การเผยแพร่ธรรมะ
มีคำกล่าวว่า การเผยแพร่ธรรมะได้บุญมาก แต่ถ้าความรู้ที่เผยแพร่นั้น ไม่ได้เป็นพระสัทธรรม แต่เป็นมิจฉาทิฏฐิ ผู้เผยแพร่จะบาปมั้ยคะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ขณะใดมีเจตนาที่ดี ให้ผู้อื่นเข้าใจธรรม เป็นจิตที่เป็นกุศลในขณะหนึ่ง แต่ขณะที่สอนผิด ขณะนั้นก็ต้องเป็นความเห็นผิด ในขณะนั้น เป็นอกุศลในขณะนั้น เพราะขณะนั้นมีความไม่รู้เกิดร่วมด้วย เพราะไม่รู้จึงเห็นผิด แม้ไม่มีเจตนาที่จะบิดเบือนคำสอน แต่ขณะนั้นเข้าใจผิด และสอนในสิ่งที่ผิด ก็เป็นอกุศลในขณะนั้น ดังนั้นจึงไม่สามารถที่จะเอา กุศล กับ อกุศล มาปนกัน หักล้างกันได้เลย เจตนาหวังดีมี เป็นกุศล แต่สอนผิด ก็เป็นอกุศลในขณะนั้น ครับ ซึ่งการสอนผิด ทำให้ผู้อื่นเข้าใจผิด ก็มีโทษมาก เป็นบาป
การแสดงธรรมที่ผิดจากพระธรรมคำสอนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เป็นอันตรายมาก เพราะเหตุว่า ตนเองเห็นผิดแล้วยังเผยแพร่ความเห็นผิดให้กับคนอื่นด้วย เป็นการกล่าวตู่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นการทำลายพระศาสนา ทำให้คนเข้าใจผิด นำผู้คนออกจากสัทธรรม หันหลังให้คำสอนที่แท้จริง ดังนั้นเครื่องป้องกันความเห็นผิด ก็ต้องเป็นผู้ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมด้วยความละเอียดรอบคอบ อาศัยพระธรรมคำสอนเป็นที่พึ่ง ไม่คิดธรรมเอาเอง เมื่อเข้าใจอย่างถูกต้อง ก็จะสามารถเกื้อกูลให้ผู้อื่นได้เข้าใจอย่างถูกต้องตามไปด้วยครับ ดังข้อความในพระไตรปิฎกที่ว่า ผู้ที่เผยแพร่ สั่งสอนธรรมที่ผิดมีโทษมาก ดังนี้
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้าที่ 558
อสัตบุรุษยิ่งกว่าอัสตบุรุษ เป็นไฉน บุคคลบางคนเป็นผู้มีความเห็นผิด ฯลฯ มีวิมุตติผิดด้วยตนเองด้วย ชักชวนผู้อื่นให้เป็นอย่างนั้นด้วยนี้เรียกว่า อสัตบุรุษยิ่งกว่าอสัตบุรุษ.
[เล่มที่ 33] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย เอกนิบาต-ทุกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 192
[๑๙๕] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ผู้ที่ชักชวนเข้าในธรรมวินัยที่กล่าวไว้ชั่ว ๑ ผู้ที่ถูกชักชวนแล้วปฏิบัติเพื่อความเป็นอย่างนั้น ๑ คนทั้งหมดนั้น ย่อมประสบกรรม มิใช่บุญ เป็นอันมาก ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะธรรมท่านกล่าวไว้ชั่ว
เชิญคลิกอ่านที่นี่ ครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ให้ความเห็นผิด ไม่มีทางที่จะเป็นบุญได้เลย ตนเองเข้าใจคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงแล้ว ยังทำให้คนอื่นเห็นผิดไปด้วย ตนเองออกจากพระสัทธรรมแล้ว ยังทำให้ผู้อื่นออกจากพระสัทธรรมด้วย เป็นอันตรายมากความเห็นผิดแพร่ระบาดไปอย่างรวดเร็ว ผู้ที่ประกอบด้วยความเห็นผิด แล้วชักนำให้คนอื่นหลงผิดตามไปด้วยนั้นเป็นบุคคลที่เป็นอันตรายมาก เป็นผู้ทำลายคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แม้จะมีเพียงคนเดียว ก็มีแต่จะเป็นโทษแก่ชนหมู่มากโดยส่วนเดียว
เครื่องป้องกันความเห็นผิด ก็คือความเข้าใจถูกเห็นถูกในธรรม ตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ซึ่งจะต้องเริ่มต้นที่ค่อยๆ ฟัง ค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทีละเล็กทีละน้อย มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง ไม่ใช่พึ่งสิ่งอื่น
ถ้ามีความเข้าใจในเหตุในผล ก็จะไม่หลงไปในทางที่ผิด และความเข้าใจที่ถูกต้องนี้เอง จะเป็นที่พึ่งได้อย่างแท้จริง เป็นประโยชน์เกื้อกูลทั้งแก่ตนเองและยังสามารถเกื้อกูลให้ผู้อื่นได้มีความเข้าใจที่ถูกต้องด้วย
เพราะฉะนั้นแล้ว จึงควรอย่างยิ่ง ที่จะได้ฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ เพราะเป็นทางเดียวที่จะทำให้กิเลสทั้งหลาย มีความเห็นผิด และความไม่รู้ เป็นต้น ลดน้อยลงได้ครับ
..ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
