เด็กเกิดมาพิการ: กรรมของลูก หรือ กรรมของแม่ด้วย
เด็กที่เกิดมาพิการในรูปแบบต่างๆ ดังเช่นที่เป็นข่าว ในกรณีเด็กที่เกิดจากการอุ้มบุญ ตามที่ปรากฏในสื่อต่างๆ เด็กที่เกิดมาเป็นดาวน์ซินโดรม (Down Syndrome) ซึ่งเป็นโรคทางพันธุกรรม ทำให้เกิดความผิดปกติทั้งร่างกาย และสมอง เป็นคนปัญญาอ่อน เป็นภาระการเลี้ยงดูของบิดามารคา หรือญาติพี่น้อง เด็กที่เกิดมาพิการคงปฏิสนธิด้วยอุเบกขาสันตีรณกุศลวิบากจิตใช่ไหมครับ
ขอเรียนถามเพิ่มเติมว่า เป็นกรรมของแม่ด้วยใช่ไหมครับ เพราะต้องมีภาระหนักในการเลี้ยงดูมากกว่าเด็กปกติ
ขอนอบนอมแดพระผูมีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจาพระองคนั้น
การเกิด ที่เปนปฏิสนธิจิต เปนผลของกรรม เพราะ มีกรรมดี หรือ ไมดีที่ทํามายอมเป็นปจจัยใหเกิด ผลของกรรม คือ มีการเกิดนั่นเอง ดังนั้น ทราบไดเลยครับวา การเกิดมีได้เพราะมีกรรมเปนปจจัยสําคัญ และการที่ใครก็ตามจะเกิดมาเปนอะไร เปนคนที่สมประกอบไมสมประกอบ ตั้งแตเกิด จะเกิดเปนมนุษย์ เทวดา สัตวเดรัจฉาน เกิดในนรก ก็ลวนแลวแตเพราะกรรมเปนปจจัย ไมมีใครเลือก ไมมีใครทําให เปนกรรมลิขิตทั้งสิ้นครับ การเกิดเปนมนุษยเปนเทวดา เปนผลของกุศลกรรมนําเกิด ทําใหเกิดในภพภูมิที่ดี การเกิดในอบายภูมิมีนรก สัตวเดรัจฉาน เปรต อสุรกาย เปนผลของกรรม ที่เปนอกุศลกรรม ที่ทํามา ทําใหเกิดในภพภูมิที่ไมดี ครับ ดังนั้น ในการเกิดเปนมนุษยในตัวอยางนี้ ไมวาจะเปนการเกิดเปนมนุษยที่สมประกอบ หรือ ไมสมประกอบ ก็เพราะ กรรมดีที่เปนกุศลกรรมเปนปจจัย จึงทําใหเกิดเปนมนุษย ครับ สวนการเกิดเปนมนุษยแตกตางกันไป ก็เพราะกรรมอีกเชนกัน การเกิดเปนมนุษยที่พิการ เพราะผลของกุศลกรรม แตเปนกุศลกรรมที่มีกําลังนอย หรือเปนกุศลกรรมอยางออนนําเกิด ปฏิสนธิจิตเปน อุเบกขาสันตีรณกุศลวิบาก อันเปนผลของการกระทําความดีที่มีกําลังนอย เปนกุศลกรรมอยางออนนั่นเองครับ ดังนั้น ไมมีใครเลือกไดวา ใครจะเกิดเปนอะไร เพราะเปนตามกรรมลิขิต ดังนั้น ไมได้เกี่ยวกับกรรมของแม่ หรือพ่อ เป็นเหตุให้เด็กพิการ แต่เพราะกรรมของเด็กเอง ที่ทำให้พิการ ครับ
ส่วน มารดา ก็มีกรรมเป็นของๆ ตน ซึ่งขณะที่ได้รับผลของกรรม ก็คือ ขณะที่เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส รู้กระทบสัมผัส ซึ่งการได้เห็นลูก ที่พิการ ขณะนั้นก็เห็นสิ่งที่ปรากฏทางตา ที่มีลักษณะอย่างนี้ มารดา ก็มีกรรมที่จะต้องได้เห็นเช่นนี้ ก็เป็นกรรมของมารดาเอง และ การเหนื่อยยาก เลี้ยงดู มารดาก็มีกรรรมเป็นของของตน เช่นกัน ซึ่งสัตว์โลกล้วนเป็นไปตามกรรมจัดสรรทั้งนั้น การเกิดเป็นทุกข์ เพราะฉะนั้น ควรเห็นประโยชน์ของการศึกษาพระธรรม เพื่อดับกิเลส ทำให้พ้นจากทุกข์อย่างแท้จริง ครับ ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
แต่ละคน เป็นแต่ละหนึ่ง ไม่เหมือนกัน แต่เมื่อว่าโดยสภาพธรรมแล้ว ที่เหมือนกัน คือมีความเกิดขึ้นเป็นไปของธรรม คือ จิต เจตสิก และ รูป เสมอกันโดยความเป็นธรรม แต่ที่ต่างกัน คือ การสะสม และ ผลของกรรมที่ได้กระทำแล้ว ที่เกิดมาพิการ หรือ ไม่พิการ นั้น กรรมที่ได้กระทำแล้ว ไม่มีทำให้เลย ไม่มีใครบังคับให้เป็นอย่างนั้นได้เลย แต่เป็นไปแล้วตามสมควรแก่เหตุ คือ กรรม ที่ได้กระทำแล้ว เป็นนั่นเอง ก็พอจะสังเกตเห็นว่า คนพิการ ก็มี คนไม่พิการ ก็มี ก็ต้องมีเหตุที่่ทำให้แตกต่างกัน ซึ่งไม่พ้นไปจากกรรมที่ได้กระทำแล้ว
การเกิดในภพหนึ่งชาติหนึ่งนั้น เป็นวิบากจิต เป็นผลของกรรม ขึ้นอยู่กับว่าจะเป็นผลของกรรมประเภทใด ถ้าเป็นผลของอกุศลกรรม ก็ทำให้เกิดในอบายภูมิอย่างเดียว, แต่ถ้าเป็นผลของกุศลกรรม ก็ทำให้เกิดในสุคติภูมิ ตามสมควรแก่กรรม ทั้งที่ประกอบด้วยเหตุ ๓ หรือ เหตุ ๒ หรือ ไม่ประกอบด้วยเหตุใดๆ เลย การเกิดเป็นมนุษย์ผู้พิการบ้าบอดหนวกตั้งแต่กำเนิด (ผิดปกติตั้งแต่เกิด) เป็นผลของกุศลที่มีกำลังอ่อน เช่น มหากุศลดวงที่ ๘ ไม่ประกอบด้วยปัญญา มีเวทนาเป็นอุเบกขา เป็นจิตที่มีกำลังอ่อน มหากุศลดวงนี้เวลาจะให้ผล ก็จะไม่ให้ผลเป็นอกุศลวิบากเลย เพราะเป็นไปไม่ได้ที่กุศลกรรม จะให้ผลเป็นอกุศลวิบาก แต่จะให้ผลเป็นกุศลวิบาก ประเภทที่เป็นอุเบกขาสันตีรณกุศลวิบาก อันเป็นผลมาจากเหตุ คือ กุศลที่มีกำลังอ่อน ทำให้เกิดเป็นมนุษย์ผู้พิการบ้าบอดหนวกตั้งแต่กำเนิด ซึ่งจะแตกต่างจากผลของอกุศลกรรม ที่ทำให้เกิดในอบายภูมิ เท่านั้น แต่ถ้าเป็นผู้ผิดปกติหลังจากที่เกิดแล้วนั้น เป็นผลของอกุศลกรรม ซึ่งเหตุย่อมสมควรแก่ผล เพราะการให้ผลของกรรมนั้น ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น เป็นไปตามเหตุตามปัจจัยจริงๆ ถึงแม้ว่าผู้กระทำอกุศลกรรม จะลืมไปแล้วว่าตนเองได้กระทำอะไรไว้บ้างทั้งในชาตินี้ และในชาติก่อนๆ แต่กรรมไม่ลืมที่จะให้ผล ถ้าไม่มีเหตุคือกรรมที่ได้กระทำมาแล้ว ผลที่จะเกิดย่อมมีไม่ได้ แต่เพราะมีเหตุคือกรรมที่ได้กระทำแล้ว เมื่อได้โอกาสที่กรรมจะให้ผล ผลจึงเกิดขึ้น
สัตว์โลกมีกรรมเป็นของของตน จะให้กรรมของอีกคนหนึ่ง ไปให้ผลกับอีกคนหนึ่งไม่ได้ เมื่อลูกพิการ ก็เป็นเรื่องของลูก ซึ่งไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ แต่สำหรับผู้ที่เป็นมารดา ก็ต้องเลี้ยงดูเอาใจใส่ให้เต็มที่ ทำหน้าที่ของผู้เป็นมารดาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะการได้เกิดมาเป็นมนุษย์ในสุคติภูมิในชาตินั้นก็พ้นจากการเกิดในอบายภูมิแล้ว ดีกว่าการได้รับทุกข์ทรมานในอบายภูมิ ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
