ภิกษุยืนรับบิณฑบาต
ตามปกติพระภิกษุจะเดินบิณฑบาต เมื่อมีผู้ถวายภัต ท่านจึงหยุดรับภัตของผู้ถวาย ในปัจจุบันมีพระภิกษุบางรูปไม่เดินบิณฑบาต แต่จะยืนในจุดเดิมเพื่อรับบิณฑบาตร ขอเรียนถามว่ามีพระวินัยบัญญัติในเรื่องการยืนรับบิณฑบาตหรือไม่ และเป็นการสมควรหรือไม่ที่พระภิกษุจะยืนรอรับบิณฑบาตครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ตามพระวินัยบัญญัติ พระภิกษุจะต้องเดินไปตามลำดับตรอก (ตามลำดับบ้าน) พระภิกษุ ต้องเดินเที่ยวบิณฑบาต ไม่ใช่ยืนรออยู่ที่หนึ่งที่ใดประจำที่ ต้องเป็นผู้เที่ยวไปด้วยปลีแข้ง ไม่ใช่ยืนรออยู่ที่เดิม อย่างนั้นไม่ควรครับ และที่สำคัญ การออกรับบิณฑบาตของพระภิกษุนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงบัญญัติสิกขาบทไว้หลายข้อ เพื่อให้พระภิกษุได้สำรวมตาม รับอาหารบิณฑบาตด้วยความเคารพ แลดูแต่ในบาตรในขณะรับอาหารบิณฑบาต ไม่มองดูหน้าของผู้ถวาย ไม่รับอาหารเกินขอบบาตร เป็นต้น พระภิกษุที่ท่านรักษาพระวินัยจริงๆ ท่านจะไม่รับอาหารเกินขอบบาตร เพราะถ้ารับอาหารเกินขอบบาตร เป็นอาบัติและ แสดงถึงความเป็นผู้มักมาก ไม่นำมาซึ่งความเลื่อมใสแก่ผู้พบเห็น เพราะเพศของบรรพชิต จะต้องเป็นเพศที่ขัดเกลากิเลสเป็นอย่างยิ่ง ครับ ขออนุโมทนา
น่าเห็นใจในการที่เข้าใจพระวินัยที่ผิดๆ พระบางรูปก็กล่าวว่ามีพระพุทธรูปแล้ว เป็นพระพุทธ ส่วนพระธรรมพระรูปนั้นก็สวดอะไรก็ไม่รู้ให้ไปแล้ว พระสงฆ์ก็อยู่นี่ยืนประกาศอยู่ ดังนั้นเชิญทำบุญเลย คนละบาท สองบาท เดี๋ยวก็มากเอง ที่นำมากล่าว ไม่ได้หวั่นไหวไปในความกระทำของพระภิกษุท่านนั้น ยังคงเคารพในตัวท่าน แต่ความเข้าใจที่ถูกเพราะเกิดจากการฟัง ก็ไม่ได้ทำตามท่าน ท่านก็สะสมความไม่รู้ของท่านต่อไป น่าเห็นใจจริงๆ ค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระภิกษุในพระธรรมวินัยนี้ เดินบิณฑบาต ตามลำดับบ้าน ได้เพียงพอต่อการยังอัตภาพให้เป็นไปได้แล้ว ก็กลับ มาฉันด้วยความเป็นผู้เห็นคุณของศรัทธาของชาวบ้านที่ถวายอาหารด้วยศรัทธาเพื่อจะได้อบรมเจริญปัญญาขัดเกลากิเลสของตนเอง แต่ถ้าภิกษุใดที่หยุดยืนให้คนมาใส่บาตร เป็นจุดๆ นั่นไม่ใช่ภิกษุในพระธรรมวินัยนี้ แต่เป็นผู้มักมาก ไม่สำรวม ไม่สันโดษ ไม่ได้น้อมประพฤติตามพระธรรมวินัย ล่วงละเมิดพระวินัยบัญญัติที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ ครับ
... ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ ...
ความเข้าใจถูกที่มากขึ้น ช่วยให้กระทำได้ตามความถูกต้องเพื่อการขัดเกลา จุดมุ่งหมายในการบวชเพื่อละ ไม่ใช่เพื่อยึดติด แต่ก็เป็นเรื่องที่ต้องอาศัยความเพียรอย่างมาก ขอสรรเสริญพระวินัยที่พระพุทธเจ้าได้ให้ไว้เป็นหลักเพื่อการขัดเกลาสำหรับเหล่าภิกษุทั้งหลายด้วย
