ปฏิบัติตน
เมื่ออยู่กับผู้ป่วย ในขณะที่ผู้ป่วยมีอาการเจ็บปวด ทรมานด้วยโรค เราจะฝึกตนอย่างไรไม่ให้จิตใจทรมานตามไปด้วย
ขอบพระคุณค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ตราบใดที่ยังมีกิเลส โดยเฉพาะ ถ้าผู้ป่วยเป็นบุคคลที่ติดข้อง ที่รัก ย่อมทุกข์ใจมากธรรมดา ตามเหตุปัจจัยที่จะต้องมีและสะสมมา ดั่งเช่น พระโสดาบัน แม้พระนางวิสาขา หลานตายก็เศร้าโศก เพราะฉะนั้น เมื่อมีกิเลสมากก็ทำให้ทุกข์ไป เมื่อเห็นคนป่วย คนเจ็บ คนตายที่เป็นที่รัก พระพุทธเจ้าทรงแสดงหนทาง ให้เข้าใจถูก ไม่ให้ เศร้าโศก เข้าใจถูกว่า เป็นธรรมดาที่จะต้อง โศกเศร้า ทุกข์ใจและความจริงที่เป็นหนทางการดับกิเลส คือ การเข้าใจถูกว่า แม้ความทุกข์ใจที่เกิดขึ้น ไม่ใช่เรา แต่เป็นธรรมที่เป็นไป แม้จะหาวิธี ให้คิด ทุกข์น้อยลง แต่ไม่ใช่หนทางการดับกิเลส เพราะไม่ได้รู้ความจริงว่าเป็ธรรม ไม่ใช่เรา ครับ
การฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม ในหนทางที่ถูกต้อง จึงไม่ใช่เรื่องที่จะละทุกข์ แต่ให้เข้าใจถูกในความทุกข์ทีเ่กิดขึ้นว่าเป็นแต่เพียงธรรมไม่ใช่เรา ครับ อันเป็นหนทางละทุกข์ตามที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงที่ถูกต้องแท้จริง ครับ ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ไม่มีตัวตนที่จะไปทำอะไรได้ สำคัญที่สุดคือความเข้าใจถูกเห็นถูก ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใดก็ตาม ปัญญาความเข้าใจถูกเห็นถูก เป็นที่พึ่งได้เสมอ เข้าใจความจริง เข้าใจถึงความที่สัตว์โลกแต่ละคนมีกรรมเป็นของของตน ก็เป็นเครื่องปรุงแต่งทำในสิ่งที่ดี ช่วยเหลือเท่าที่จะทำได้ ขณะที่ความดีเกิดขึ้นเป็นไป นั้น อกุศล เกิดไม่ได้เลย ความเสียใจ เกิดไม่ได้ในขณะนั้น ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
