อยากเรียนสอบถามอาจารย์เรื่องการฉลาดทำบุญตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ครับ
อยากเรียนสอบถามอาจารย์เรื่องการฉลาดทำบุญครับ ถ้าพูดถึงหลักสัปปุริสธรรม 7 เช่น การให้หนังสือธรรมะไทยกับพระต่างชาติผู้ปฏิบัติดีกับให้กับผู้เรียนพระธรรม แบบไหนจะเป็นการฉลาดทำบุญครับ เพราะถ้าพิจารณาหลักปุคคลปโรปรัญญุตาแล้ว ความคิดของผม คิดว่าแม้ท่านจะเป็นพระต่างชาติที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ แต่ท่านอ่านภาษาไทยไม่ได้ครับ จึงคิดว่าประโยชน์จะน้อยกว่า ถ้ามอบให้ผู้สนใจเรียนธรรม น่าจะได้ประโยชน์แม้ท่านจะเป็นเพียงผู้ฝึกฝนตน แต่ท่านมีความสนใจและอ่านภาษาไทยได้ครับ เรียนอาจารย์ชี้แนะผมด้วยครับ ขอบคุณ สาธุ สาธุ สาธุครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ต้องเข้าใจตั้งแต่คำแรก คือ คำว่า บุญ เป็นความดีที่ชำระจิตให้สะอาด ซึ่งโอกาสแห่งการเกิดขึ้นของบุญนั้น ก็มีมากทีเดียว ถ้าเป็นผู้เห็นประโยชน์หรือรู้คุณค่าของบุญ ไม่ว่าจะเป็นโอกาสของทาน คือ การให้สิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น การวิรัติงดเว้นจากการกระทำอกุศลกรรมทั้งหลาย การอบรมเจริญปัญญา การอุทิศส่วนกุศล การอนุโมทนาชื่นชมในคุณความดีของผู้อื่น การขวนขวายในสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น การฟังธรรม การแสดงธรรม การกระทำความเห็นให้ตรง ล้วนเป็นความดีที่สามารถเกิดขึ้นได้ในชีวิตประจำวัน ในกรณีที่พบพระภิกษุต่างชาติ ในเมื่อท่านอ่านหนังสือภาษาไทยไม่ได้ ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องถวายหนังสือธรรมที่ท่านอ่านไม่ได้ แต่สามารถเจริญกุศลอย่างอื่นได้ ด้วยการถวายในสิ่งที่เหมาะควรแก่ท่าน หรือ แม้เพียงความเป็นผู้เคารพกราบไหว้ ความดีก็เกิดขึ้นเป็นไปแล้วในขณะนั้น สำหรับหนังสือธรรม ที่เป็นไปตามพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจริงๆ ก็ควรที่จะมอบให้กับผู้ที่สนใจเห็นประโยชน์เท่านั้น ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
เป็นตัวตนทั้งนั้นที่จะได้บุญ (สภาพที่ผ่องใสขณะนั้น) แม้การยกมือนอบน้อมท่านขณะนั้นก็เป็นกุศลแล้วค่ะ ไม่คิดที่ว่าท่านเป็นพระต่างชาติ ธรรมะไม่มีขอบเขต ไม่มีชาติ ทุกอย่างขณะนั้นก็เป็นกุศลจิตเพราะรู้ เข้าใจในคำว่าธรรมะคืออะไร ระลึกได้เพราะอบรมมา ไม่มีพระภิกษุ มีแต่จิตหรือธาตุรู้ ขาดการฟัง ศึกษาไม่ได้เลยค่ะ
