กระเช้าคนบ้า
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ขอ คำอธิบาย ความหมาย เกี่ยวกับ "กระเช้าคนบ้า" มุ่งหมายสื่อถึงธัมมะประการใดอย่างไรบ้าง พร้อมทั้งขอให้ช่วยยกเนื้อความในพระไตรปิฎก และคำอธิบายของท่านอาจารย์สุจินต์ฯ ในเรื่องนี้ด้วยค่ะ
ขอบพระคุณที่อนุเคราะห์ให้ความรู้ความเข้าใจค่ะ
กระเช้าคนบ้า คนบ้าย่อมสะสมของในกระเช้าในสิ่งที่ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง เช่นเดียวกับการศึกษาธรรม ไม่ใช่ฟังทุกแนวทาง แต่ต้องพิจารณาด้วยปัญญา ไม่เช่นนั้นก็เหมือนกระเช้าของคนบ้าที่เต็มไปด้วยความเห็นผิดจากทางนั้น ทางนี้ และถ้าปัญญาน้อยก็จะสำคัญสิ่งที่ไม่ดีในกระเช้าเป็นสิ่งที่ดีไปได้ เพราะความที่เป็นคนบ้า มีความเห็นผิดและปัญญาน้อย ควรเสพคุ้นในสิ่งที่ควรเสพคุ้น ความเห็นถูกควรเสพคุ้น ความเห็นผิดไม่ใช่สิ่งที่ควรเสพคุ้น อย่าเปิดใจกว้างให้กับความเห็นผิดเลย เพราะก็จะไม่ต่างกับคนบ้าที่ถือกระเช้า ของในกระเช้าก็เป็นคูถ สิ่งไม่ดีต่างๆ มากมาย โดยไม่รู้ว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งไม่ดีเป็นความเห็นผิด ควรเชื่อในพระพุทธพจน์มากกว่าบุคคลอื่นที่แนะนำให้เปิดใจกว้างฟังทุกแนวทาง ครับ ซึ่งจะทำให้หลงทางได้เพราะความที่ปัญญาน้อย ดังข้อความในพระไตรปิฎก
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้าที่ 66
...คนบ้าถือกระเช้าข้ามระหว่างถนนก็เก็บเอาโคมัยบ้าง ก้อนหินบ้าง คูถบ้าง ท่อนเชือกบ้าง สิ่งของนั้นๆ ชอบใจบ้าง ไม่ชอบใจบ้าง ก็เก็บใส่ลงในกระเช้า...
พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 244
...และในความเห็นนี้ ย่อมมีทั้งดีทั้งไม่ดี เหมือนชิ้นขนมคูถและโคมัยเป็นต้น ในกระเช้าของคนบ้า...
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ประมาทไม่ได้เลยทีเดียว สำหรับความเห็นผิด ความไม่รู้และกิเลสทั้งหลาย ที่ทำให้หันออกไปนอกทางที่ไม่ทำให้เข้าใจความจริง นับวันจะมีแต่เพิ่มสิ่งที่ไม่ดีมากยิ่งขึ้นจนยากที่จะแก้ไข เพราะฉะนั้น สิ่งใดก็ตามที่ไม่เป็นประโยชน์ เป็นความเห็นผิด เป็นความประพฤติที่ผิด ก็ต้องทิ้งไป ไม่ต้องไปเยื่อใยเก็บสะสมกับสิ่งที่ผิดอีกต่อไปซึ่งไม่ทำให้เข้าใจความจริงเลย พระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ล้วนแล้วแต่เป็นไปเพื่อความเข้าใจถูกเห็นถูกโดยตลอด เกื้อกูลให้เข้าใจอกุศลและเห็นโทษของอกุศลอย่างแท้จริง ซึ่งจะเป็นประโยชน์สำหรับผู้ที่ได้ฟังได้ศึกษาเท่านั้น ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
เวลาของมนุษย์ที่จะอยู่ในโลกนี้ไม่มากนัก รู้ว่าทางสายเอกมี ขอจงเดินทางนั้นเถอะ