พุทธพาณิชย์บาปหรือไม่

ต้องเข้าใจว่าบาป หมายถึง สภาพจิตที่ไม่ดีเป็นอกุศลกรรม ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน เสียหายหรือ การกระทำดูหมิ่นดูแคลน เป็นต้น การกระทำธุรกิจเกี่ยวกับร้านขาย หนังสือธรรมะหรือการจำหน่ายเครื่องอัฏฐบริขาร และพระพุทธรูป เป็นต้น ถ้ากระทำ ไปด้วยความซื่อสัตย์สุจริตไม่ขัดกับศีลและธรรมะแต่อย่างใด

ขึ้นอยู่กับเจตนาที่เป็นกุศลหรืออกุศล เช่น เราให้เช่าพระพุทธรูป เป็นเครื่อง หมายเตือนให้คนทำความดี มีศรัทธา เชื่อกรรมและผลของกรรม เป็นต้น ไม่บาป หรอกค่ะ ถ้าเราทำอาชีพสุจริต

ขอบคุณมากค่ะ แต่จริงๆ ก็ยังมีโลภะอยู่ส่วนหนึ่งที่หวังกำไร จากความนิยมของตลาดด้วยน่ะค่ะ

ความเข้าใจเรื่อง บาป

บาป หรือ อกุศล มีหลายระดับ อกุศลที่อยู่ภายในใจ ไม่ได้ล่วงออกมาทาง กาย วาจาก็เป็นอกุศลจิต เช่น โลภะที่คุณกล่าวว่าหวังกำไร ส่วนขณะที่ล่วงออกมาทาง กาย วาจา แล้วแต่ไม่ได้เป็นอกุศลกรรมบถ คือ ไม่ล่วงศีล ก็เป็นอกุศลกรรม แต่ไม่ เป็นอกุศลกรรมบถ เช่น ขณะที่คุณขายของมีการแสดงออกมา ทางกาย วาจา บ้าง แต่ไม่ได้ล่วงศีล เช่น ไม่ได้พูดเท็จ เป็นต้น ดังที่คุณขาย พระ เครื่องราง กับลูกค้า โดยมี โลภะ เป็นปัจจัย แต่ขณะใด ที่มีเจตนาที่เป็น อกุศล และล่วงออกมาทาง กายวาจา จนล่วงศีล ครบกรรมบถ เช่น โกหกลูกค้า ทำให้ลูกค้าเสียประโยชน์ อกุศลนี้ เรียกว่า อกุศลกรรมบถ ล่วงศีลแล้ว เป็นบาป หรืออกุศล ที่มีกำลัง สามารถ ทำให้นำเกิดในอบายภูมิครับ ดังนั้น การประกอบอาชีพทุกอาชีพ สำคัญที่เจตนา และระดับของอกุศลครับ

ขออนุโมทนาครับ