บันเทิงในธรรมที่หัวหิน

เมื่อวันที่ 9 – 11 ก.ย. 57 คุณจู กุสุมา โกมลกิติ คุณเมตตา ชัยศรีโสภณกิจ น้องสาว คุณหนิง น้องสาวคนเล็ก และคุณวิไล หลานสาวคนโต ได้เรียนเชิญท่านอาจารย์ไปพักผ่อน ที่คอนโดหรู ที่หัวหิน พร้อมกับสหายธรรมหลายสิบคน โดยไม่มีกำหนดการสนทนาธรรม ใดๆ แล้วแต่ท่านอาจารย์จะเห็นสมควร เพราะต้องการให้ท่านได้พักผ่อนจริงๆ ไม่ได้ออก ไปรับประทานอาหารข้างนอก คุณจูจัดให้รับประทานที่ห้องพักเลย พร้อมแม่บ้านเก็บกวาด เช็ดถูเรียบร้อย นอกจากบางท่านไปรับประทานอาหารค่ำที่ตลาดหัวหิน สังเกตดูว่า ท่าน ที่มีอัธยาศัยเปิดบ้านให้สนทนาธรรม มักมีบ้านใหญ่โตสวยงาม คงเป็นอย่างนี้มาแล้วแต่ อดีตชาติ ไม่ใช่เฉพาะชาตินี้เท่านั้น จึงได้รับผลของกุศลที่มีจิตใจกว้างขวาง ให้ทั้งที่พัก อามิสทานและธรรมทาน ทำให้ได้ดูบุญและผลของบุญในโลกมนุษย์ที่ท่านเกิดมาในชาติ นี้เป็นตัวอย่าง ขออนุโมทนาในกุศลจิตด้วยค่ะ (ได้ร่วมรับกุศลสักกี่เปอร์เซ็นต์คะ? ถาม เล่นค่ะ รู้ว่าไม่สามารถวัดเป็นตัวเลขได้)

นอกจากสหายธรรมจากกรุงเทพแล้ว คุณจูยังเชิญสหายธรรมที่อยู่ใกล้เคียง เช่น คุณ พิมพา อยู่ท่ายาง เพชรบุรี เธอขับรถจากท่ายางไปหัวหินพร้อมกับขนมอร่อย ฝีมือคนเมือง เพชรแท้ คุณปริญญา คนหนองหญ้าปล้อง เพชรบุรีเช่นกัน ที่หอบหิ้วอาหารอร่อยในถิ่น ของท่านไปร่วมเจริญกุศลด้วย คุณนภา จันทรางศุ คนกรุงเทพ แต่มีทั้งคอนโดและทาวน์ โฮมที่ชะอำ ก็เปิดบ้านทำอาหารกลางวันเลี้ยงในวันกลับ จึงไม่น่าแปลกใจว่า ทำไมทั้ง สวย ทั้งเก่งอย่างนี้ ก็เป็นผลของกุศลทั้งนั้น จริงๆ แล้วไม่มีใครเลย มีแต่จิต เจตสิก รูปที่ เกิดจากเหตุปัจจัยต่างๆ กัน ได้สิ่งที่น่าปรารถนา น่าพอใจก็เพราะทำกุศลไว้แล้วนั่นเอง ซึ่งเกิดแล้วดับแล้ว จะแก้ไขกลับไปทำกุศลใหม่ในชาติก่อนก็ไม่ได้ อยากสวย รวย ดี เก่ง อย่างไร ก็ต้องทำกุศลตั้งแต่ชาตินี้ ซึ่งก็ทำไม่ได้ เพราะธรรมะทั้งหลายเป็นอนัตตา แต่ สามารถเข้าใจได้ว่า กุศลกรรมให้ผลที่น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ แต่ทั้งกุศลธรรม อกุศลธรรมก็ล้วนแต่เป็นธรรมะอย่างหนึ่งที่เกิดแล้วดับไป ไม่กลับมาอีกเลย

ปรากฏว่า เมื่อไม่มีกำหนดเวลาในการสนทนาธรรม ท่านอาจารย์นั่งตรงไหนก็ไปนั่งล้อม ตรงนั้น ท่านก็สนทนาธรรมตลอดเวลา มากกว่ากำหนดเวลาเสียอีก ได้เห็นความพร้อม เพรียงของสหายธรรมแล้วก็อดตื้นตันไม่ได้ เมื่อสนทนาภาคเช้าเสร็จ รับประทานอาหาร กลางวันแล้วท่านอาจารย์พักผ่อน พวกเราก็พักผ่อนอย่างพร้อมเพรียงกัน แต่ละคนคิด เหมือนกันว่า เดี๋ยวสนทนาธรรมตอนบ่ายจะได้ไม่ง่วง ไม่เพลีย เหมือนสมัยเด็กๆ จะไป เที่ยวงานกลางคืน ผู้ใหญ่ก็จะให้นอนกลางวัน จะได้ไม่งอแง บางวันสนทนาธรรมตั้งแต่สี่ โมงเย็นถึงทุ่มกว่า เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วด้วยความเพลิดเพลิน ท่านอาจารย์กล่าวว่า

การสนทนาธรรมะเป็นเรื่องบันเทิง เบิกบานด้วยกุศลจิตที่ประกอบด้วยปัญญาที่ได้เข้าใจความจริง ยิ่งเข้าใจมากขึ้น ก็ยิ่งบันเทิงเบิกบานมากขึ้นเท่านั้น เมื่อเข้าใจธรรมะบ้างแล้ว ก็จะเห็นพระมหากรุณาคุณของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ ทรงมอบมรดกธรรมไว้ให้พุทธบริษัท เพราะสามารถบันเทิง เบิกบานในคำสอนของ พระองค์ตลอดเวลาที่ได้ฟัง ได้พิจารณา ได้ไตร่ตรองให้เข้าใจมากขึ้นว่า ไม่มีเรา ไม่มีสิ่ง หนึ่งสิ่งใด มีแต่ธรรมะที่เกิดปรากฏเพราะเหตุปัจจัย แล้วก็ดับไป ไม่กลับมาอีกเลย แม้ เพราะเหตุนี้ๆ พระองค์จึงทรงเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า

ขอนอบน้อมแด่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นด้วยเศียรเกล้า

กราบท่านอาจารย์ด้วยความเคารพ ที่ท่านนำคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ ท่านเข้าใจแล้วมาถ่ายทอดให้พวกเราฟังแล้วฟังอีก โดยไม่เบื่อหน่ายในความเบาปัญญาเลย