ไม่ต้องคิดปฏิบัติ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ข้าพเจ้ามีเพื่อนอยู่หลายคนที่ไปเรียนพระอภิธรรม และไปปฏิบัติธรรมด้วย จึงคิดว่าหัวข้อกระทู้นี้จะเป็นประโยชน์ ไม่มากก็น้อย สำหรับผู้ที่สนใจศึกษาพระธรรม และต้องการที่จะรู้ความจริง ที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง ไม่ใช่ไปปฏิบัติเพราะมีคนบอกให้ไปปฏิบัติ มีคนบอกให้ทำอย่างนี้ ทำอย่างนั้น โดยที่ยังไม่มีความเข้าใจธรรมอย่างแท้จริง มีแต่ความไม่รู้ แล้วจะปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรมได้อย่างไร
ฟังสิ่งซึ่งยากที่จะเข้าใจ ซึ่งเป็น วาจาสัจจ์ ฟังให้เกิดความเห็นที่ถูกต้อง ให้เข้าใจขึ้นๆ เป็นญาณสัมปยุตต์ จนกว่าจะรู้สิ่งที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง เพียงฟังให้เข้าใจขึ้นๆ ในลักษณะที่มีจริงๆ เห็น ค่อยๆ ชินกับ ธาตุรู้ สัญญาจำที่มั่นคงในสิ่งที่มีจริง ชินเข้าๆ กับสภาพรู้ ธาตุรู้ สักวันหนึ่งย่อมรู้ตามความเป็นจริง ไม่ว่าชาติไหนๆ ก็มีสภาพรู้ ธาตุรู้ ไม่เปลี่ยนลักษณะของธาตุรู้ ซึ่งมีปัจจัยเกิดขึ้น ก็เกิด
ขณะนี้ เห็น ดอกไม้ ไม่ต้องเรียกชื่อ เห็นแล้วชิน รู้เลยว่าเป็นดอกไม้ เช่นเดียวกับการฟังให้เข้าใจ เห็น ธาตุรู้ จนชิน จนสามารถรู้สภาพธรรมตามจริงได้ ขณะนี้ยังเป็นเด็กอ่อน ยังไม่ชินกับสภาพธรรม จึงต้องฟังแล้วฟังอีก เข้าใจขึ้นทีละเล็ก ทีละน้อย จนกว่าจะชิน ธาตุรู้ สภาพรู้ และกว่าจะชินกับ ธาตุรู้ สภาพรู้ ก็ต้องเกิดจากการฟังบ่อยๆ เนืองๆ
ยังไม่ต้องคิดปฏิบัติ แต่ฟังสิ่งซึ่งยากที่จะเข้าใจ ฟังให้เข้าใจเพิ่มขึ้นทีละเล็ก ทีละน้อยเป็นหนทางเดียวที่จะให้ปัญญาเจริญขึ้น แสงสว่างก็ค่อยๆ ปรากฏให้เห็นสิ่งที่มีจริง
พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้าที่ ๔๒๒
บทว่า ธมฺมานุธมฺมปฏิปนฺโน ได้แก่ ปฏิบัติ ปุพพภาคปฏิปทา อันเป็นธรรมสมควร. ก็ปฏิปทานั่นแล ท่านเรียกว่าสามีจิชอบยิ่ง เพราะเป็นปฏิปทาอันสมควร.
ชื่อว่า สามีจิปฏิปนฺโน เพราะปฏิบัติธรรมอันชอบยิ่ง.
ชื่อว่า อนุธมฺมจารี เพราะประพฤติบำเพ็ญธรรมอันสมควรกล่าวคือ บุพพภาคปฏิปทานั้นนั่นแล. ก็ศีล อาจารบัญญัติการสมาทานธุดงค์สัมมาปทาถึงโคตรภูญาณ พึงทราบว่า ปุพพภาคปฏิปทา. เพราะฉะนั้น ภิกษุตั้งอยู่ในอคารวะ ๖ ละเมิดพระบัญญัติ เลี้ยงชีวิตด้วยอเนสนา ภิกษุนี้ชื่อว่า ไม่ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม
ส่วนภิกษุใดไม่ละเมิดสิกขาบท ที่ทรงบัญญัติแล้วแก่ตน ทั้งหมดที่ขีดคั่นเขตแดน และเส้นบรรทัดของพระชินเจ้า แม้มีประมาณน้อยภิกษุนี้ ชื่อว่า ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม. แม้ในภิกษุณี ก็นัยนี้เหมือนกัน.
ก็อุบาสกใดยึดเวร ๕ อกุศลกรรมบถ ๑๐ ประพฤติไว้แนบแน่น อุบาสกนี้ชื่อว่า ไม่ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม.
ส่วนอุบาสกปฏิบัติให้สมบูรณ์ในสรณะ ๓ ศีล ๕ ศีล ๑๐ รักษาอุโบสถเดือนละ ๘ ครั้ง ถวายทาน บูชาด้วยของหอม บูชาด้วยมาลา บำรุงมารดาบิดา บำรุงสมณพราหมณ์ อุบาสกผู้นี้ ชื่อว่าเป็นผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม แม้ในอุบาสิกาก็นัยนี้เหมือนกัน.
ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่...
ตอบคำถามเรื่อง จะไปปฏิบัติ (นั่งสมาธิ เดินจงกรม)
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ อย่างยิ่งค่ะ...
