การห่มผ้าพระมหาเจดีย์
อยากทราบประวัติเรื่องการห่มผ้าพระมหาเจดีย์ค่ะและมีประโยชน์อย่างไรคะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กุศลจิต เป็นเครื่องบูชา เมื่อมีกุศลจิตเกิดขึ้น จึงทำการบูชาสิ่งที่ควรบูชา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือ พระรัตนตรัย (พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรม และพระอริยสงฆ์) ตามสมควร ทั้งด้วยวัตถุสิ่งของ และ ที่ประเสริฐที่สุดก็ด้วยการน้อมประพฤติปฏิบัติตามพระธรรม สำหรับการบูชาด้วยวัตถุสิ่งของนั้น ก็ตามสมควรแก่สถานที่นั้นๆ อย่างเช่น ณ เจดีย์ที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ ก็ตามสมควร เพราะเป็นไปด้วยกุศลจิต จะบูชาด้วยดอกไม้เครื่องบูชาต่างๆ ตลอดจนถึงการห่มผ้าที่พระเจดีย์ ก็เพื่อน้อมบูชาสักการะต่อสิ่งที่ประเสริฐ ทั้งหมดนั้น เพื่อน้อมบูชาระลึกถึงพระคุณอันประเสริฐ ไม่ใช่เพื่อขอให้ได้สิ่งนั้นสิ่งนี้ ซึ่งการบูชาพระเจดีย์ด้วยการห่มผ้านั้น ก็มีมาตั้งแต่ในสมัยพระพุทธเจ้าพระองค์ก่อนๆ ที่บุคคลมีผู้มีศรัทธา ได้รับประโยชน์จากพระธรรม เห็นถึงคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็มีการน้อมบูชาด้วยสิ่งนี้ สะสมเป็นเหตุที่ดีต่อไป ซึ่งแต่ละคนก็เป็นแต่ละหนึ่ง
เช่นข้อความจากขุททกนิกาย เถรคาถา ตอนหนึ่ง มีว่า
[เล่มที่ 53] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา เล่ม ๒ ภาค ๓ ตอน ๔ - หน้าที่ ๓๔๘
บุตรเศรษฐีเลื่อมใสว่า พระพุทธศาสนาเป็นเครื่องนำสัตว์ออกจากทุกข์ได้จริงหนอ, จึงล้อมสุวรรณเจดีย์ประมาณโยชน์หนึ่ง ด้วยผ้าคลุมอันทำด้วยผ้ากัมพล แล้วประดับด้วยดอกปทุมทอง ประมาณเท่าล้อรถในที่นั้นๆ ดอกปทุมทองเหล่านั้น ได้ห้อยลงประมาณ ๑๒ ศอก.
และต้องไม่ลืมว่า จุดประสงค์จริงๆ เพื่อน้อมบูชาสักการะในสิ่งที่ประเสริฐที่สุด แม้จะไม่มีเครื่องบูชา แต่ถ้ากุศลจิตเกิด เลื่อมใส ก็เป็นประโยชน์แล้วในขณะนั้น และที่สำคัญอย่างยิ่ง คือ การน้อมบูชาด้วยการตั้งใจฟัง ตั้งใจศึกษาพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง น้อมประพฤติตามพระธรรมขัดเกลากิเลสของตนเอง จนกว่ากิเลสจะดับหมดสิ้นไป ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
