ผู้มีเวรมาก - บุคคลเวร - อกุศลเวร - ผู้มากไปด้วยโทษ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
อรรถกถาปฐมอขันติสูตร
พึงทราบวินิจฉัยในปฐมอขันติสูตรที่ ๕ ดังต่อไปนี้:-
บทว่า เวรพหุโล ได้แก่ เป็นผู้มีเวรมาก ด้วยบุคคลเวรบ้าง ด้วยอกุศลเวรบ้าง
บทว่า วชฺชพหุโล คือ เป็นผู้มากไปด้วยโทษ.
ขอเรียนถามความหมายและความเป็นธรรมะของคำเหล่านี้ค่ะ
ผู้มีเวรมาก - บุคคลเวร - อกุศลเวร - ผู้มากไปด้วยโทษ
ขอขอบพระคุณ และ อนุโมทนาเป็นอย่างยิ่ง สำหรับคำตอบค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ผู้มีเวรมาก หมายถึง มากไปด้วยเวรประเภทต่างๆ มี บุคคลเวร และ อกุศลเวร
บุคคลเวร หมายถึง คนที่ไม่ชอบ ที่เป็นสัตว์บุคคลที่ไม่ชอบ คนที่ไม่อดทน
อกุศลเวร คือ คนที่ไม่อดทนในขณะนั้น ก็มีเวร คือ อกุศลธรรม มีโทสเจตสิก เป็นต้น ที่เป็นอกุศลเวรในขณะนั้น เมื่อเกิดความไม่อดทนบ่อยๆ ก็มากไปด้วย อกุศลเวร
ผู้มากไปด้วยโทษ หมายถึง มากไปด้วยโทษ คือ อกุศล และมากไปด้วยโทษ คือ บาปธรรม ที่เกิดจากการไม่อดทน บาปธรรมที่เกิดขึ้น เป็นโทษ ไม่ดี เมื่อไม่อดทนบ่อยๆ ย่อมเป็นผู้มากด้วยโทษ คือ บาป อกุศลธรรม ครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ธรรมเป็นสิ่งที่มีจริงๆ แม้แต่ความโกรธ ความไม่พอใจ ก็เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ถ้าไม่สะสมธรรมทางฝ่ายดี คือ กุศลธรรมเลย ไม่อดทน พอถูกคนอื่นว่า หรือได้รับกระทบสิ่งที่ไม่น่าปรารถนา ก็จะมีการโกรธตอบ หรือประทุษร้ายผู้อื่น กระทำอกุศลกรรมประการต่างๆ ขณะนั้น เวร เกิดขึ้นกับตนเองแล้ว และเป็นโทษกับตนเองด้วย เพราะเป็นการสะสมอกุศล ที่จะเป็นเหตุให้เกิดผลที่ไม่ดีในภายหน้า
พระธรรมที่พระสัมมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เป็นเครื่องเตือนที่ดีทุกแง่มุมของชีวิต เพื่อเห็นโทษของอกุศล และเห็นคุณของกุศลที่จะเกื้อกูลให้ค่อยๆ ออกห่างจากอกุศล แล้วสะสมกุศล เป็นที่พึ่งให้กับตนเองต่อไป และที่ขาดไม่ได้เลย คือฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
คนที่รักษาศีลห้า ฯลฯ ชื่อว่าให้ความไม่มีภัย ไม่มีเวร ค่ะ
