จะมีโอกาสสามารถรู้แจ้งอริยสัจธรรมได้หรือไม่
จำจำนวนหรือรายละเอียดของจิตเจตสิกไม่ค่อยได้ จะมีโอกาสสามารถรู้แจ้งอริยสัจธรรมได้หรือไม่
ถ้าเข้าใจการเจริญสติปัฎฐานในชีวิตประจำวันทั้ง ๖ ทาง แต่เวลาอ่านหนังสือหรือฟังพระธรรมมักจะจำจำนวนหรือรายละเอียดของจิตเจตสิกไม่ค่อยได้ ไม่ทราบว่าการเข้าใจและระลึกรู้ลักษณะสภาพธรรมะตามความเป็นจริงในชีวิตประจำวัน ทั้ง ๖ ทางและฟังพระธรรมตามโอกาส แต่จำจำนวนหรือรายละเอียดของจิตเจตสิกไม่ค่อยได้ จะมีโอกาสสามารถรู้แจ้งอริยสัจธรรมได้หรือไม่
ขอขอบพระคุณครับ
ผู้ที่จะรู้แจ้งอริยสัจจธรรมได้ เพราะการอบรมเจริญสติปัฏฐาน จนปัญญามีกำลังบริบูรณ์ อริยมรรคเกิดขึ้น กระทำกิจพร้อมกันทั้ง ๘ องค์ เป็นโลกุตตรจิต ประหานกิเลสได้ตามลำดับมรรค และการอบรมเจริญสติปัฏฐาน เพื่อการรู้แจ้งอริยสัจจต้องใช้เวลานานมาก ไม่ใช่เพียงชาติเดียว สองชาติ หรือไม่ใช่เพียงร้อยชาติ หรือพันชาติ ต้องมากกว่านั้น ใช้เวลาเป็นกัปๆ จึงจะบรรลุได้ เพราะฉะนั้น ไม่ควรกังวลเรื่องนี้ขอให้ค่อยๆ สะสมอบรมความรู้ ความเข้าใจไปเรื่อยๆ จนกว่าเหตุจะสมควรแก่ผล การบรรลุธรรมเป็นผลของการสะสมอบรมเจริญปัญญา ในชาตินี้ได้เกิดเป็นมนุษย์ ได้ฟังพระสัทธรรม ได้ความเห็นถูกต้องก็เป็นบุญมากแล้ว ส่วนการจำความรู้ความเข้าใจ ก็รู้เท่าที่รู้ได้ จำเท่าที่จำได้ ควรพยายามศึกษาต่อไป เมื่อศึกษามากขึ้นย่อมเข้าใจและจำได้มากยิ่งขึ้น
เราจำตัวเลขของเจตสิกไม่ได้ไม่เป็นไรค่ะ สำคัญที่ความเข้าใจ ถ้าเราเข้าใจตายไปก็ไม่สูญหาย แต่ถ้าเราจำได้แต่ไม่เข้าใจ ตายไปก็ลืมหมด เปรียบเหมือนเราเรียนภาษาอะไรก็ได้ ตายไปแล้วก็ลืม ต้องเริ่มต้นเรียนใหม่ แต่ความเข้าใจคือปัญญาติดตัวไปในภพหน้าค่ะ
จะจำชื่อหรือว่าจะจำลักษณะของสภาพธัมมะที่มีในขณะนี้ ที่ได้แสดงในหนังสือ ดังนั้น ต้องเข้าใจว่า ปัญญาจะต้องรู้อะไร รู้ชื่อธัมมะ หรือ รู้ลักษณะของสภาพธัมมะเพื่อประจักษ์ว่าเป็นนามธรรม หรือ รูปธรรม ครับ
จำเท่าที่จำได้ เข้าใจเท่าที่เข้าใจได้ ตามกำลังปัญญาของแต่ละท่าน จะให้รู้เท่ารู้เหมือนกับผู้ที่ทรงตรัสรู้หรือพระอริยสาวก คงเป็นไปไม่ได้ เพราะสะสมเหตุมาต่างกัน การจำสิ่งใดถ้าสิ่งนั้นเกื้อกูลต่อการอบรมเจริญปัญญา ก็เป็นการสมควร ถ้าไม่เหลือวิสัย พระพุทธวัจนะทุกคำเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ มิฉะนั้น จะไม่ทรงตรัสและทรงแสดง ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับอัธยาศัยของสาวกคือผู้ฟัง