การปกป้องพระพุทธศาสนา ที่ดีที่สุด ต้องทำยังไง

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น   -พระพุทธศาสนา หมายถึง พระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอันเกิดจากการทรงตรัสรู้ของพระองค์ แต่ละคำที่พระองค์ตรัส เป็นไปเพื่อความเข้าใจถูกเห็นถูกโดยตลอด เป็นประโยชน์สำหรับผู้ที่ได้ฟังได้ศึกษาอย่างแท้จริง พระพุทธศาสนาไม่ได้อยู่ที่อย่างอื่น และ ใครก็ตามที่มีโอกาสได้ฟังได้ศึกษาด้วยความละเอียดรอบคอบ ความเข้าใจพระธรรมคำสอน ย่อมไม่สูญหายไปจากผู้นั้น   -การที่จะปกป้องรักษาพระพุทธศาสนา ไม่ใช่อยู่ที่บุคคลหนึ่งบุคคลใดโดยเฉพาะ แต่อยู่ที่ความเป็นผู้เห็นประโยชน์ของการได้เข้าใจความจริงที่จะต้องศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ จึงชื่อว่าช่วยกันรักษาพระพุทธศาสนามิให้เสื่อมสูญและปกป้องมิให้ใครมาบิดเบือนคำสอนของพระองค์เป็นอย่างอื่น เนื่องจากสิ่งอื่นไม่สามารถรักษาพระพุทธศาสนาไว้ได้ นอกจากความเข้าใจธรรมตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เมื่อเข้าใจความจริง ก็กล่าวความจริงตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เป็นการเผยแพร่ความจริงให้กว้างขวางยิ่งขึ้น   -บุคคลภายนอกไม่สามารถทำลายคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ แต่ผู้ที่ทำลายก็คือพุทธบริษัทนี้เอง ที่ไม่ฟังไม่ได้ศึกษาพระธรรมไม่เห็นประโยชน์ของพระธรรม ประมาทพระธรรมว่าง่าย ไม่ตั้งใจศึกษาเพื่อความเข้าใจถูกเห็นถูกจริงๆ มีเข้าใจผิดจากพระธรรมคำสอน   ชีวิตสั้นแสนสั้น ไม่รู้ว่าจะละจากโลกนี้ไปวันไหน เพราะฉะนั้นแล้ว แทนที่จะคิดถึงเรื่องอื่น ก็ควรที่จะได้ตั้งต้นที่การฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ เมื่อมีความเข้าใจถูกเห็นถูก ก็เป็นการรักษาพระธรรม ด้วยความเข้าใจถูกเห็นถูกของแต่ละคน ครับ   ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ

อนุโมทนาสาธุการครับ เข้าใจแล้วครับว่า

การปกป้องพระศาสนาที่ดีที่สุดคือ การศึกษาและปฏิบัติตามพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ รวมถึงที่สำคัญต้องศึกษาให้แตกฉาน ให้เข้าใจ เพื่อป้องกันมิให้ผู้ใดมาบิดเบือนคำสอนของพระพุทธองค์

"สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาค ประทับ ณ ป่าไผ่ ใกล้เมืองมิถิลา ลำดับนั้น พระกิมพิละ เข้าไปเฝ้าพระภูมีพระภาค ถวายบังคม นั่ง ณ ส่วนข้างหนึ่ง แล้วกราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อะไรหนอเป็นเหตุ เป็นปัจจัยทำให้พระสัทธรรมไม่ตั้งอยู่ยั่งยืน ในเมื่อพระตถาคตเจ้าปรินิพพานแล้ว

ดูก่อนกิมพิละ เมื่อตถาคตเจ้าปรินิพพานแล้ว ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ในพระธรรมวินัยนี้ ไม่เคารพ ไม่ยำเกรง ในพระศาสดา ในพระสงฆ์ ในการศึกษา ไม่เคารพยำเกรงกันและกัน นี้แล กิมพิละ เป็นเหตุ เป็นปัจจัยที่ทำให้พระสัทธรรม ไม่ตั้งอยู่ได้นานในเมื่อตถาคตปรินิพพานนานแล้ว

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ