สารธรรมจากบ้านใบแก้ว จ.ประจวบคีรีขันธ์ ๑๔ ก.ค. ๒๕๕๘

@ เพื่อนบอกว่าจิตใจไม่สบายเลย เพื่อนก็เข้าใจว่า ความไม่สบายใจก็เป็นตัวเขา เป็นเขาตลอด เพราะฉะนั้น ที่ทุกข์เพราะไม่รู้ค่ะ จนกว่าจะค่อยๆ เข้าใจว่าเป็นธรรมเป็นไปตามเหตุปัจจัย ไม่ใชเราเลย ค่ะ

@ เพื่อนเป็นทุกข์ บอกเพื่อนอย่าเป็นทุกข์ได้ไหมครับ ไม่สามารถให้หายได้เลย ต่อเมื่อได้เข้าใจความจริง เข้าใจว่าทุกข์มีจริง เป็นธรรม ค่ะ

@ ประโยชน์ที่ได้มาที่นี้ ฟังวันนี้ ประโยชน์คือความเข้าใจถูกในสิ่งที่มีจริง ที่ได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า เป็นเบื้องต้นตามลำดับ จนกระทั่งความเข้าใจถูกเริ่มมี และ จนกระทั่งความมั่นคงอยู่ในใจว่ามีแต่ธรรมไม่ใช่เรา

@เงินทอง ไม่สามารถซื้อปัญญาได้ นอกจากปัญญาที่เกิดจากการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมที่จะค่อยๆ มั่นคงว่า เป็นธรรมไม่ใช่เรา เกิดจากเหตุปัจจัย

@ ยุคนี้เป็นยุคปฏิบัติ และ ปฏิบัติคืออะไร ไม่รู้ เพราะฉะนั้น ยุคนี้ คือ ยุคไม่รู้

@ มีคนชวนไป ไปปฏิบัติ ไปแล้วไม่รู้ เมื่อไปแล้วไม่รู้ จะไปอีกไหม

@ ถ้ามีความเห็นที่ถูกต้อง ก็จะทิ้งความเห็นผิด แต่ถ้ายังมีความเห็นผิด ก็จะไม่ทิ้งความเห็นผิด ซึ่งเป็นอนัตตา ค่ะ

@ ถ้ามีปริยัติ มีความเข้าใจถูก จะทำตามคนที่ไม่รู้ไหม เพราะ ความเข้าใจถูก ย่อมไม่พาไปทางผิด

@ ฟังแล้วโล่งใจ สบายใจไหม ชีวิตนี้สั้นมาก เป็นผู้มีเมตตา หวังดีต่อผู้ไม่รู้ หวังดีต่อผู้ประพฤติผิด กล่าวธรรมเพื่อประโยชน์

@ พระสารีบุตร ยังไม่ได้เป็นพระสารีบุตร ยังไม่บรรลุธรรม ก็ฟังธรรมจากพระอัสสชิ ก็รู้แจ้งธรรม ตามความเป็นจริงได้ เมื่อปัญญาถึงพร้อม ไม่ว่าที่ไหน ค่ะ

@ พอโกรธเกิดขึ้น ต้องเรียกไหม คะ ไม่ต้องเรียกเลย เพราะ มีลักษณะอยู่แล้ว ค่ะ

@ พอได้ยินคำว่า บุญ เหมือนวัตถุที่จะได้ แต่ จริงๆ เป็นธรรม ถ้าเป็นบุญจริงๆ ก็คือ ธรรมฝ่ายดีงาม ที่สามารถจะขัดเกลากิเลส เมื่อจิตใจดีงามเกิดขึ้น ย่อมสละสิ่งที่เป็นประโยชน์กับคนอื่น เพราะฉะนั้นถ้าไปวัดต้องการอะไร ถ้ากระทำด้วยความหวังเป็นบุญไหม คะ ไม่ใช่บุญ แต่การ กระทำใดโดยไม่หวัง เป็นบุญ ให้คนในบ้านเป็นบุญไหม หรือ หวังให้เขาตอบแทนทำงานดีๆ เพราะฉะนั้น พระธรรมเป็นเรื่องที่ตรงอย่างยิ่ง ถ้าจิตใจที่ดีงามเกิดขึ้น ไม่ว่ากับใคร ก็เป็นบุญ

@ จะไปไหนคะ เนี่ย ทีละคำให้เข้าใจ ไม่ต้องไปไหนไกล ค่อยๆ เข้าใจไป คะ

@ ชาตินี้จะเป็นชาติก่อนของชาติหน้า ก็สะสมบุญไป ในการเข้าใจพระธรรม

@ วันนี้ มีทุกข์หรือยัง ถ้าไม่รู้ก็ไม่เดือดร้อน เพราะ เหมือนไม่ได้ทุกข์อะไร แต่ความจริง แม้ขณะที่รับประทานอาหาร ขณะที่ทาน มีรสเดียว หรือ หลายรส แต่ เพราะ มีความยินดีพอใจในสุข ก็ไปหาสุขอื่น อีก รสอื่นอีก ก็แสดงถึงความแปรปรวนไป ของความสุขนั้น ก็เป็น ทุกข์

@ ทุกวันนี้สุขจริง หรือ ถ้าสุขจริงๆ ก็ไม่ต้องขวนขวายไปไหน

@ ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ยั่งยืน ร่างกายเจ็บ รักษาได้ หายได้ ใจเจ็บ รักษาได้ หายได้เหมือนกันเพราะฉะนั้น สิ่งที่เกิดขึ้น ชั่วคราวและหมดไป ไม่เหลือเลย เป็นสังขารทุกข์ และ ไม่มีเรา มีแต่ธรรมแต่ละหนึ่งจริงๆ ค่ะ

@ การจะละกิเลส ต้องอบรมปัญญายาวนาน และ บารมี 10 ที่เป็นความดีประการต่างๆ ที่จะละขัดเกลากิเลส

@ ธรรมดาไม่รู้สึกก็เพ้อกันไป แต่พอศึกษาธรรม ก็เพ้อกันไปในธรรม กล่าวธรรมเข้าใจหรือเปล่า

@ เวลากล่าวธรรม ทำไมเราต้องอ้างอิงคนอื่น มี พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งหรือเปล่า

@ ลึกซึ้งมากไหม คะ ละเอียดไหม คะ ธรรม นั่นคือ อภิธรรม

@ อภิธรรมอยู่ที่ไหน เดี๋ยวนี้มีไหม กำลังเรียน กำลังฟังอภิธรรมหรือเปล่า ไม่ได้อยู่ในตำรา