ทำไม กรุณา และมุทิตาไม่เป็นบารมี

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงมีความละเอียดลึกซึ้ง แม้แต่เรื่องของบารมี บารมี โดยความหมาย คือ ธรรมที่ทำให้ถึงฝั่ง แสดงว่า มีสองฝั่ง ฝั่งนี้ที่เราอยู่คือฝั่งของกิเลสหรือฝั่งของสภาพธรรมที่เป็นตา หู จมูก ลิ้น กายและใจ ฝั่งของสังสารวัฏฏ์ ที่มีการเวียนว่ายตายเกิด แต่มีอีกฝั่งหนึ่ง คือ ฝั่งที่ไม่มีกิเลส ฝั่งที่ไม่มีการเกิดขึ้นของสภาพธรรมที่ทำให้ทุกข์ ฝั่งที่ไม่มีการเวียนว่ายตายเกิด และไม่มีการเกิดขึ้นของสภาพธรรมเลย อันเป็นฝั่งที่เกษม คือ พระนิพพาน เป็นอีกฝั่งหนึ่ง ดังนั้น บารมี คือ ธรรมที่เป็นคุณธรรมที่ทำให้ถึงฝั่งคือ พระนิพพาน บารมีจึงเปรียบเหมือนเรือที่พาไปถึงฝั่งได้ แต่ฝั่งตรงข้ามนั้นมหาสมุทร ทะเลกว้างใหญ่ และภัยในมหาสมุทรก็มีมากมาย ทั้งน้ำวน สัตว์ร้าย ลมทะเล พายุ นั่นก็คือ หมู่กิเลสต่างๆ ที่เป็นภัยของการข้ามฝั่ง นั่นเองครับ

บารมี มีความหมายดังนี้ครับ

1. บารมี หมายถึง คุณธรรมที่ทำให้ถึงฝั่ง คือ พระนิพพาน บารมีย่อมผูกย่อมประกอบสัตว์ทั้งหลายไว้ในพระนิพพานนั้น. หรือบารมีย่อมไป ย่อมถึงย่อมบรรลุถึงพระนิพพาน
2. คุณธรรม 10 ประการ ที่พระโพธิสัตว์บำเพ็ญ ชื่อว่า บารมี นั่นคือ ทาน ศีล เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิษฐาน เมตตา อุเบกขา 10 ประการนี้ ที่พระองค์ทรงกระทำชื่อว่า บารมี
3. บารมี คือ ธรรมที่ขัดเกลาสัตว์อื่นให้หมดจดจากมลทินคือกิเลสซึ่ง เมตตา และ อุเบกขา เป็นบารมี เพราะเมตตาเป็นธรรมที่ควรมีในที่ทั้งปวงในชีวิตประจำวัน เพราะโดยมาก สัตว์ไม่ได้ทุกข์ ให้เห็นที่จะทำให้เกิดกรุณาสงสารสัตว์ที่ประสบทุกข์ แต่การมีเมตตา ปรารถนาความสุขให้คนอื่น ย่อมเป็นสิ่งที่ควรเจริญในชีวิตประจำวัน และเป็นรากฐาน ให้เกิด มุทิตา ยินดีในความสุขของคนอื่นได้ เพราะมีเมตตา เพราะฉะนั้น มุทิตา ก็มีเหตุมาจาก เมตตา และอุเบกขา ก็เป็นการวางเฉยด้วยปัญญา ซึ่งมีความสำคัญมาก ในการเจริญกุศลประการต่างๆ เพื่อถึงฝั่ง คือ การดับกิเลส ครับ

ส่วน กรุณา แม้ไม่ได้เป็นบารมี เพราะไม่ได้เกิดทั่วไปง่ายในชีวิตประจำวัน แต่ก็แสดงว่า กรุณา คือ ความสงสารสัตว์โลก ของพระโพธิสัตว์ ย่อมเป็นปัจจัยให้เกิดบารมีต่างๆ ได้ เพราะสงสารที่สัตว์เวียนว่าย ทุกข์ในสังสารวัฏฏ์ จึงเจริญอบรมปัญญาและกุศลธรรมประการต่างๆ ที่เป็นบารมี ครับ

ขออนุโมทนา

ขอบคุณครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ความดี เป็นสิ่งที่ควรกระทำ ไม่ว่าจะเป็นความดีประเภทใดก็ตาม เพราะถ้าความดีไม่เกิด ก็ย่อมจะเป็นโอกาสที่อกุศลจะเกิดเพิ่มมากยิ่งขึ้น ถ้าเห็นใครประสบกับความทุกข์ความเดือดร้อน ก็เป็นโอกาสที่กุศลจะเกิด ช่วยเหลือเขาให้พ้นจากความเดือดร้อนนั้น เท่าที่จะเป็นไปได้ ก็เป็นกรุณาที่เกิดขึ้นเป็นไปในขณะนั้น ถ้าเห็นใครได้ดีมีสุข ก็ควรจะได้พลอยยินดีด้วยในกุศลที่เขาได้กระทำ จึงทำให้เขาได้ดีมีสุข แทนที่จะเกิดความริษยา ซึ่งก็ต้องมีพื้นฐานมาจากเมตตา เพราะมีเมตตาจึงช่วยเหลือ เพราะมีเมตตา จึงพลอยยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดีมีความสุข ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

กราบขอบพระคุณยินดีในกุศลทุกท่านด้วยความเคารพค่ะ