเตือนใจสั้นๆ เหมาะสำหรับผู้ที่มีเวลาน้อย เพื่อศึกษาและพิจารณาร่วมกัน เพื่อความเข้าใจธรรม (ปัญญ์ธรรม) ตามความเป็นจริง ถึงแม้ว่าจะเป็นข้อความที่สั้น แต่ก็มีอรรถที่สมบูรณ์อยู่ในตัว ควรค่าแก่การพิจารณาอย่างยิ่ง ดังนี้

ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๑๕๔

~ สภาพธรรมที่เป็นวิบาก เป็นผลของอดีตกรรม เป็นสิ่งที่ปรากฏในปัจจุบันในขณะที่กำลังเห็น ในขณะที่กำลังได้ยิน ในขณะที่กำลังได้กลิ่น ในขณะที่กำลังลิ้มรส ในขณะที่กำลังรู้สิ่งที่กระทบสัมผัสกาย

~ สิ่งใดๆ ทั้งภายใน คือ รูปร่างกายของตนเอง และวัตถุภายนอกทั้งหมดตามสภาพความจริงแล้ว ไม่ใช่ของใครเลย แต่ว่าเป็นสิ่งที่ปรากฏ เพียงชั่วขณะที่จักขุวิญญาณเกิดขึ้นเห็น แล้วก็ดับไปอย่างรวดเร็ว ทั้งสิ่งที่ปรากฏ และสภาพรู้ คือ จักขุวิญญาณนั้น เพราะฉะนั้น มีอะไรบ้างที่ควรจะยึดถือว่าเป็นของเราเพราะเป็นเพียงสิ่งที่ปรากฏเมื่อกระทบตา เป็นเพียงสิ่งที่ปรากฏเมื่อกระทบหูดับไปหมดแล้ว ไม่มีของเราเลย

~ ทุกคน เท่ากันโดยสภาพลักษณะที่เป็นปรมัตถธรรมเหมือนกัน แต่ว่าการที่จะยึดถือสภาพธรรมที่มีปรากฏว่าเป็นเรา ซึ่งเป็นกิเลสนั้น ก็ย่อมมีมากน้อยต่างกัน

~ การได้พิจารณาพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ก็เป็นเพราะเหตุปัจจัยที่ได้สะสมมา และเมื่อได้ยินได้ฟังแล้ว จะพิจารณาแล้วก็ใคร่ครวญให้รอบคอบละเอียดขึ้น จนเป็นปัญญาที่สามารถรู้ลักษณะของสภาพธรรมตรงตามที่ทรงแสดงไว้ ก็แล้วแต่เหตุปัจจัยที่ได้สะสมมา

~ เมื่อทุกคนยังไม่สามารถที่จะดับกิเลสอกุศลได้ เพราะว่าพอเห็นก็เกิดอกุศล โลภะบ้าง โทสะบ้าง ก็จริง แต่อย่าให้ถึงความรุนแรง ที่จะให้เป็นทุจริตกรรมพร้อมกันนั้นก็เป็นผู้ที่ไม่ประมาทในการเจริญกุศลกรรม และกุศลกรรมที่ควรเจริญอย่างยิ่ง ก็คือ การระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏทันทีในขณะนี้ก็ได้ ลักษณะของนามธรรมหรือรูปธรรมทางตา หรือทางหู หรือทางจมูกหรือทางลิ้น หรือทางกาย หรือทางใจ ก็ได้ นั่นเป็นกุศลเหตุ ที่จะเป็นเหตุให้กุศลวิบากข้างหน้าเกิดขึ้น

~ วิบากทั้งหมดไม่ใช่รูปธรรมเลย วิบากทั้งหมด ได้แก่ นามธรรม คือจิตและเจตสิก ซึ่งเป็นผลโดยตรงของเหตุ ซึ่งเป็นนามธรรม คือ กุศลธรรมและอกุศลธรรม กุศลและอกุศลเป็นปัจจัยให้เกิดรูปธรรมได้เช่นเดียวกับกุศลและอกุศลเป็นปัจจัยให้เกิดนามธรรม ซึ่งเป็นวิบาก แต่ว่ารูปธรรมนั้นไม่ใช่วิบาก เป็นผลของกุศลหรืออกุศลได้ แต่ไม่ใช่วิบาก สำหรับจิตและเจตสิกเท่านั้นที่เป็นวิบาก

~ พระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เพื่อที่จะอนุเคราะห์เกื้อกูลให้อบรมเจริญปัญญา จนกว่าสามารถที่จะประจักษ์ในลักษณะของนามธรรมซึ่งไม่ใช่รูปธรรม และในลักษณะของรูปธรรม ซึ่งไม่ใช่นามธรรมทางตา ทางหูทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ

~ พิจารณาได้ไหมในเรื่องของกาย เรื่องของวาจาเป็นปกติในชีวิตประจำวัน?คำพูด เป็นผู้อันความโกรธครอบงำหรือเปล่า ถ้ากายหรือวาจาเป็นไปเพราะความโกรธครอบงำในวันนี้แล้ว พิจารณาตนหรือเปล่าว่า เป็นผู้ที่มักโกรธอันความโกรธครอบงำแล้วจริง ถ้าจริง ก็พยายามที่จะละอกุศลธรรมอันชั่วช้านั้นเสีย

~ โกรธใครอยู่บ้างหรือเปล่า ขณะที่เรื่องผ่านไปแล้ว แต่ยังไม่ลืม ยังไม่พอใจยังขุ่นเคืองใจ ยังโกรธอยู่ นั่นคือยังผูกโกรธ

~ ตามความเป็นจริงแล้ว เนื่องจากการที่จะรู้แจ้งอริยสัจจธรรม ต้องเป็นจิรกาลภาวนา เป็นการอบรมเจริญโดยระยะเวลาที่ยาวนานมากจริงๆ เพราะฉะนั้นก่อนจะถึงการรู้แจ้งอริยสัจจธรรมได้ ทุกชาติที่ยังไม่ได้บรรลุ ก็เป็นชาติที่กำลังอบรมเจริญบารมีเพื่อที่จะรู้แจ้งอริยสัจจธรรม

~ การที่จะให้ชีวิตที่เกิดมาชั่วคราวแล้วก็ตายไป ดำเนินไปในทางที่ถูกที่ควรก็ต้องแล้วแต่ว่า กำลังของอวิชชาและปัญญา เพราะเหตุว่าชีวิตของแต่ละท่านที่จะดำเนินไปดำเนินด้วยกำลังของอวิชชา หรือว่าด้วยกำลังของปัญญา

~ ถ้าผู้มีปัญญาแล้ว ไม่ว่าความเสียหายใดๆ ที่คนอื่นกระทำกับท่านย่อมเพิ่มพูนความมั่นคง ความสมบูรณ์แห่งขันติ แต่ว่าถ้าเป็นผู้ที่ทรามปัญญาความเสียหายที่ผู้อื่นนำไปให้แก่ผู้ปราศจากปัญญา ย่อมเพิ่มพูนความเป็นปฏิปักษ์ของความอดทน

~ เมื่อเป็นอกุศลของตนเอง ตนเองก็จะต้องเป็นผู้ได้รับโทษจากอกุศลของตนซึ่งคนอื่นจะทำโทษให้กับบุคคลนั้นไม่ได้เลย นอกจากกิเลสของตนเอง

~ คิดเป็นคิด เห็นเป็นเห็น ไม่ใช่เรา

~ ถ้ากรรมที่ได้ทำมามากมายมหาศาล แล้วเราก็ไปปล่อยนก ๗ ตัว แค่นั้นพ้นไหมจากกรรมที่ได้กระทำไว้มากมาย นี่ก็แสดงให้เห็นว่าถ้าเป็นผู้ที่มั่นคงจริงๆ ในเรื่องกรรมและผลของกรรม กุศลจิตย่อมเกิดมากไม่หวั่นไหว

~ สำหรับพุทธบริษัทที่ยังไม่ปรินิพพาน ยังคงอยู่ในสังสารวัฏฏ์ ยังต้องเวียนว่ายตายเกิด ยังไม่สิ้นกิเลส ก็จะต้องอบรมเจริญปัญญาต่อไปด้วยความอดทนซึ่งก็เป็นขันติบารมีของแต่ละท่านที่จะทำให้รู้แจ้งอริยสัจจธรรมได้ในวันหนึ่ง

~ พระสูตรทุกพระสูตร เพื่อให้เข้าใจความจริง จนกว่าจะรู้ว่าไม่มีเรา

~ เข้าใจธรรมผิด อันตรายอย่างยิ่ง

~ อกุศลทั้งหมด ทุจริต กุศลทั้งหมด สุจริต

~ ความดี ไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อนเลย

~ อยู่ดีๆ จะให้ความเข้าใจถูกเกิดขึ้นได้ไหม? ก็ต้องฟังพระธรรม

~ มั่นใจได้ว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นไปในชีวิตประจำวัน เป็นสภาพธรรมที่เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย

~ ปัญญา ต้องอบรมเจริญขึ้นเป็นลำดับขั้น ไม่ใช่ฟังแล้วอยาก แล้วปฏิบัติผิด

~ ว่ายาก คือ หนาแน่นไปด้วยกิเลส

~ เป็นคนดี เพื่อที่จะได้เป็นเพื่อนที่ดีกับทุกคน

ขอเชิญผู้ศึกษาพระธรรมร่วมกัน (สหายธรรม) ร่วมแบ่งปันธรรมด้วยครับ

ขอเชิญคลิกอ่านย้อนหลังครั้งที่ผ่านมาได้ที่นี่ครับ

ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๑๕๓

... กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ ...