เหตุใดบนสวรรค์ไม่มีการแสดงธรรมหรือศึกษาพระธรรม
ได้ฟังว่าบนสวรรค์แต่ละชั้น มีอายุนานมาก วันหนึ่งๆ ก็ยาวนานกว่าบนโลกมนุษย์หลายสิบปี หลายร้อยปี คิดแล้วน่าเสียดายเวลาที่เพลินกับความสุข หากใช้เวลานานๆ แต่ละวันหมดไปโดยไม่ต้องทำงานจะเบื่อไหม ยิ่งไม่มีการศึกษาพระธรรมก็ไร้ค่า เหตุใดจึงไม่มีการแสดงธรรมบนสวรรค์หรือมีแต่ชั้นดุสิตที่พระพุทธเจ้าไปโปรดพระมารดาเท่านั้นคะ วันปกติไม่มีการสนทนาธรรมเลยหรือ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
บนสวรรค์ทุกชั้นและพรหมโลกมีการแสดงธรรมครับที่ศาลาสุธรรมา ศาลาสุธรรมา มีบนสวรรค์ทุกชั้น และมีบนพรหมโลกด้วย ซึ่งศาลาสุธรรมาเป็นสถานที่สำหรับประชุมของเหล่าเทวดาทั้งหลาย ทั้งการประชุมในเรื่องกิจการงาน และเมื่อถึงวันพระ วันขึ้น 8 ค่ำ 15 ค่ำ เป็นต้น ก็จะมีการแสดงธรรม ฟังพระธรรม ที่ศาลาสุธรรมาด้วยครับ
ผู้ที่แสดงธรรมให้กับเทวดาทั้งหลายฟังกัน ก็คือผู้ที่เข้าใจพระธรรม มีผู้ที่เป็นพระอริยบุคคล มีพระโสดาบัน พระสกทาคามี เป็นต้น ครับ เพราะบนสวรรค์มีพระอริยเจ้ามากมาย คือ ในสมัยพุทธกาล ผู้ที่เกิดเป็นมนุษย์ ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า ได้บรรลุเป็นพระโสดาบัน พระสกทาคามี โดยมากก็ไปเกิดบนสวรรค์ เมื่อตายจากความเป็นมนุษย์ เช่น ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี นางวิสาขามหาอุบาสิกา เป็นต้น หรือไม่เช่นนั้น ก็ได้บรรลุเป็นพระอริยบุคคลในชาติที่เป็นเทวดาอยู่ คือ พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมให้เหล่าเทวดาฟัง มีพระอินทร์ เป็นต้น และท่านก็ได้บรรลุเป็นพระโสดาบัน เมื่อได้ฟังพระธรรม เทวดาผู้ที่เป็นพระอริยบุคคล เข้าใจพระธรรมก็แสดงธรรม สนทนาธรรมกันที่ศาลาสุธรรมา ครับ
เมื่อได้บรรลุเป็นพระอริยบุคคลแล้ว พระอริยบุคคลทั้งหลาย ย่อมยินดีในธรรม จึงมีการสนทนาธรรม ฟังพระธรรมกันที่ศาลาสุธรรมมา โดยมีเทวดาที่เข้าใจธรรมเป็นพระอริยเจ้า มีพระอินทร์ เป็นต้น ที่บรรลุธรรม แสดงธรรม ครับ และแม้แต่พระพรหม ผู้ที่มีอายุยืน เป็นพระอริยเจ้ามาในสมัยพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ ก็ลงมาจากพรหมโลก มาที่สวรรค์ที่ศาลาสุธรรมา แสดงธรรมให้เทวดาทั้งหลายฟังก็มี ครับ และแม้แต่ในสมัยพุทธกาล เมื่อพระพุทธเจ้ายังไม่ปรินิพพาน แม้พระพุทธเจ้าก็ยังไปแสดงธรรมบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เมื่อคราวที่โปรดมารดาที่ไปเกิดเป็นเทพบุตร และสาวกของพระพุทธเจ้าผู้มีฤทธิ์ มีพระมหาโมคคัลลานะ เป็นต้น ก็แสดงธรรมให้เทวดาทั้งหลายฟังครับ
พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่ม ๒ ภาค ๒ - หน้าที่ 41
ก็แหละ ในเทวโลก เทวดาโฆษณาการฟังธรรมใหญ่เดือนละ ๘ วัน ในวันทั้ง ๘ นั้น สนังกุมารมหาพรหม ท้าวสักกะจอมทวยเทพ ภิกษุธรรมกถึกหรือไม่อย่างนั้นก็เทพบุตรธรรมกถึกองค์ใดองค์หนึ่ง กล่าวธรรมกถาในสุธรรมาเทวสภา.
เชิญคลิกอ่านที่นี่ครับ
การที่จะได้ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมอบรมเจริญปัญญา ย่อมมีเหตุที่จะทำให้ได้ฟังได้ศึกษา นั่นก็คือ มีศรัทธาเห็นประโยชน์ของพระธรรม เคยได้ยินได้ฟังพระธรรมมาแล้ว จึงเป็นเหตุให้ได้ฟังได้ศึกษาได้อบรมเจริญปัญญาต่อไป ซึ่งมีเป็นส่วนน้อยจริงๆ ที่จะได้ฟังได้ศึกษาพระธรรม เป็นไปตามการสะสมของแต่ละบุคคลจริงๆ ถ้าไม่ได้เริ่มสะสมความเข้าใจถูกเห็นถูก สะสมอุปนิสัยที่ดีตั้งแต่ในขณะนี้ จะไม่มีการฟังพระธรรมในครั้งต่อๆ ไป แม้ว่าจะได้เกิดในสวรรค์ และมีการฟังพระธรรมที่เทวสภา ชื่อ สุธรรมา ก็จะไม่ไปฟัง เพราะไม่เคยเห็นประโยชน์ ไม่มีศรัทธาที่จะฟัง นั่นเอง เพราะฉะนั้นแล้ว ตอนนี้ยังเป็นมนุษย์ ควรที่จะได้พิจารณาว่า ขณะนี้ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ พร้อมทั้งได้เกิดในถิ่นที่ยังมีพระธรรมคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าดำรงอยู่ และในขณะเดียวกันอวัยวะส่วนต่างๆ ก็ไม่บกพร่อง พร้อมที่จะรองรับพระธรรมสะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกได้ ก็ควรที่จะได้ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญาต่อไป เวลาของแต่ละบุคคล เหลือน้อยเต็มทีแล้ว ไม่รู้ว่าจะละจากโลกนี้ไปเมื่อใด จึงไม่ควรที่จะล่วงเลยขณะอันมีค่าและหาได้ยากอย่างนี้ ครับ.
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระธรรม ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เป็นคําจริง เป็นคําอนุเคราะห์เกื้อกูลให้เข้าใจถูก เห็นถูกตามความเป็นจริง เกิดจากการตรัสรู้ของพระองค์ ที่กว่าจะได้ตรัสรู้นั้น พระองค์ต้องบําเพ็ญพระบารมีสะสมคุณความดีประการต่างๆ ตลอดระยะเวลาที่ยาวนานถึงสี่อสงไขยแสนกัปป์ พระบารมีที่พระองค์ทรงบําเพ็ญมาทั้งหมดก็เพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่สัตว์โลกอย่างแท้จริง ให้มีความเข้าใจถูก เห็นถูกในลักษณะของสภาพธรรมตามความเป็นจริง พร้อมทั้งน้อมประพฤติปฏิบัติตาม จนกระทั่งถึงความเป็นผู้หมดจดจากกิเลสในที่สุด จะเห็นได้ว่าเมื่อพระองค์ทรงตรัสรู้แล้ว พระองค์ทรงแสดงพระธรรมตลอด ๔๕ พรรษา ทรงพร่ำสอนพุทธบริษัทบ่อยๆ เนืองๆ ตั้งแต่เริ่มประกาศพระศาสนา จนกระทั่งถึงเวลาพระองค์จวนจะเสด็จดับขันธปรินิพพาน ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า พระธรรมมีประโยชน์มาก ทําให้ผู้ได้ฟังได้ศึกษามีความเข้าใจถูกเห็นถูก เป็นไปเพื่อขัดเกลาละคลายกิเลสจนกว่ากิเลสจะดับหมดสิ้นไป
พระธรรมจึงเป็นประโยชน์สําหรับผู้ที่ได้สะสมบุญมาแล้วตั้งแต่ชาติปางก่อนเท่านั้น ซึ่งเป็นผู้มีศรัทธาเห็นประโยชน์ของพระธรรมได้ยินได้ฟังมาแล้วในอดีต เพราะเคยได้ฟังมาแล้ว ก็เป็นเหตุให้ได้ฟังได้ศึกษาต่อ ไม่ว่าจะเกิดเป็นใครก็ตาม ส่วนบุคคลผู้ที่ไม่ได้สะสมบุญมา ไม่เห็นประโยชน์ของพระธรรม ไม่ฟังชาตินี้ ก็ย่อมจะไม่มีเหตุปัจจัยที่จะได้ฟัง ได้ศึกษา ชาติหนึ่งๆ ก็ผ่านไปด้วยความไม่รู้ แม้ว่าจะเกิดในสวรรค์ มีผู้สนทนาธรรมกัน ผู้นั้นก็ไม่มาฟัง ก็เพราะไม่ได้สะสมเหตุที่ดีมานั่นเอง
เพราะฉะน้ันแล้ว กิจที่ควรทําสําหรับผู้ที่เห็นประโยชน์ของพระธรรม ก็คือจะต้องมีความอดทน มีความเพียร มีความจริงใจที่จะฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมอบรมเจริญปัญญาต่อไป ไม่ละเลยโอกาสที่สําคัญในชีวิตที่จะทําให้ตนเองได้เข้าใจถูกเห็นถูกในธรรมตามความเป็นจริง ซึ่งเป็นขณะที่ประเสริฐ และหายากเป็นอย่างยิ่ง ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
ขณะนี้อยู่ในมนุษย์ภูมิ ฟังธรรมได้ถ้ามีหู และมีโสตวิญญาณ เข้าใจได้ตามกำลังการสะสมมา ควรหรือที่จะไปรอเกิดบนสวรรค์ ซึ่งไม่ทราบว่าจะเกิดขึ้นหรือเปล่า พระพุทธองค์ทรงเตือนพุทธบริษัท ในความไม่ประมาทมากมาย ในพระสูตรที่ทรงแสดงมากมายในสี่สิบห้าพรรษา
ขออนุโมทนาค่ะ
เห็นด้วยค่ะที่ต้องใช้เวลาให้คุ้มค่าเพื่อศึกษาพระธรรม เพราะต้องเป็นผู้ละเอียด และจะเห็นคุณของพระธรรม ขอบพระคุณอ.ทั้งสอง เป็นอย่างยิ่งค่ะ อนุโมทนากับทุกท่านค่ะ
เป็นหัวข้อธรรมที่ควรศึกษาอย่างละเอียด และใช้การพิจารณาโดยรอบคอบ
ขอบคุณ และขออนุโมทนาบุญครับ
