การฟังสิ่งที่เลิศ
กรุณาอธิบายของการฟังสิ่งที่เลิศ เสมือนการรองรับมธุรสที่พระผู้มีพระภาคเจ้าจะทรงแสดง ท่านอาจารย์สุจินต์ อุปมาได้ไพเราะจับใจยิ่ง กราบขอบพระคุณค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาัสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระธรรมเป็นสิ่งที่เลิศประเสริฐสูงสุด แม้พระพุทธเจ้าก็ทรงเคารพในพระธรรม เพราะนำมาซึ่งความสุขที่ประเสริฐ ไม่มีโทษ ดับทุกข์ได้จนหมดสิ้น เพราะฉะนั้น การได้ฟังศึกษาพระธรรม ก็เหมือนเอาภาชนะที่เลิศ รองรับ สิ่งที่เลิศสูงสุด ผู้ที่มีศรัทธา ย่อมได้รับประโยชน์ จากสิ่งที่ได้ฟัง ที่มีค่า และ ย่อมได้สิ่งที่มีค่า คือ รัตนะ ที่เป็นปัญญาความเข้าใจถูก และ กุศลธรรมอื่นๆ ครับ
พระวินัยปิฎก มหาวรรค เล่ม ๔ ภาค ๑ - หน้าที่ 33
เราเปิดประตูอมตะแก่ท่านแล้ว สัตว์
เหล่าใดจะฟัง จงปล่อยศรัทธามาเถิด ดูก่อน
พรหม เพราะเรามีความสำคัญในความลำ-
บาก จึงไม่แสดงธรรมที่เราคล่องแคล่ว
ประณีต ในหมู่มนุษย์.
คำบรรยายท่านอาจารย์สุจินต์ ดังนี้
การแสดงพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคได้ทรงแสดง เพื่อประโยชน์แก่สัตว์โลกนั้น ดุจวางสิ่งของนับพันอย่างลงทุกประตูเรือนที่พระธรรมไปถึง แล้วแต่ใครจะเปิดประตูรับสมบัติมหาศาลที่กองไว้ให้ที่หน้าประตูเรือน หรือบางคนอาจจะไม่เปิดประตูเลย เพราะเหตุว่า ไม่เห็นคุณของพระธรรม ทั้งนั้นก็แล้วแต่อวิชชาและปัญญาของแต่ละบุคคล เพราะเหตุว่าการฟังพระธรรมจะมีประโยชน์ทั้งหมด ทุกกาล บางทีโอกาสนี้อาจจะไม่สามารถประพฤติปฏิบัติตามได้ แต่เมื่อฟังไปๆ ก็ย่อมมีปัจจัยที่จะทำให้กุศลธรรมเจริญขึ้น และอกุศลก็ค่อยๆ ลดลง แต่ให้เห็นคุณประโยชน์ของผู้แสดงพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคได้ทรงแสดง เพราะเหตุว่าเปรียบเสมือนดุจวางสิ่งของนับพันอย่างลงทุกประตูเรือนที่พระธรรมไปถึง
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ตามความเป็นจริงแล้ว บุคคลผู้ที่เห็นประโยชน์ของ ความเข้าใจพระธรรม ก็จะไม่ละเลยโอกาสของการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม เพราะเป็นหนทางเดียวที่จะทำให้ตนเองมีความเข้าใจธรรม เข้าใจสิ่งที่มีจริง เพิ่มขึ้น จะทำให้เป็นผู้ได้สะสมปัญญาต่อไป พระธรรมไม่สาธารณะกับทุกคน ผู้เห็นประโยชน์ ตั้งใจฟังตั้งใจศึกษาเท่านั้นที่จะได้รับประโยชน์จากพระธรรมที่พระองค์ทรงแสดง
ชีวิตเหลือน้อยเต็มทีแล้ว ควรที่จะได้ตระหนักถึงคุณค่าของความเข้าใจพระธรรมว่ามีคุณค่ามหาศาล เพราะธรรมเป็นการตรัสรู้และทรงแสดงโดยบุคคลผู้เลิศผู้ประเสริฐที่สุดในโลก คือ พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะเหตุว่าถ้าไม่เริ่มที่การฟัง การศึกษาในครั้งแรกๆ ก็จะไม่มีการฟัง การศึกษาในครั้งต่อๆ ไป อย่างแน่นอน ความเข้าใจพระธรรมเท่านั้น ที่จะเป็นที่พึ่งที่แท้จริงสำหรับชีวิต ดีแล้วที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ซึ่งจะได้มีโอกาสฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม ให้เข้าใจต่อไป [ดีกว่าเกิดเป็นสัตว์ในอบายภูมิ] กว่าที่อกุศลนานาประการจะค่อยๆ ละคลายลงไปได้ ก็ด้วยความเข้าใจเพิ่มขึ้น นั่นเอง ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
