จิตที่ไม่เสื่อมมาจากความตั้งมั่นของจิต

โปรดศึกษาพระธรรมจากพระไตรปิฎกจะดีกว่า ถ้าคิดเองหรือใช้ภาษาของเรา เองย่อมไม่ตรงกับสภาวธรรม ผู้ที่ศึกษาพระธรรมคำสอนต้องศึกษาจากปริยัติธรรม ก่อน ถ้าไปผึกโดยไม่มีความเข้าใจไม่ทราบว่าฝึกฝนอะไร เพื่ออะไร ขณะฝึกรู้อะไร และตรงกับพระธรรมคำสอนหรือไม่ ขอแนะนำให้เริ่มศึกษาพระธรรมคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าก่อน

[เล่มที่ 39] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 15

ดูก่อนอานนท์ ก็สัตว์ทั้งหลายที่มีชาติความเกิด เป็นธรรมดา อาศัยเราตลาคตเป็นกัลยาณมิตร ย่อม หลุดพ้น จากชาติดังนี้ ฉันใด แต่ในที่นี้ บุคคลเมื่อ จะหลุดพ้น ด้วยอานุภาพแห่งสรณะ คือ พระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ ท่านก็กล่าวว่า บุคคลอาศัย สรณะนี้ย่อมหลุดพ้นจากทุกข์ ทั้งปวง ดังนี้ ก็ฉันนั้น.

ครั้งพุทธกาล พระเทวทัตได้ฌาณจิต เหาะเหิน เดินอากาศได้ แต่มีจิตคิด อยากเป็นใหญ่ ฌาณจิตก็เสื่อมแล้ว เหาะไม่ได้ ต้องเดินดิน อยากให้ฟังธรรมะทุกๆ วันค่ะ เรื่องจิตปรมัตถ์ก็ดีนะ

ไม่เป็นไรนะ เรามาแลกเปลี่ยนความคิดกันได้ ที่สำคัญ ลองพิจารณาเหตุผลที่ พระพุทธองค์ทรงแสดงว่าธัมมะที่เราๆ ท่านๆ หากัน อยู่ที่ไหน ขณะนี้หรือเปล่า แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้ครับ ว่าธัมมะคืออะไร ลองอ่านและฟังไฟล์ในเวปนะครับ

อนุโมทนาด้วยครับ

ขออนุโมทนาค่ะ ตอนที่ดิฉันยังหลงทางอยู่นั้น ก็เคยคิดว่าตนเองนี้มั่นคงแล้ว เป็นผู้ที่น่าจะรอด พ้นจากอบายทุคติแน่แล้ว แต่ด้วยว่านั่นมิใช่ทาง ดิฉันกลับเหมือนคนโลเล และ รู้สึกว่า ไม่ใช่ แทรกอยู่เป็นระยะ จนได้มาฟังธรรมบรรยายจากท่าน อ.สุจินต์ โดย บังเอิญ พร้อมความรู้สึกว่า ใช่ และฟังเรื่อยๆ มา ความเป็นอนัตตาของธรรมะ ทั้งปวง แสดงให้เห็นความแปรปรวนตามสภาพ (ซึ่งเมื่อก่อนเคยคิดว่าตนเองเข้าใจคำว่า เปลี่ยนแปลงมากพอ) เป็นสิ่งที่บังคับบัญชาไม่ได้จริงๆ ดิฉันเห็นความเป็นปุถุชน ของตนเองอย่างชัดเจน และอยู่ในฐานะของผู้ซึ่งมีคติไม่แน่นอนหากแม้นว่าจุติจิตจะ เกิดขึ้นในเวลานี้ และยิ่งเข้าใจด้วยว่า ผู้ได้โลกียฌาณแล้วเสื่อมนั้นมีอยู่ เพราะผู้นั้น ไม่อาจรู้ตัวเลยว่า เกิดความยึดมั่นถือมั่น มีตัวมีตนขึ้นแล้ว ขอคุณ jirasak เป็นผู้มั่น คงในธรรมและไม่ประมาทในพระธรรมค่ะ

ขออนุโมทนากับคุณpornpaon ด้วยอีกคนครับ เนื่องเพราะเคยเป็นแบบเดียวกัน มาก่อน แล้วได้มีโอกาสมาฟังธรรมะของ อ.สุจินต์ โดยบังเอิญเช่นกัน เกิดความรู้ ความเข้าใจที่ถูกต้องมากกว่าแต่ก่อน ความสงสัยที่เคยมีมาก่อนก็ค่อยๆ กระจ่างขึ้น

ขอให้เริ่มต้นจากปริยัตินี้แหละครับ ให้มีความเข้าใจที่ถูกต้องเสียก่อนจะไปทำ อย่างอื่น จะได้ไม่ทำอะไรที่ผิดไปเป็นการสะสมความไม่รู้ให้เพิ่มพูนขึ้น เหมือนการทำ การงานหรือทำสิ่งหนึ่งสิ่งใด ถ้าเริ่มด้วยความเข้าใจแล้วทุกอย่างก็จะดำเนินไปอย่างถูก ทาง เป็นสัมมาทิฏฐิซึ่งเป็นหนึ่งในสัมมามรรคมีองค์ ๘ ด้วยครับ..

ขออนุโมทนากับคุณ jirasak ครับ

ขออนุโมทนาครับ