สติ เกิดกับ กุศลจิต เป็นสภาพที่ ระลึก
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ซึ่งเป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง
ถอดคำบรรยายธรรม
ขอเชิญรับฟัง...
สติเกิดกับกุศลจิต เป็นสภาพที่ระลึก
กราบเท้า บูชา พระคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง
ขอขอบพระคุณและขออนุโมทนาสำหรับกุศลทุกประการของทุกๆ ท่านค่ะ
ด้วยความเคารพยิ่ง จาก ธิดารัตน์ เดื่อมขันมณี (ใหญ่ราชบุรี)
มี คำว่า “สติปัฏฐาน” ..... เพื่อที่จะ “ระลึกรู้”.....ลักษณะของสภาพธรรมะ
ตามความเป็นจริง ในขณะนี้ เป็นนามธรรม เป็นรูปธรรม
ถ้า “สติปัฏฐาน”.....ไม่เกิด นะคะ / เราก็ “ฟัง”.....เรื่องของนามธรรมรูปธรรม
มี ความเข้าใจ ทีละเล็ก ทีละน้อย ..... เรื่องของนามธรรมรูปธรรม
แต่ “ขณะที่ฟัง” นี่ค่ะ “เป็นสติ—ขั้นฟัง” /
กุศลใดๆ ทั้งหมด ที่จะ ขาด ”สติเจตสิก” ไม่มีเลย
ไม่ว่าจะเป็น ”ทาน” / ไม่ว่าจะเป็น ”ศีล” / ไม่ว่าจะเป็น ”สมถภาวนา”
“การช่วยเหลือผู้อื่น” / หรือว่า “วาจาที่เป็นประโยชน์” / ทั้งหมด นะคะ
ขณะนั้น ... เพราะ “จิต” เกิดร่วมกับ “สติเจตสิก” ... ที่ ระลึก เป็นไป อย่างนั้นๆ
การกระทำ และ คำพูดนั้นๆ จึงได้เกิดขึ้น
เพราะฉะนั้น “สติ” เนี่ยค่ะ “เป็นประโยชน์-ในที่ทั้งปวง” หรือจะใช้ คำ ที่แปลกันว่า
“จำปรารถนา-ในที่ทั้งปวง” ซึ่งก็ หมายความถึงว่า “เป็นประโยชน์-ในที่ทั้งปวง”
เพราะ สติ เกิด ระลึกได้
วันนี้ มี ใคร ระลึก ที่จะ ให้ทาน บ้างไหมคะ ไม่-มี ก็ได้ /
แต่ว่า ระลึก ที่จะ ฟังธรรมะ
ถ้า สติ -ไม่เกิด / ไป แล้ว ค่ะ / ระลึก เรื่องอื่น ทันที /
แม้แต่ ขณะที่ กำลังฟัง เนี่ยนะคะ
เวลา ฟัง แล้ว ก็ เข้าใจ พิจารณา นั่นคือ หน้าที่ของสติ.....ที่ไม่ไปอื่น
แต่ ระลึก สภาพ ที่เรื่องราว ที่กำลังได้ยินได้ฟัง นะคะ
แล้ว -ปัญญา- ก็สามารถ ที่จะ เกิด / ค่อยๆ เข้าใจ
เป็น “สภาพธรรมะ”ทั้งหมด คือ “จิต - เจตสิก” ทั้งหมด /
แต่ว่า ให้ทราบว่า นะคะ
ต้อง รู้ ลักษณะของสติ ว่า / เป็นธรรมะ ฝ่ายดี / แล้วก็ เกิดกับ กุศลทุกประเภท
ไม่ว่า จะเป็น ขั้นทาน / สติ ก็ระลึก เป็นไป ใน การให้
บางคนก็อาจจะมีเสื้อผ้าหลายๆ ตัวนะคะ เกิดคิดไหมนะคะ ว่าตัวนี้จะให้ใคร เป็นประโยชน์กับใคร
นั่นคือ “สติ “นะคะ .....” ไม่ใช่เรา “ / ทั้งๆ ที่ เคย “เป็นเรา”....เนี่ยค่ะ....ทำกุศล
แต่ ความจริง คือ “สติ เกิดขึ้น.....จึงเป็นไปในกุศล”
แล้วแต่ว่า ระดับไหน ระดับทาน ระดับศีล ระดับสมถะ หรือ ระดับสติปัฏฐาน
เพราะฉะนั้น “สติปัฏฐาน” เป็นเรื่องใหญ่ นะคะ
เป็นเรื่องที่ ถ้า ไม่มี พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า / ไม่มี ใคร อบรม เจริญสติปัฏฐาน
เพราะว่า จาก การตรัสรู้ .... จึงสามารถ ที่จะ รู้ว่า
หนทางจริงๆ ที่จะ ทำให้ รู้ ลักษณะของสภาพธรรมะ
ไม่ใช่ – เพียง – ระดับ – ขั้น ฟัง /
แต่ ขั้นประจักษ์แจ้ง ใน ความเป็นนามธรรมและรูปธรรม เนี่ยค่ะ
ต้องเป็น เมื่อสติ-เกิด นะคะ / แล้วก็ ระลึก ลักษณะของสภาพธรรมะ
เพราะฉะนั้น ต้อง มี ความเข้าใจ--สภาพธรรมะ ก่อน
ถ้า ไม่มี ความเข้าใจ--สภาพธรรมะ / สติปัฏฐาน จะเกิด ได้ไหมคะ
เรียก ชื่อ กันว่า “สติปัฏฐาน” / แต่ ตัวจริง.....ไม่ใช่สติปัฏฐาน
ของปลอม-กับ-ของจริง / ใช่ไหมคะ / ดอกไม้ปลอม-กับ-ดอกไม้จริง
ถ้าไม่ใช่-ของจริง.....ก็ต้องเป็น-ของปลอม /
“ไม่ใช่-สติ” ก็ไป เรียกว่า ”สติ”.... ทั้งๆ ที่”ไม่ใช่-สติ”
ทีนี้ รู้จัก -ตัวปลอม-ตัวจริง-ไหมคะ /
ถ้า”ตัวจริง”—ยังไม่เกิด ..... ก็ รู้ไม่ได้ ว่า.....อะไร จริง
จนกว่า สภาพ-ที่เป็นจริง....เกิด เมื่อนั้น ก็จะรู้ว่า “สภาพจริงๆ ....เป็นอย่างนี้”
ถอดคำบรรยายธรรม โดย ใหญ่ราชบุรี – ธิดารัตน์ เดื่อมขันมณี